Katalog

Ş P iir Atlası CEVAT ÇAPAN BANE ADLI BİRİSİ VARDI Perivoe POPOVİÇ/ Şiirler Çeviren: Ahmet Emin ATASOY ‘Bir sürpriz miydi bu evren bitimsiz/ yoksa yayılmış bir hüzünlü düş mü?’ erivoe Popoviç (1950) Karadağ edebiyatının günümüzde en çok okunan temsilcilerinden biridir. Hem şiir, hem düzyazı alanında oldukça başarılı yapıtları vardır. Dolanima köyünde dünyaya geldi. Ülke çapında çok iyi tanınan yazar ve kültür emekçisi Makro Milyanov’un torunlarındandır. Niş, Belgrad ve Viyana’da SırpHırvat Dili ve Edebiyatı Bölümü’nü bitirdi. Düşünce ve şaşırtıcı kurgulamalar üzerine bina ettiği şiirlerde klasik şiir biçimleriyle modern modeller geliştirme arayışları içindedir. 15’ten fazla kitaba imza atmış üretken bir yaratıcıdır. Şiirleri İngilizce, Rusça, Fransızca, Almanca başta olmak üzere birçok yabancı dile çevrilmiştir. hastalıklı çığı Samanyolu’nun. Niye çıktın, ey kuş, sıcak yuvandan, niye uçtun sen yağmurla hiçliğe, çıt yokken maraza parlak yıldızdan kendini ateşe atışın niye? Ana kuşun gözü köreldi birden dökemeden bir damlacık yaş bile, acı, bir sis gibi aktı içinden yakıcı bedeli ödemek üzre. Babası karga mı, siyah gölge mi, ateşlerde gaklayan bu hasta kim? Yanık kuş, küllerden dirilmiş gibi, genç kanatlı bir kuş oldu yeniden Ağlama şafağa gece bitince kargışlama boz kanatlı şahanı, avuç açıp duaya dur sessizce – Strahiniç Bane adlı birisi vardı. İnançsızlığına ant iç dünyanın kovacağına zulmü sonunda, değeri nedir ki eğik kafanın diyen Bane vardı küçük Bansko’da. Şarkı söylemeden coşmaz alevler, uyku güç yitrir şafak sökmeden. O korkunç yol bil ki, seni de beklerKosova’ya doğru Bansko’dan geçen. Annesi okşadı cansız elini ona can akıtmak istercesine, kesmek için göğün tehditlerini çünkü mert evlattı Strahiniç Bane. BAĞIŞLAMA Acı ve uyku için gündüzü suçluyorum! Güçsüzlük ve keder için geceyi suçluyorum! Karanlık sabahlar için geleceği suçluyorum – ve onu her şey için bağışlıyorum. UÇAN KUŞ Annesinin kanatları altından uçtu minicik kuş sonsuz engine. Yere düşen çiçek gibi dalından acı mı hissetti, korku mu, ya ne? Uçtu o, kahırlı, hem de isteksiz, kanatları bulutlara dönüştü. Bir sürpriz miydi bu evren bitimsiz, yoksa yayılmış bir hüzünlü düş mü? Bir yıldırım yaktı kanatlarını, bu sonuydu demek ölümcül yolun? Sonra gürültüyle örttü her yanı S A Y F A 18 n 14 A Ğ U S T O S 2014 C U M H U R İ Y E T K İ T A P S A Y I 1278