Katalog

Doğrusal değil, fazla ayrıntıya da girebiliyor, işine gelmeyen ya da sizi ilgilendirmeyeceğini düşündüğü şeyleri de kısaca geçebiliyor. Mahir Ünsal Eriş “Dağınık görünen bir bilinç akışı” diye tanımlamış. Üslubunu benimseyenler sürekli okuru oluyor, yeni kitaplarını bekliyor. “İkircikli Biricik”de (2015, İletişim Yay.) orta yaşlı, yalnız bir adamın aylak günleri anlatılıyor. Beyoğlu’nda, Galatasaray’da İstiklâl Caddesi’ne açılan sokaklardan birinde yaşıyor. Sevgilisinden ayrılmış. Yeni bir ilişki olabilir mi, diye etrafı kolluyor ama ısrarlı bir arayışı da yok. YalnızlıHakan Karakaşoğlu “Mumsema Han”da, Mahmutpaşa’da kaybolmak ğı daha çok tercih ediyor gibi. Yaşamınüzere olan bir kültürün simgesi bir handa çalışan genci anlatırken son daki tek rutin Kadıköy yakasında yaşayan annesine yaptığı ziyaretler. Yapacak derece sıradan hayatların bile büyük sırlarla dolu olabileceğini göstebir işi yok, kendince bir düzen uydurmuş, riyor. İlhami Algör’ün kaleme aldığı “İkircikli Biricik”in belli bir konusu, pek fazla insanla ilişkiye girmeden günledoğrusal bir anlatımı yok. İlk sayfalardaki dağınıklığı aşabilirseniz anlatı rini geçiriyor. Günü tüketmeye yarayacak sizi sarıp sarmalıyor, kasıtlı yapıldığı belli olan tekrarlara alışıp hatta gümerakları var. İnsanlığı temsilen uzaya lümseyip tat alarak kitabı hızla okuyorsunuz. gönderilecekler listesi yapıyor, boş kağıtlara uzun uzun bakıyor, satın aldığı boş dem, romana adını veren sınırlı olarak kurmuş. Geleneksel ticaret görmeye başlıyoruz. mezar taşına ne yazdırabileceğini düşü“Mumsema Han”da bir anlayışının son somut örneklerinden Hakan Karakaşoğlu’nun adını ilk kez nüyor, üç bacaklı kedisi ile vakit geçirikumaş toptancısında Mahmutpaşa’daki, yakın bir tarihte duydum. “Mumsema Han”ı da yayımlanyor, 42 Numara Tirebolu çayı demliyor. çalışıyor. 32 yaşında. Çoesnaflığın bitişi ile tarihe karışacak hanmış ilk romanı. Karakaşoğlu’nun olaya Akşamdan akşama da çilingir sofrasını cukluk çağında geçirdiği bir trafik lardaki yaşam romanın pek ilgi alanında odaklanan duru, akıcı bir anlatımı var. kuruyor. İlgi duyduğu bir kadının elinde kazasında annesini, babasını ve değil. Adem’in yaşamına değdiği kaKarakterlerde daha derinleşebileceği, gördüğü “İkircikli Biricik” adlı kitabı mekardeşini kaybedip kimsesiz kaldarıyla anlatılıyor. Ama Adem’in kumaş kurgu ve akışa daha da özen gösterebirak edip izini sürerek günlerini geçirebilimış. Aynı kazada beynindeki tat ve teslim etmeye gittiği tüm müşteriler de leceği eleştirileri yapılmış, bu kadar kusur yor. O “Beyhude İşlerin Pir’i”. koku almayı sağlayan bölümler de tahrip anlatılmıyor. Çünkü roman adında verdiği ilk romanda hoş görülebilir. “Mumsema Bu haliyle Yusuf Atılgan’ın “Aylak olmuş; tat ve koku alamıyor. mesaj yerine Adem’in yalnızlığına, onun Han” iyi, okunaklı bir roman, öneriyorum. Adam”ının 2010’lardaki bir benzeri diAdem’in son derece sınırlı, rutini hiç sebep ve sonuçlarına odaklanıyor. Doğru yebiliriz. O da bir flanör. Yürüyen bir İKİRCİKLİ BİRİCİK değişmeyen bir hayatı var. Günleri Mahbir tutumla romanda anlatılan her şey düşünce. Başka bir deyişle yürürken dümutpaşa’daki işyeriyle Tophane’deki evi de Adem’in bu durumu ile ilgili, gereksiz İlhami Algör az ve öz yazma konusunşünen, kendiyle tartışan bir adam. Aylak arasında geçiyor. Bu rutini zaman zaman bir şey anlatılmamış. Sadece bir dindar da uzmanlaşmış bir yazar. Kısa novelAdam’ınkine benzer bir yaşam sürüyor kumaş teslim etmeye gittiği yerlerde yamüşteri aracılığı ile katıldığı tarikat toplalar yazıyor. “Albayım Beni Nezahat ile ama Aylak Adam değil, kendine has bir şadıkları değiştiriyor. lantısı ve orada yapılan toplu zikir var. Evlendir”, sinemaya da uyarlanan “Fakat kişilik. Ama Aylak Adam gibi o da hayaAdem’in kumaş teslim etmeye gittiği Tanrı aşkıyla haykırırken bile Eylül’ün adı Müzeyyen Bu Derin Bir Tutku” gibi kısa tın içindeki “saçma”nın farkında, onları yerlerden en önem verdiği Beyoğlu’ndadökülüyor Adem’in ağzından. Sanırım ve etkileyici novellaları ile tanımıştık. bilerek ve o saçmaya rağmen yaşaması ki Kibar Kumaş (ilerleyen sayfalarda Adem’in saplantılı bir yapısı olduğunu Kendine has dostane bir anlatımı var gerektiği bilgisini içselleştirmiş. Sayfalar Kibar Butik diye anılıyor). Adem, Kibar vurgulamak için yazılmış bu zikir bölümü Algör’ün. Sanki yaşadıklarından demilerledikçe kahramanımızın attığı tiradlaKumaş’ta tezgâhtarlık yapan Eylül’e ama romanın ekonomik anlatımı içinde lendirdiklerini anlatıyormuş gibi rahat. rın satır aralarından kişi olarak farklılıkları tutkun. Eylül’ün kendisine gösterdiği ilgi, uzun kalıyor. İroninin hasını sakince yapabilecek kadar fark ediliyor. Kendiyle, insan ilişkileriyle verdiği tepkilerden bazı olumlu işaretler Sina Bey’in ölümü ardından yaşanan yaşamla barışık. Kendi kendine sivri okolduğu kadar yaşanan değişimle de, çıkartıyor ama bir türlü hislerini söze döolaylarla Adem’in sıradan yaşamı delar fırlatacak kadar görmüş geçirmiş bir temel felsefi meselelerle de, aile kurumu kemiyor. ğişmeye başlıyor. Yaşamı birbiri ardına bakışa sahip. Onun yazdıklarını okurken ile de, dostluk, arkadaşlık ve tabii aşk Mumsema Han tipik bir Mahmutpaşa gelen olaylarla rengârenk bir hal alıyor. yakın bir arkadaşınızla sohbet ediyorkavramları ile de dertleri var. Örneğin Han’ı. Çoğunluk tekstille ilgili işlerde Bu değişimle Adem’in sessiz sakin görümuş duygusuna kapılıyorsunuz. Zaten İstanbul’un eski halini, çocukluğunun olsa da çeşitli mesleklerden insanlar nümünün ardında gizlenen ikinci kişiliğini anlatımı da öyle, arkadaşına anlatır gibi. geçtiği mahalleyi özlüyor. Bunların altını var. Adem’in işyeri bu hanın en üst kaçizmiyor ama okurun kafasına takıltında ve bu katta sadece üç oda dolu. masını, düşünüp, kendince tartışmaAdem’in çalıştığı kumaşçı Yüksel’in Sönsını sağlayacak ipuçları veriyor. mez Ticaret’i, eşarp toptancılığı yapan İlhami Algör’ün erkek kahramanlaHarun Amca’nın Karacan Eşarp ve teferında bir Sadri Alışık havası sezerim. cilik yaptığı tahmin edilen aslında ne iş Sadri Alışık’ın “Ah Güzel İstanbul” yaptığı bilinmeyen Sina Bey’in bürosu bu gibi filmlerde etkileyici olarak canlankatta. Karacan Eşarp’ta çalışan ve mesai dırdığı karakterlerde görmüş geçirbaşlangıcında ve bitiminde işyerine gelen miş, yaşadıklarını sindirmiş ve onlarAli’nin hiç kimse ile dostluğu yok. Sadedan bir yaşam felsefesine varmış, az ce selâmlaşıyor. Bir de Çaycı Süleyman ve özle yetinerek, ancak gerektiğinde var. Adem’in hanın diğer katlarındaki söz alarak ya da müdahale ederek, sakinlerle bir ilişkisi yok. Günlük yaşamı “azıcık aşım, kaygısız başım” diyebu kişilerle sınırlı ve içlerinden yalnızca rek yaşayan tipler yaratır. “İkircikli Sina Bey’le samimiyeti var. Ayaküstü, Biricik”in kahramanının da böyle bir kısa sohbetler yapıyorlar. Sina Bey ona havası var. İsyan edecek hale geldi dostça öğütler veriyor. mi iç sesiyle dertleşiyor, kendi kendiAdem, iş çıkışında iki kavurmalı sandne uzun tiradlar atıyor. viç yaptırıp kendisine yakın oturan ve “İkircikli Biricik”in belli bir konusu, hiç evden çıkmayan askerlik arkadaşı doğrusal bir anlatımı yok. Eray Ak’ın Erhan’a uğruyor, o gün yaşadıklarını belirttiği gibi kahramanının zihin kaErhan’a anlatıyor. Erhan hiç konuşmadan rışıklığını yansıtan bir anlatımı var. dinliyor. Sonra da bakkaldan iki bira alıp “Dağınık görünen bir bilinç akışı” taeve gidiyor. Biralarını içerken penceresinımlaması da burada yerine oturuyor. nin önündeki gençlerin sohbetlerini dinİlk sayfalardaki dağınıklığı sabredip leyerek uyuyor. Sabah tekrar işe. aşabilirseniz anlatı sizi sarıp sarmaHakan Karakaşoğlu “Mumsema Han”ı lıyor, kasıtlı yapıldığı belli olan tek(Haziran 2015, Sel Yay.) Adem’in sınırları rarlara alışıp hatta gülümseyip kitabı İlhami Algör az ve öz yazma konusunda uzmanlaşmış bir yazar. Kendine has dostane bir anlatımı var. belli, günlük rutini değişmeyen yaşamıyla hızla tat alarak oluyorsunuz. n O kuduğum Kitaplar METİN CELÂL Mumsema Han A S A Y F A 1 0 n 1 3 A Ğ U S T O S 2 0 1 5 C U M H U R İ Y E T K İ T A P S A Y I 1330