Katalog

Ekonomi 1990 5.7 17.6 1995 5.6 19.5 2000 18.9 2005 9.9 19.7 CBT 1439/17 Ekim 2014 9 2013 21.9 Dergiler Ekim sayısının kapak konusu “19141918 ateşi ve feda edilen Mehmetcik” başlığıyla ele alıyor. Avrupa’da savaşın dönüm noktaları ve Türk ordusunun cephe cephe analazi I. Dünya Savaşı’nın 100 yılı dolayısıyla konu erilmiş. Ayrıca Nevşehirli İbrahim: Kalkınmanın mimarı bağnazlığın kurbanı, Röntgenin icadı: İnsan yaşarken kendi içini gördü, İşçi ölümleri ve göklere yükselen mezar taşlarımız yazıları yer alıyor. Tablo 3: Kamu Sosyal Harcamaları/GSYH (%) Türkiye OECD Toplam 2009 12.8 22.1 2010 22.1 2011 21.7 2012 21.8 # Tarih Kaynak: OECD veri tabanı 2014. Tablo 4: OECD Ülkelerinde Kamu Eğitim Harcamalarının Ulusal Gelir İçerisindeki Payı (%) (2011) Eğitim Harcaması / Sıra   GSYH 1 Norveç 8.8 2 Danimarka 8.7 3 Yeni Zelanda 7.4 4 İzlanda 7.4 5 İsveç 6.8 6 Finlandiya 6.8 7 Belçika 6.5 8 İrlanda 6.2 9 Hollanda 5.9 10 İngiltere 5.8 11 Avusturya 5.8 12 Slovenya 5.7 13 Fransa 5.7 14 İsrail 5.6 15 EU21 Ortalaması 5.6 16 OECD Ortalaması 5.6 17 İsviçre 5.3 Kaynak:OECD veri tabanı (2014). nuyor. Kore’nin başına gelir seviyesinin Türkiye’den 11,954 dolar daha yüksek gerçekleştiği izleniyor. Kore diğer sosyal göstergeler açısından da Türkiye ile kıyaslanmayacak kadar iyi bir noktaya ulaşmış durumda. Rusya dışında ekonomik büyüklük açısından Türkiye’nin oldukça gerisinde bulunan Romanya ve Bulgaristan’ın da insani gelişmeye göre Türkiye’den daha başarılı oldukları anlaşılıyor. Eğitim Harcaması / GSYH 5.3 5.2 5.2 5.1 5.0 5.0 5.0 4.9 4.8 4.8 4.7 4.5 4.5 4.3 4.1 3.8 3.8 Sıra 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34   Portekiz Meksika Estonya Kanada ABD Kore Almanya Polonya Avusturalya İspanya Macaristan Şili Ç.Cumhuriyeti İtalya S. Republic Türkiye Japonya Sezgin Mercan, Koruyucu hat: Kara operasyonu tecrübesi ve silah ticareti: Çağla Gül Yesevi, Üçüncü senesinde Suriye İçsavaşı: Merve Önenli Öksüz, Suriye İçsavaşında yeni safha: IŞİD’e karşı ortak savaş: Yasin Atlıoğlu, Nakşibendilik Selefileşiyor mu?: Prof. Dr. Hilmi Demir, Sultangaliev’i nasıl yorumlamalıyız?: Halit Kakınç gibi makale ve yazılar yer alıyor. Ekim sayısında Erken cumhuriyet dönemi Kız Enstitülerinin Türkiye’deki modernleşme sürecine etkileri, Karanlıkta Diyalog Sergisi ve mimarlık öğrencilerinin kazanımları, Anadolu’da iki müze ev, Heydar Aliyev uluslararası havalimanı yeni terminali iç mekânları, Polimeks İnşaat Aşkabat idari binası, Kentlerimizde çevre düzenleme konusunda yapılan yaygın uygulamalar, Barbaros göletler bölgesi, “mavi gezegen” akvaryumu gibi konular ele alınıyor. Yapı Kapak konusu Sisi’li Mısır: Mısır gerçeği ile yüzleşmek. Ayrıca; Yeni Türkiye’nin yeni vizyonu: Özdem Sanberk, Mülteciler sorununda belirsizliğin çıldırtıcılığı: İhsan Bal, TürkiyeMısır ilişkileri: Yaşar Yakış, Yeni Türkiye ve Türkiye dış politikası: E. Fuat Keyman. Analist Öğretmen Dünyası İnsani gelişmenin en temel bileşenini sosyal harcamalar oluşturuyor. Türkiye ile birlikte OECD ülkelerine ilişkin sosyal harcamaların ulusal gelir içerisindeki payını gösteren Tablo 3 incelendiğinde, Türkiye’deki sosyal harcamaların (1990 yılında %5.7 olan kamu sosyal harcamalarının payının 2009 yılında %12.8 oranına çıkmasına karşın) son derece yetersiz kaldığı görülüyor. 2009 bulguları göz önüne alındığında, Türkiye’de yapılan sosyal harcamaların ulusal gelir içerisindeki payının OECD ortalamasından 9.3 puan daha düşük gerçekleştiği anlaşılıyor. Hiç kuşkusuz bu tablo Türkiye’nin insani gelişmede ve daha genel olarak sosyal kalkınmadaki yetersizliğini ortaya koyuyor. Eğitim Harcamaları OECD ve AB (21) Ortalamasının Altında Eğitim harcamaları insani gelişmenin ve sosyal (hiç kuşkusuz ekonomik gelişmenin) kalkınmanın en temel araçlarının başında geliyor. İyi yetişmiş, kalifiye işgücü yapısı bir yandan ekonomik kalkınmayı hızlandırırken, diğer yandan bireylerin yaşam ka TÜRKİYE’DE SOSYAL HARCAMALAR SON DERECE DÜŞÜK litesini yükseltiyor. OECD ülkelerinde kamu eğitim harcamalarının ulusal gelir içerisindeki payını gösteren Tablo 4 incelendiğinde, Türkiye % 3.8 pay ile eğitime en düşük kaynak ayıran ülkelerin başında geliyor. Oysa kamunun ulusal gelirden eğitim harcamalarına ayırdığı kaynak OECD ortalamasında %5.6 oranında gerçekleşirken, Norveç’te %8.8 ve Danimarka’da %8.7 ile Türkiye’nin oldukça üzerinde bulunuyor. Türkiye henüz bir Japonya seviyesine ulaşamadığı için kamunun eğitim harcamalarına yönelik politikalarını gözden geçirerek, eğitime özel bir önem vermesi ve iyi eğitilmiş bir insan profilinin yaratılması gerekiyor. Sonuç olarak, Türkiye’de devlet bireylerin en temel ihtiyaçlarını karşılamada yetersiz kalıyor. Yoksulluk ve yoksunluk duygusu içerisindeki bireyler enformel kanallarla savunma biçimlerine yöneliyor ve bu gelişme demokrasinin gelişme dinamiklerini tahrip ediyor. Gelinen bu noktada ekonomik kalkınma ile uyumlu bir sosyal kalkınma paradigmasını hayata geçirmek gerekiyor. Sosyal devletin araçlarına yeniden ve daha etkin bir şekilde işlerlik kazandırmak günümüzde daha da büyük önem taşıyor. İnsani gelişme için sağlık, eğitim ve sosyal güvenlik gibi alanlarda cari devlet harcamalarını hızla artırmak ve daha insani bir düzeni inşa etmek gerekiyor. Not Bu kısa makale içerisinde insani gelişmenin tüm öğeleri üzerinde durmak mümkün gözükmüyor. Orhan Bursalı’nın “Hey Türkiye Nasılsın?” isimli kitabında insani gelişme Türkiye ve dünya (ülkeler) bağlamında detaylı olarak inceleniyor ve son derece çarpıcı bulgular ortaya konuyor. 1 Ekim sayısında ana konu “Willam Wallence yine yenildi.” Ayrıca silahlanma yarışında derinleşen Ukrayna krizi: Sabir Askeroğlu, Bağımsızlık niyetinden bütünlük tercihine İskoçya referandumu: 21. Yüzyıl Ekim sayısının kapak konusu: Neden metamatikte hep sınıfta kalıyoruz? Neden matematik öğretemiyoruz? Prof Dr. Timur Karaçay’ın yazısı. Konuyu “Çünkü eğitim politikamız kötü” diyen Prof. Dr. Ünal Ufuktepe ile röportaj ve herkesin matematik yaptığı bir köy olarak Nesin Matematik Köy’ü tanıtılıyor. Para pul düşkünlüğünden kurtulmanın yolları Daha anlamlı hedeflere odaklanmak insanı çok daha mutlu edebilir Parayla mutluluk satın alınamaz, ancak paranın satın alabileceği şeylere daha az önem vererek ruh sağlığınıza katkıda bulunabilirsiniz. Bu konuda yapılan en uzun erimli araştırma paraya ve mala daha az önem vermenin kişiyi çok daha hoşnut kıldığını ortaya koyuyor ve bu mutlu sona ulaşmanın yollarına işaret ediyor. Birbirleriyle bağlantılı dört deneyde maddecilik konusundaki değişikliklerin kişinin mutluluğunu nasıl etkilediği araştırıldı. ABD ve İzlanda’dan erişkinlerin katıldığı ilk üç deneyde altı ay, 2 yıl ve 12 yıllık süre içinde deneklerin paraya pula verdikleri değerde meydana gelen doğal değişiklikler gözlendi. Tüm bu evrelerin sonunda para ve mal edinmeye daha az odaklanmanın, kişilerin sevinç ve mutluluk düzeylerinde bir artışa yol açtığı görüldü. Maddeci inanışların değiştirilmeye çalışıldığı ve bu konuda deneklerin gelişigüzel seçildiği ilk denetimli araştırma niteliğindeki dördüncü araştırma kapsamında, neyse ki, maddeci tavrın istenirse değiştirilebileceğine tanık olundu. Maddeci hedeflere verilen değeri azaltmak üzere tasarlanmış olan programa ABD’den bir grup ergen katıldı, katılımcılara tüketim kültürü eğitimi verildi. Ayrıca, deneklerin (kendini geliştirme, aile bireyleri ve dostlarla yakınlık kurma, topluma katkıda bulunma gibi) içlerindeki gerçek değerleri açıklığa kavuşturmalarını ve bu değerlerden yola çıkarak parasal birtakım kararlar almalarını özendirici birtakım çözümler de uygulandı. Kursa katılan ancak denetim grubunda olmayan ergenlerin altı aylık sürecin sonunda mala mülke daha az değer verdikleri ve kendilerinden çok daha hoşnut oldukları görüldü. Araştırmayı yürüten uzmanlardan biri olan Knox College ruhbilim profesörlerinden Tim Kesser, “İnsanların doğuştan sahip oldukları gerçek değerler genelde insanları daha gönençli kılmaya yarayan ve maddeci değerlere karşı ‘bir tür panzehir işlevini gören’ hedefleri içerir” diyor. (RU Scientific American Online/ 12 Haziran 2014)