Katalog

OTOBİYOGRAFİ B.D.'ye Lionel Ray/ Şiirler/ Çeviren: Halıl Gökhan "Tek başımızayız bu ulkede tuz tas rüzgâr ülkesinde" Lionel Ray 1935'te doğdu. Europe ve Action Poetique dergilerinin yayın kurullarında üyelik yapan Ray, aynı zamanda Mallarme Akademisi üyesi. 1981'de Mallarme, 1990'da Artaud, 1994'te de Supervielle ödüllerini aldı. Lionel Ray takmaadını 1970'te aldı. 1970, 71 ve 72 yıllarında Aragon, Ray'nin şiirlerıni Les Lettres Françoises'da yayımladı. Gallimard'da sekiz kitabı yayımlandr Les Metamorphoses du biographe (1971), L'Interdit est mon opera (1973), Partout ici meme (1978), Le corps obscur (1981), Nuages, nuit 1983), Le Nom perdu (1987), Une Sorte de ciel (1990), Comme un château defait (1993). Seghers'ın unlu dızisı Poetes d'aujourd'hui (Günümüzün Şairleri) içın Arthur Rimbaud cildini hazırladı (1976). "rehine" anlamına geliyordu adım Montevideo'da doğdum ilk kcz 1846'da İd\ı 1884'te ikinci kez Alaska'da, Long Island'de, Labrador'da, Gobi Çölü'nde Selanık'te doğdum Ostiak, vogul dillerini, çuvasçayı, sırpça, hırvatça ve başka bütün dilleri konuştum Sağır oldum Ingiltere'de tutsak Mons'da mahkum Brüksel Jersey G u e r n e s e y ' d e sürgün yaşadım Limnos, Macronissos, Ayios Efstratios kamplarına, daha sonra Samos Adası'na götürüldüm. Savaşta kaybettim bir kolumu Kemik hastalıldarı hastanesinin bir odasında otuz yıldan fazla bacaklanm felçli yaşadım Ölüme mahkum edıldim bağışlandım taşındım kayboldum Otuz sekiz yaşımda bir düello son verdi hayatıma 1855 Ocak ayıda 25'i 26'ya bağlayan gece kendımi demir parmaklıklara astım 1930 ve 1935 yıllarında intihar ettim 1794 yılında giyotinle öldürüldüm Ivry sığınmaevınde kanserden öldüm Bir gırtlak parçalanmasıyla öldüm 5 Mart 1944'te Drancy kampında bir akciğer kanamasından öldüm Yunanistan'da Fransa'da savaş alanında öldüm, sonra kurşuna dizildim îspanya'da Concorde Alanı civarında bir araba ezdi beni Kafatasım delindi savaşta ve daha fazla yaşamadım Bir gül dikenı iğnesinden öldüğüm söylenir. Ama ben kesinlikle Marsilya'daki bir hastanede sağ dizimdeki kanserden öldüm BOZGUNA UĞRAMIŞ BİR ŞATO GtBİ Her kimsem, o değilim ben, ne, adsız gecede bu maske ne, bir ırmak gibi taşan bu ses ne de bu adımlar benim değil. Tek başımızayız bu ülkede tuz taş rüzgâr ülkesinde bu büyük yangınında sözlerin bu döner aynada Sen kimsın kim olursan ol yolumun ortasında bu ölü bu gölgeden ve kandan şey yerimi değiştiren ve değiştirmeyen Kendinden uzakta yaşıyorsun sen nedir bu yüz bir yerde bulunmayan surüklediğin bu yabancı ve akıntıya karşı kürek çeken * da Izmir'de doğdum ya da başka bir yerde "kör" ya • ı1 Çok uzun zamandır yazmıyorsun artık • Kendin ve senin arandaki boşluk azalıyor; ' dünyanın çürümesinin içindesin sen Ne canlı ne ölü. Sözcükler sığınağımdır benim, diyordun, Nedir DU yanmayan lamba, nedır bu onlarda görülmeyen ışık? Bırşey demiyorsun ne trajik oyun senınkisi! Bu ateşler yalnızca seni yanıltıyor. Taşsın sabrın! Dinle! dinle sessizliği. butün sesinle. * Ne denli zırvadır SAYFA 14 C U M H U R İ Y E T KİTAP SAYI 3 1 4 * , , ... t