Katalog

İşte, yıllarca önce, böyle gülerdik peşimizi bırakmayan baştan çıkmalara gece boyunca akranlanmızla söyleşmek için alkole ara vermeden önce. Çok geçmeden birimiz öğrenecek öbürünün öldüğünü. Ancak o zaman, korkarım ancak o zaman söz konusu olacak bir zamanlar güldüğümüz, gözya^ları. Hcmrlayan: Cevat Çapan }oaquim Manuel Magalhaes/ Şiirler/ Çeviren: Cevat Çapan ÇAKIL Sanki tükenmek üzereydi, litilde, İşte, orada gömülüyordu eriyen mumun sıvısına, bir hiçliğin parıltısı, o yangın. "Bir daha oturmayacağız ikimiz f osfor ışıltılı gölgelerinde avlunun" 1970 kuşağı Portekiz şairlerinin önde gelen temsilcilerinden olan Magalhaes 1945'te doğdu. Şiir dışında, deneme yazarı ve çevirmen olarak ün yaptı. Alman dili ve edebiyatı dalında doktora yapan ş.airin Dylan Thomas ve 20. yüzyıl Portekiz şiiriyle ilgili çeşitli çalışmaları var. Lizbon Universitesi Edebiyat Fakültesi nde profesör olarak görev yapmaktadır. VILA REAL'DE KIŞTI. KAR... Vila Real'de kıştı. Kar örtmüştii liseye çıkan sokakları, Pastanede, cam masanın üstünde dcri cldivcnlcr, soluklarırnızın bugiısuydu sıradan konuşmalar urasında bizi hirbirimi/e bağlayan. Ve sen içimin daha da dcrinlcrinc bakmak istcdin. Saçaklarda birbirine sokulmuş güvercinler, başjarı kurşun tüylcrc gömülü, gök renginde. Suskun, sessizliğe alışkın, kitaptanmızda adlarımızın ilk harflerini birleştirdik, hiçbir alfabede olmayan tck bir harl yaratarak. lşte orada, öyle saşkın, derslcri kaçırarak, ilk kez, biz farkında olmadan, başımıza aşk gelirken. Sen bilcmezdin bizi daha o zaman ayıran gizli yasaları. Hiçbir zaman savaşamazdın bcnim kanlı yolumda. Ama nc zaman kar yağsa Vila Real'de sen caddede yürürken o kahveye doğru, kim bilir, hatırlarsın belki, bu anların bazılarını. ŞAFAK Birbirlerine baktılar, adam başkalarıyla gelmişti, onlar gittikten sonra o kaldı. tkisinı de aynı aynada görebilirdiniz. Acı vereıı bir sevinç, inen sessizlik. Parkın ötesinde kalkan otobüsler. Urkekçe göz göze geldiler, gülümseyerek. Ayakkabı baglarını çözüyorlar, yakalarının düğmelerini, el yordamıyla arayarak kaybetliyorlar kendilerini yakarı kumaşların içinde. Sevismenin kökünde, tehlike çanı. Perdelerden sızan ilk ışık. lyilik dedigimiz talihle zcvKİn karışımı. SAYFA 14 Adam eşigi geçti, bir kapı açtı, kayboldu. Yağmur, gcccnin yumuşaklığı, konyak kadelıi, hâlâ açık olan son sığınak. Yalızca gözlerin çatlayan derisini gördüğümüz o kör saat. Bilmedijiim bir şeyin şarkısı benimki. BÜTÜN GECE SESSİZLtĞl DÎNLEDtM Bütiin gece sessizliöi dinledim, karın yagışını. Bir zamanlar bana güzel ve iyi görünen nc varsa, bugün de öyle görünüycırlar, mııtlu bir rastlantıyla. Bak: sizin ev. llkvazın şiddeti döndüğünde, dü^lerden kalanları topluyor ve rııh nerdeyse canmış gibi yiizüyor bellekte. Bilmem ne söyleyecekler ardımdan. Sevmek istedim ve becerenıedim. GORUNUŞLERDE DURALIM Cîörünüşlerdc duralım, der gibisin geceyle lekeli, kımıldamayan gözlerinle. Aşkı hangi gücü eksik bu aşktan? Ve alçaktan uçuyor şahin, surların altında. Yalnız kalmak mı bir ömrün bedeli? Bir incinme ufkıı yıldızlarda. Scnin uzaklığınla benim dışlanmışlığımın arasında öyle ötelerden geçiyor ki sessizlik. O gece sokakları bizim olacak mı hiç? Yoksa ölüm tnii bizi yaşatan? ROMANIN İLK YASASI, MELANKOLÎ Romanın ilk yasası, melankoli ateşli daha yazarın bile adlannı bilmedigi üç adamın eylemlerini. Tarihsel betimlemelerdcn hoşlanmayanlar, duygusal manzaraların ele alındığı o tutuk ilk bölümü atlayabilirler. Yazarın çiziktirdiği her ciimlc için, dilin onıın duraksamalarını besledigi imgelerin ve anlayışın dcrin topragından yüzlerce başka cümle belirivordıı. Bir Mayıs bahçesLndeki rastgele anlar onun başlama çabalarının heyecanını tedirgin etti ve onu birden beklenmedik bir bitirişe yöneltti: çocukların babalarıyla yııvadan çıktıklan o boöucu saat onu ezdi. Orada yüzler çarpılacak, vedalaşmalar yakacak, acımasız bakışlar, kaçışlar, kıymıklar ve özürlerle gövdeler parçalanacaktı. "UZÂN BENÎMLE BU TAŞ DÖŞEĞE" "Uzan benimle bu taş döşeğe." Söyle yeniden o çağrı şarkısını, yıllarca sonra, çalıştığım ve seni beklemem gereken sokağın yıkıntılarında. Burada yatıyor, hatırlayan o gövde, yatıyor. Metal süsler, ogezgin müzik, bir çocuğun sokakta çaldığı davul, yorgandaki o sarı çizik. Boynun altından sarkan kol yüregin yavaşlayan atışı lambanın ışığıdan tedirgin olan göz yorganm yönünü arayan ayak göfiüstc kuruyan sperm solukların böldüğü uyku. Dolaşan ışığın değiştirmeleri, bana Rum samanı dediğin adı olmayan otlaro ezik otlar. CUMHURİYET KİTAP SAYI 325 YENtDEN BAĞLARIN MEVSÎMÎ GELDİ Yeniden bağların mevsimi geldi. Bir daha oturmayacağız ikimiz rosfor ışıltılı gölgelerinde avlunun. Konuştuğumuz tek konu orta yaşlılıkEn az arzu etiilenlcr bile yüz vcrmiyorlar.