Katalog

LUNAPARK 33 DİLE ÇEVRİLİP MİLYONLARCA SATAN 'GALYA'U ASTERİX'İN ÇİZERİ ALBERT UDERZO İLE BİR SÖYLEŞİ AsterK, şimdi>e kadar 170 ınihon tane satılmış, bu korkunç bir sayı. Bu başarı hayatınızı değiştirdi mi? Bu mesleği 40 yıldır yapıyorum. Yirmi yıl aç kaldıktan sonra yirmi yıldır başarıyı tadıyorum. Asterix yirmi altı yaşında, bu hemen hemen kızınızın yaşı değil mi? Kızım 29 yaşında ve hiç farkında olmadan onunla büyüdü, Asterix olayı her zaman yaşamımızın bir parçasıydı. Şimdi ona ahştı. Aslında pek de değil; geçen gün beni arayıp Asterix filminin parçalarını seyrederken tum sinema seyircisinin nasıl beğeni sesleri çıkardıklarını ve kendisinin bundan nasıl heyecanlandığını anlattı. Başarıya alışılmıyor o zaman? Ben hiçbir zaman alışamadım. Bu benim için her günkü bir macera. Bu küçük karakterin benim üzerimde hâlâ çok çekici bir etkisi var. Goscinny ile beraberken, satışlar değil başka şeyler bizi çok etkilerdi. örneğin bir gun sokakta yürürken bir adamın köpeğini 'İdifix' diye çağırdığını duyduk. Oysa satışlar bizim için soyut bir kavramdı. Tabii iş çeke gelince her şey değişiyor. Yazarlık hakları, arzuladığııuz birçok deliliği yapmanıza olanak tanıyor olmalı. Evet, Italyan a*abalarını seviyorum. özellikle kırmızıları. Ne demek istediğimi anlarsınız. Bir Ferrari sahibi olmak çocukluk rüyanız mıydı? Evet. Çok küçük yaşta otomobilleri sevmeye başladım. Küçükken abim gibi mekanisyen olmak isterUim, savaştan sonra ise yarışçı olmak istedim. Asterix varlıklı bir çocuk, babasına ruyalannı gerçekleştirmek için olanak lanıyor. Tahmin edebileceğinizden çok. Bana hiçbir zaman sahip olamadığım oyuncakları veriyor. Şikâyet etmek istemiyorum, ama fakir bir çocukluk geçirdim. Paris yakınlarında bahçe içinde bir evimiz vardı. Hiçbir zaman bisikletim ve tekerlekli patenım olmadı, ama çok mutluyduk. Fakirliğime en çok sirklere gidecek paramız olmadığı zaman kızardım. Birçok şeyi yapmak için henüz geç değil. Alay mı ediyorsunuz? 1927 doğumluyum. Fakat yine de kendime şahane bir bisiklet aldım bu yıl. Mekanige heveslenmişsiniz, sonra nasıl çizgi romana başladınız? Walt Disney'in kahramanları beni her zaman etkilerdi. Canlı resimlerin dünyası benim hayal gücüme çok uyuyordu. Yarışçı olmaktan vazgeçince bu gerçeküstü dünyaya girdim. Ve doğal olarak ben de yaratmak istedim. 18 yaşmdayken bu çalışmaların yapıldığı bir stüdyoda işe başladım. Burada ekip çalışmasına uyum göstermek gerekiyordu, ben yapamadım. Daha sonra ise Goscinny ile tanıştım. Bize Asterix'in yaradılışındaki olayları anlattınız, peki sizi buna iten sebep neydi? Burada doğaüstü güçlerden söz etmem gerekiyor. Doğduğum zaman 12 el parmağım varmış. Her elimde, ele bir deri parçasıyla bağlı fazla bir parmak. Bir aylıkken ameliyatla almışlar, elimde sadece kuçuk bir u \ar. Bcnce bu kaderin bir işareti. Walt Disney'ın karakterlerinde de 4 parmak olması beni hep eğlendirir. 12 parma^ı ve çizerliginizi anlıyorum, peki bu deli Romalılar ve kuvvetli Galyalılar? Bunun da bir açıklaması var. Soyadım olan Uderzo îtalya'daki bir köyun adı. Atilla buraları yakıp yıktığı zaman bir tek çocuk hayatta kalmış, onu kurtaran kişilerce köyun adı verılen çocuk benim dedelerimden biri. Bu açıdan da her zaman istilacılara ilgi duymuşumdur. Tabii, insanın ailesi böylesine orijinal olursa ve ellerinde kaderin işaretini taşırsa, her şey açıklanıyor. Asterix, sizin kaderiniz miydi? Hayır, hiç de değil. Ben renk körüyüm, bu bir çizer için hiç de işleri kolaylaştıncı bir özellik değil. Peki sizce Obelix'in pantolonunun çizgileri ne renk? Tabii ki mavi, çünkü gerçek renk körleri sadece yeşil ve kırmızıyı karıştırırlar. Annem bendeki bu garipliği, kırmızı otlar çizerken farketmiş. Daha sonra gözüm terbiye oldu, fakat hâlâ bazı nüanslan ayırmakta güçlük çekiyorumj Kızım da benim gibi.