Katalog
Yayınlar
- Anneler Günü
- Atatürk Kitapları
- Babalar Günü
- Bilgisayar
- Bilim Teknik
- Cumhuriyet
- Cumhuriyet 19 Mayıs
- Cumhuriyet 23 Nisan
- Cumhuriyet Akademi
- Cumhuriyet Akdeniz
- Cumhuriyet Alışveriş
- Cumhuriyet Almanya
- Cumhuriyet Anadolu
- Cumhuriyet Ankara
- Cumhuriyet Büyük Taaruz
- Cumhuriyet Cumartesi
- Cumhuriyet Çevre
- Cumhuriyet Ege
- Cumhuriyet Eğitim
- Cumhuriyet Emlak
- Cumhuriyet Enerji
- Cumhuriyet Festival
- Cumhuriyet Gezi
- Cumhuriyet Gurme
- Cumhuriyet Haftasonu
- Cumhuriyet İzmir
- Cumhuriyet Le Monde Diplomatique
- Cumhuriyet Marmara
- Cumhuriyet Okulöncesi alışveriş
- Cumhuriyet Oto
- Cumhuriyet Özel Ekler
- Cumhuriyet Pazar
- Cumhuriyet Sağlıklı Beslenme
- Cumhuriyet Sokak
- Cumhuriyet Spor
- Cumhuriyet Strateji
- Cumhuriyet Tarım
- Cumhuriyet Yılbaşı
- Çerçeve Eki
- Çocuk Kitap
- Dergi Eki
- Ekonomi Eki
- Eskişehir
- Evleniyoruz
- Güney Dogu
- Kitap Eki
- Özel Ekler
- Özel Okullar
- Sevgililer Günü
- Siyaset Eki
- Sürdürülebilir yaşam
- Turizm Eki
- Yerel Yönetimler
Yıllar
Abonelerimiz Orijinal Sayfayı Giriş Yapıp Okuyabilir
Üye Olup Tüm Arşivi Okumak İstiyorum
Sayfayı Satın Almak İstiyorum
• KÜLTÜR • DOĞAN KUBAN Düşünen Türk Nerelerde Saklı? Yapı Kredi yayınları içinde 2014 tarihli bir çeviri var. Peter Watson, Fikirler Tarihi (Ateşten Freud’a). İçinde bir Türk düşünürü yok. Başka kitaplarda da, Türklerin yazdıkları dışında, Türk adı bulamazsınız. 3 ciltlik bir İslam Bilim Tarihi, içinde Türk bilim adamı yok. İslam düşünce tarihi, içinde Türk yok. Dünya Felsefe tarihi, içinde Türk yok. Oysa Hyungnu’lardan bu yana hem Türk atlıları var, hem dilleri var. H er özgün dili olanın özgün düşünme potansiyeli var. Eğer özgür ise. Bu olanak her kendi dili olan devletin önemli ya da başarılı bir ülke olacağını göstermiyor. Yüzlerce yıl sonra parçalanan imparatorluklar, ya da daha yakınımızda Afganistan, Tibet, Yemen, Nijerya, Irak ve daha sayısız devlet bu parçalanmayı sergiliyor. Bugünkü sözüm ona özgür devletler karnavalı mutlu toplumları bir araya getirmiyor. O devletler var, ama halkları işçi olarak çalışmak için ölümü bile göze alarak başka ülkelere kaçıyorlar. Partiler kuran aşiret başkanları, bağımsız devletler kurup devlet başkanı olmak da isterler. Ama İtalya’da ya da İstanbul’a yerleşen Hakkârilinin yeni Kürdistan’da yaşamak gibi bir isteği yoktur. Almanya, Avusturya, Hollanda, Fransa, İsviçre de yaşayan Türkler de o vatandaşlıklarını bırakıp, Türkiye’ye gelmiyorlar. Altı kaval üstü şeşhane bir yaşam sürdürüyorlar. Türkiye’de Erdoğan’ı seviyorlar, fakat Berlin’de şoförlük yapmayı bırakmıyorlar. 40 yıl Almanya’da yaşayıp çocuklarına üniversiteye girecek bir Almanca öğrenme olanağı vermemişler. Halk Partisi de 90 yıllık bir Cumhuriyet kurduğunu sanıp, babası Atatürk düşmanı bir din mükemmelini de CHP başkan adayı olarak bulabilmiş. Bu Almanya’daki şoförün davranışından farklı değil. kabul eder. Bunun adı da Demokrasi alla Turca’dır. Muhalefet iktidardan farklı politik programlara sahip olabilir, fakat Atatürkçülüğü çağdaş kültürle eşdeşleştiren bir çabası olmamıştır. Bunun kanıtı Cumhurbaşkanı adayıdır. Bu adayı gördüğüm zaman bütün Türk tarihini nedense yeniden düşündüm. Bir yerde tarihin akışına aykırı bir kayma olmuştu. Türklerin Hyungnu’larla başlayan bir uzak Asya deneyimi var. Bu, Hunlarla Fransa’ya – Eftalitlerle Hindistan’a uzanır. Bu tarih adı dillerine bağlı olarak Türk denen göçer toplulukların yerleşmeye başladıkları 13. yüzyıl sonuna kadar 1500 yıl sürmüştür. Çinliler, Bizanslılar, Slavlar, Araplar bu devletler kuran atlı göçerleri Türk diye biliyorlar. Bu tarihin bir özeti aşağıda var: Hyungnu, Wei Hun, Göktürk, Uygur Selçuk’tan Osman’a Türk’ten Osmanlı’ya Yıldırımdan Vahdettin’e Mustafa Kemal’den Ekmelüddin’e SEÇİM BİR KUMAR MASASI MI NEYİN KANITI BUNLAR? CBT 1424/5 / 4 Temmuz 2014 Bu davranışların tümü, toplumun çağdaş kültürü yetersiz, birikmiş korkuların esiri olduğunun kanıtıdır. Toplum kendi cehaletinin yüzyıllardır dokuduğu bu örümcek ağının esiridir. Bunun sonucunu gazetelerde okuyorsunuz. Üniversite dökülüyor. Adalet, devletten ayrıldı. Bayrak devlet kışlasında indirilir, konsolosluk basılır, devletin sesi pek çıkmaz. Plajlarda çıplak kadınları seyreden mollalar onları tesettüre davet eder. On milyon çıplak turist bizim plajlarda yüzmeye geliyor. Müslüman bacılar akşamları televizyonda pornomsu Amerikan filmleri seyrederler, reklamlar bizim olmayan dünyaların mallarını, topuklarına kadar pardesü giymiş, başları örtülü kadınlara satarlar. Sevgili okuyucular, Bütün bunların bir kargaşa olduğunu, ülkede Afganistan, Irak, Suriye, Sudan biriktirdiğimizi algılayabiliyor musunuz? Yoksa siz de o mutlu afyon yutmuşlardan mısınız? Türkiye’de Tayyip Erdoğan ve çevresiyle iktidarda olan halktır. Kılıçdaroğlu ve çevresiyle muhalefet olan da halktır. Belediye ile trafik kargaşasını yaratan da halktır. Kentlerin %60’ını kaçak yapan da halktır. Eğitimin kalitesini bozan YÖK’den çok halktır. Biz halkın egemen olduğu bir toplumda yaşıyoruz. Fakat halk bu egemenliği anlayacak kültüre sahip değildir. Oyuyla iktidarları saptar, fakat iktidarın içeriğini anlamadığı için Başbakanı sultan sanıyor. Halk sanarsa başbakan öyle Benim Halk Partisi adayı için adından dolayı bir sorunun yok. Babamın adı da Baha üddin (yani dinin değerlisi), CHP adayı da dinin mükemmeli imiş. Türkiye’de dinin bir şeyi olan yüz binlerce insan var. Kimse ne babama ne de bana bundan ötürü dinci demedi. Partiler, işi adlara ve oy sayısına indirgedikleri için seçim temelinden bozuk. Halk Cumhurbaşkanını, borsada alışveriş yapar gibi, getirisi üzerinden seçmiş olmalı! Seçim bir kumar masası mı? Herkesin eli masanın üzerinde. Birbirine Tayfun Akgül hile yapan inanmayan oyuncular. Birbirlerine inanmıyorlar. Halk yığılmış seyrediyor. Acaba en iyi hile yapıp kazananı mı alkışlıyorlar? CHP, Tayyip Erdoğan’dan çok korkuyorsa, yani ondan daha çok oy kim alır diye düşünüyorsa bu Halk partisi için bir sorun olabilir. Fakat bu korku parti nin bir aday seçememesi düzeyine inmişse, buna “ört ki ölem!” denir. Fransa’da son seçimlerde Le Pen diye bir başkan hatırlıyor musunuz? Orada parti başkanları adaylıklarını koyuyorlar. Türkiye’deki garip durumun cehalet dışında bir anlamı yoktur. Doksan yılda politik ilkellik bizi de sürünen İslam devletleri hizasına getirdi diye toplumun düşünenleri korkmağa başladılar. Türkiye’nin hali iktidar ve muhalefetin değil, toplumun içine düştüğü ilkel durumun yani cehaletin politikaya yansımasıdır. Parti başkanları bilmedikleri bilimler, yayınlar, başarıları abartıp cahilliklerini sergilemesinler! Dünya tarihinin bu döDünya tarihinin neminde toplumun başında bu döneminde hangi derinlikliklerde çırtoplumun başında pındığımızın farkında olmayan partiler, dili tutulmuş ya hangi derinlikliklerde da bağlanmış akademisyençırpındığımızın ler, gazete basma memurları, farkında olmayan kuyruğumu kısarım önüme bakarım, diyen bürokratlar partiler, dili tutulmuş var. Tümü büyük bir uyutya da bağlanmış ma makinesinin çarkları akademisyenler, gazete gibi işliyor. Televizyonlar Coney basma memurları, Island’den getirilmiş. Seyirkuyruğumu kısarım cileri de dini bütün Müsönüme bakarım, diyen lümanlar. Bunlar yüz kez Hacca gitseler, bütün yaşam bürokratlar var. Tümü boyunca abdest alıp namaz büyük bir uyutma kılsalar Allah’ı kandıramazmakinesinin çarkları gibi lar. Aslında oraya kadar gitmeye de gerek yok, bizi de işliyor. kandıramazlar. Sevgili Okuyucular, Getirisi yüksek mal yerine getirisi yüksek bir gelecek düşünsek! Böyle adamlar partileri terk mi ettiler? Gerçekten, şu bizim Musul konsolosluğumuzda esir edilen vatandaşları merak eden bir partili tanıyor musunuz? Peki, siz başınıza bir şey geldiği zaman ne olacağını biliyor musunuz?