Katalog

Amelie Nothomb'dan ilginç bir polisiye: Katilin Temizliği Katilin SOPUSU: Nasıl bir okuma, nasıl bir okur? " K a t i l i n Temizliği", 1966 doğumlu Belçikalı kadın yazar Amelie Nothomb'un yayımlanan ilk romanı. Kitap Fransa'da yayımlanmasının ardından geniş yankı uyandırarak yazarın hayli ünlenmesine neden olmuş, geçen yıl kitap listelerinde mütevazı bir çoksatar sırasına yükselmişti. Neredeyse tümüyle diyaloglara dayalı bir roman, iki aydan az ömrü kalmış, seksen üç yaşında, hayatını ve eserini 65 yıldır sakladığı bir sırrın üzerine kurmuş, Nobel Edebiyat Ödülii sahibi bir yazarla beş gazeteci arasında geçen bir düello adeta. Aşağıda yazarla, "L'AutreJournal" dergisi yazarlarından Sophie Cherer'in yaptığı söyleşiyi sunuyoruz. SOPHIECHERER atilin Temizliği, 1966 doğumlu Belçikalı kadın yazar Amelie Nothomb'un yayımlanan ilk romanı. Kitap Fransa'da yayımlanmasının ardından geniş yankı uyandırarak yazarın hayli ünlenmesine neden olmuş, geçen yıl kitap listelerinde mütevazı bir çoksatar sırasına yükselmişti. Neredeyse tümüyle diyaloglara dayalı bir roman, iki aydan az ömrü kalmış, seksen üç yaşında, hayatını ve eserini 65 yıldır sakladığı bir sırrın üzerine kurmuş, Nobel Edebiyat Ödülü sahibi bir yazarla beş gazeteci arasında geçen bir düello adeta. Birbirini izleyen sorucevaplar okura soluk aldırmıyor. Amelie Nothomb'un kitabı yazarken çok eğlendiği anlaşıhyor, okur da kitabı yazıldığı gibi keyifle okuyor. Amelie Nothomb, münze : vi, şişman, kindar, kinik, kötü niyetten, metaforlardan ve simgelerden nefret eden roman kişisi Pretextat Tach ("Taş" okuyunuz) aracılığıyla okuru şu soruyla karşı karşıya bırakıyor: Nasıl bir okuma, nasıl bir okur? Aşağıda L'Autre Journal dergisinin Ocak 1993 sayısında çıkmış, Sophie Cherer'nin Amelie Nothomb la yaptığı söyleşinin peniş birbölümünüaktarıyoruz. c3> İlk küabımzda edebiyat çevresini böyle yerden yere vurmamzın nedeni ne? •• Edebiyat çevresi hakkında bu kadar kötü şeyler söylemeye cesaret ettiysem, bunun nedeni o çevreye tamamıyla yabancı oluşumdu. Harika bulduğum yazarlar ve yayıncılar tanımaya başladım başlayalı, artık asla onlar hakkında kötü konuşmaya cesaret edemem! Yani bu konunun benim açımdan çok zekice ve stratejik bir seçim olduğu sanılabilir, gerçekte ise hiç mi hiç seçmedim. Oldum olası yazarım. Ama yayfrnlamayı hiçbir zaman aklımdan geçirmedim, böyle bir şeye ihtiyaç duymuyordum. Muazzam bir mesleki başarısızlık sayesinde "yazar" oldum. Kendime baştan sona çizilmiş bir gelecek kurmııştum. Babam Belçika'nın Japonya Büyükelçisi oldıığundan, hayatım Japonya'ydı, gençliğimi orada geçirmiştim, Japoncayı küçüklüğümden beri konuşurum, ticari tercüman olmak istiyordum. Japonlarla çalışmak çok zordur, ama bunu önceden tahmin edemezdim. Kendimi bir yol ayrımında buldum, kendimi yeniden yönlendirmern gerekiyordu.Bubaşarısızlıkyüzünden kendi gözümde değerim sıfırın altında ellive düşmüştü. Kendi kendime şöyle dedim: Çekmecelerinde üst üste yığılmış duran o müsveddelerle bir şeyler yapmanın vakti geldi; ve işte. cs> Çekmecelerinizdeyığınla müsveddeniz vardı yani? •• Katilin Temizliği bir yayınevine gönderdiğim ilk, ama yazmış olduğum on birinci roman. Oyunun amacı kendi kendimi eğlendirmekti, yayımlatmak değil.lki dâlda öğrenim gördüm: Biri, bana müthiş faydası dokunacağı kabul edilen ticaret Japoncası; öbürü de hiçbir işe yaramayan ama çok sevdiğim filoloji. Nietzsche de bunu yaptı, Nietzche'yle aynı öğrenimi gördüm. Bu size ciddi bir hava veriyor, değil mi? Hayatımın o döneminde, en çok zengin olmak istiyordum. Şimdi ise biraz daha filozof oldum. Japonlarla çalışırken her şcy dehşetli kötüydü ama çok iyi ücret alıyordum; parayı bir kenara koydum ve bugün de hâlâ o parayla ge çinmekteyim. Herkes beni mirasyedi sanıyor, çünkü Belçika'da çok tanınmış büyük bir aileden geliyörum, fakat biz meteliksiz aristokratlar denilenlerdeniz ve üç yıldır ailem bana tek kuruş vermiyor. Üniversitede, biz filoloji öğrencileri, bize öğretilen yazarların dörtte üçünden hiç memnun değildik, onlann bize göre olmadığını düşünüyorduk. Çok iyiydiler ama yeterince renkli değildiler. <=ş> Kimdi bunlar? K •• Herkes! Victor Hugo vardı, Modiano vardı, kimi ararsanız vardı. Bu insanlar harikaydılar, ama kelimenin tam anlamıyla hevesimizi kursağımızda bırakmışlardı. O yüzden biz de kendi aramızda bir oyun başlattık; uydurulmuş yazarlardan bahsediyor, hayali eserleri konu alan edebiyat toplantıları düzenliyor, bu eserler hakkında çok daha parlak konuşmalar yapıyorduk! Haklarında hiçbir şey bilmeden edebi akımlar, iinlü yazarlar uyduruyorduk. Gerçekten var olan yazarlar hakkında konuşmaktan çok daha ilgi çekicidir bu! Bubizim için birtelafi biçimiydi. a» Kafanızda yaraltığınız yazarların hepsinin de Pre'textat Tach gibi tuhaf isimlerimi vardı? „ • • Evet, hepsinin. O, uzun bir dizi• nin son halkasıdır sadecc. En göze çarpan simalardan birini adı Viateur Calice'ti ("Kalis" okunur) mesela. Quebecli komünist bir yazardı. Quebec hakkında, hele Quebcc komünizmi hakkında hiçbirşeybilmediğimizi belirtirim, işte tam da bu yüzden bunlardan bahsediyorduk! Bildiğim tek şey, Kââlice'in ("Kaalis" okunur) orada bir hakaret olduğuydu, Quebec'çe bok demek. "Aleni gerçeklik" adlı bir edebi akımın habercisiydi ve hareketin patlak vermesini sağlayan eserin adı da Patlak Lastik'ü. Sevgili Viateur'den bahsetmek gerçekten çok hoştu... Hatta işi uydurulmuş eserlerin bazılarını yazmaya kadar vardırdım. O dönemdeki bütün arkadaşlarım zamanla yetişkin oldular ve ilginç ve ciddi işlerle uğraşıyorlar. Bense... c» Daha ziyade ilginç mi yoksa daha ziyade ciddi mi? • • Daha ziyade ciddi. Bense oyun oy• namaya devam ediyorum... cs> Tach'ın kitaplar, yazarlar, gazeteciler, kadınlar hakkında söylediklerinin sorumlulugunu üstlenir miydiniz? » K İ T A P S A Y I 2 1 0 S A Y F A 1 0 C U M H U R İ Y E T