Katalog

Dünyanın en zengin adaırıı Kemalettin Tuncu "Boga/ıçı'ıuk Snb.ıh" şiirindı. de bolir gın biı ö/ı."lliği var Kcıııalcttiıı lıı^^ (.u'ııuıı Mu/ipliği. Sırnaşık ıl.ıig.ıl.ııa kız kııksi kırıtır Ahırk.ıpı loııorı gö/ kırparak sırıtır Bır ın.ıı n pik(. \apar bir istavıit yakalar Bircı bııor .ıcılır Maniıara va takalar Si'iı IKT s.ıb.ıiı bovlfsın scvgili Boga? ıçi'nı Ben do ^ana a^ığını aıılaı>ın ya o l)iciın Başt.ııı aşağı kişilcştirme söz sanatıyla dolıı biı şüıiıı tamamıııduıı da anla^ılJıgı gibi ^.ııı (,"(K"iıksu vc atacan bir tavırla, muzipıı.' v.ıkl.ı^ıvor ınsana, do^aya. Orneg'in, onıın ıçın ılhanı pcrisi gii/el ka dındıı anı.ı aynı /amaııda da oıuın scıııtiııo lıi(, ugı.ımaıııı^ bir sürtük. Aralarında bir aşk kıınılam.ıyınca ı.\â ılh.ıın pcrisi bacısı olııp <,ıkıverıyor. Askra, na/la ni yazla i^i yoktıır Kemalettin Bcy'in ("Naz"). ()ııun olmayan sevgiliye inkisar d.ı c'tmcz ("(îiilc giilc") ama hayal diinyasında gcrcleyin scvgili onıın olur ("Malilıiilya") «,ünkü onıın aşkı, cllcrc gülümseyen sevgilisi ("(kjylan Gözlüm"), yürcftının "ıçınde acıklı bir ııktedir" ("Ukre"). Bu yii/den hep sitenı filer sevgiliye ("Mi Senin"). (), hep ideal a^kı arar, bulduklannın o idealin yanılsaması olduguntı anlatır. ("tlk Aşk "). Bir ara, yeöcııi Cüilseren Hanım'a eğilip "Aıapca bir kelime vardı, 'Ne güzcl, ne sevimli' demekti. Aklıma gelmiyor. Dur, adamları yukarı dosya odasına yollayayını, bulsunlar" diyor ve düşünnıeye koyuluyor. Bizler sohbet ederken, onun bellek askerleri dosyaları karıştırıyor. Sonunda sözciiğü bııluyorlar: "Habbeza" diye haykırıyor Kemalettin Bcy. Devellioğlu sözlügünden kontro! ediyoruz, dogru. Karısının ardmdan yazdıöı "Ne Zaııınn" başlıklı ^iirinde de a^k baöını kurduğu yaşam arkadaşının gizli elini hep duvum.sarken (Burada, "Dünyanın Biitün Sab.ıhları" fılmindcki dahi bestecinin sdiı deıvci' yalın barakasında, saraydan, uygaılıktan luak, onuruyla başbaşa ya^arken sevgili karısının hayalini görüşünü anımsıyorsıınuz) onu hiç unutmamış olu ^unıı bıle söylerken mııziptir Kemalettin Tuj>cu: Cîcccnıdc gündüziimdc sa^ımda solunıdasın Yatagımda yanunda içinıde yolunıda Yusuf Eradam ve Kemalettin Tuğcu bıriıkte . ki Aıkadas" şiirlerinde de giinlerin kanatlı oluşuııdan yakmıyor. tnsaıı onırünün kısalıj*ını en iyi anlatan şiirı de "Ahmet Bey'in Ayakkabısı". Bunlar beni dalıa eok yıl yaşataeak derdi Derdi ama ne (,'are önırii veia eımedi Ayakkabılarını kaldırıp atnıadılar Anısı büyiik diye kinıseye satmadılar Ama karamsarlı£a da teslım olmııyor. "Ama bu sevgı ılc kcndımıze yeteriz" di yor ("Aynadaki Arkadaş") ve onca eserlik mecazı iciııde "gül" e^retilemesiyle karşılık veriyor (kızının adı da CIiil). Cîül, Tu^cu'nun şiirlerinde mıs kokulıı, ebedi umuttur ("Mişim", "Opüciik", "Cîönül Bahçesi", "Sen Geçcrken".) Kenıallettin Bey, şiirleri üzcrinc söyleşmek iizcrc onu ikınci kez ziyaret edecegimc seviniyor. Telefonda "Gelecek nıisiniz?" diye soruyor. "Müsaitscniz hocam" diyorum. "Lütfeılerseniz" diye karşılık veriyor. O bir römorkör, arkasına takılan mavnalardan b i r i olsam diyorsunuz. "Saygılar", "Hörmetler" dcdiginizdc gelen "Bilmukabele" ve şiirleri üzerine bir yazı yazmak istediğinizi duyunca gelen "Teveccühünüz" size bir beyefendinin huzurunda oldııgunuzu vc neleri yitirdiğınizi anımsatıyor. Vefalı bir insan Kemalettin Tuöcu. Annesinc, haminnesine dadısına, arkadaşlarıııa da şiirler yazmış. (^)nlar çckip gittıyse ("O ılaha çocıık" dedıği seksen yaşında kiler bile), o zaman keııdisine zaınanı ve yalnızlı^ı aııımsatan saatine, yastığına sarılıyor şiirlerinde, dost yerıne, scvgili yerine. (Belki dc bu yüzden sol elı hep telefontınun üzerınde.) lileştirel şiirleri de var Kemalettin Tuğcu'ııun. "()j>ütk'r"dc komşu giizele scvdalanıp, hep giızel pcşınde koşanları, kıı mara başlayanlaıı, içkiyc tutulanları, ea pulcuları yererken "Bir Sanatkâr'da ıse ünlenince "beden hürrıvetine kavuşan ve her şeyin kcndisıne nııibah oldu^unu sa nan" bir kadm saııatçıya, "Sanatkâr" şi irinde iso bir tek sanatcıya ck'ğil, sanatta yozlaşmaya, kültursüzlcştneve çatıyor: Kız.ırmad.ın sııratın hicap ile azarla 1 liç durnıadan ctini kcnıi^ini pazarla lîleştirilerini, diııi emellerıne alet eden lcrc de yöneltıvor şair. "Yobaz" başlıklı şiirindc yobazlan kâlirleıie bir tııtarak giızel bir tersinleme yakalıyoı: Yatıp kalkıp beş vakit naıııa/. kılıııa n.ıfılc Melekler sevap yazma/ senın gıbı kâli re Oysa Tann'ya inanır Tuğcu, ona da mcthiye yazınış çünkü ("Tanrım"). Olümc hazırlanırken ("Mezarraşı") Tanıı'yı CUMHURİYET KİTAP SAYI 291 Hayat arkadaşının gizli eli Kapak konusunun devamı. •" Bu gece av. Fıstıklı \'a11 Soka ğı'nın sonuııdan dogtıyor. Saar on birc on vıır. Istanbula düııdüm bunca yıl son \\\. anıa b.ıkın Kemalettin Tııgcıı ne diyor "Donıış" şıırıııde: Scvindiımedi beni bu pLrişan dönüşün Bırak urtık geçmişi gelecekleri düşiin Ne anlarsın kanavan yaraları deşmeden lçecck sııyıın varmış seııin başka çcş ıncden Hcnsi dc lıcce ve/.niyk, ııyak kaygısı güdülerek v.ı/.ılmış, '.)$ yılın siugocınden geemış vdlın !jıır 1 ci" ününuk'kilcı. "Kaii ye" tlivoı üııiü ya/ar, "Kalive, beııdc bir istasyon yapıyor. lnsaıı or.ıda bır dınlcnıyor, soııra dcvam cdiyor yoluna." I lepı miz için "bizler icin dünyadaki son durak servilik" yargısındaıı öncc yaznıış Kemakrtin Bcy bu şiirleri "Nihayetsi/ bir hüziin" hâkim olabilir romanlaıına, luıtta şiirlerine. Kasetçalarımdaki Aınalia Rodrigues, tıstık çaml.ırını, scrvilcrı vırtarak çınlatıyor geeeyi ve ben yirminci yü^yılu tanık biı yaıarın bütiiıı bir yaşamını özetlcdigi şiirlerdcn birini. "Boğazıcı'nde Sabah"ı yaşiyor 'gibivim'. lîir şilcp sökiin eder sıı kesiıııi yiikscl mi^ Uclli ki ^alak vakti Kaıadcni/'d(.'iı gclmiş Pcrvancsi durnıadan dalgalan pataklar Bir sıraya di/ilıııiij gt\x]' kai'abataklar Bir römokör çabalar akıntılaıl.ı ^.ı.'jkın PesjiiHİı; df ıiv nıavna işi başından aşkın Oldım gıttııı a katlın bırakmadın peşiıııı "Ayıılırkcıı" başlıklı şiiıi de eşiııin sedyeyle hastaneyt" götürülü^iinü gördükten sonr.ı v.ızmış: Bu .nıılıgııı MIIHI egeı mutlak ölüınse Sil gö/.iiniiıı vaşını bana yino gülümse "Onu bır d.ıh.ı g<irmedik t.ıbıı" dıyi"rek de kabııllemvenvor eşıııin öliimiinü, mutlak soıııı. Zamanın /orbalıöı, acmıası/lığı, yaşanıın geçicı oldug*ıı da şiırlerındckı önemli temalard.ın biri. Bir varıııış, bir yokmıış bir gü/elin an.lımlan yine, "eılephi/ee mi dehem", sesleniyor: Nerede o süt gıbı bacaklar, pembe dızler N e r e d r c s i n e ı u l e b e s l e d i g i n iki/ler (Iskeletl Mll, "Bir Ihm.ır". hııv.ırlık" ve "Avnada SAYFA 4