Katalog
Yayınlar
- Anneler Günü
- Atatürk Kitapları
- Babalar Günü
- Bilgisayar
- Bilim Teknik
- Cumhuriyet
- Cumhuriyet 19 Mayıs
- Cumhuriyet 23 Nisan
- Cumhuriyet Akademi
- Cumhuriyet Akdeniz
- Cumhuriyet Alışveriş
- Cumhuriyet Almanya
- Cumhuriyet Anadolu
- Cumhuriyet Ankara
- Cumhuriyet Büyük Taaruz
- Cumhuriyet Cumartesi
- Cumhuriyet Çevre
- Cumhuriyet Ege
- Cumhuriyet Eğitim
- Cumhuriyet Emlak
- Cumhuriyet Enerji
- Cumhuriyet Festival
- Cumhuriyet Gezi
- Cumhuriyet Gurme
- Cumhuriyet Haftasonu
- Cumhuriyet İzmir
- Cumhuriyet Le Monde Diplomatique
- Cumhuriyet Marmara
- Cumhuriyet Okulöncesi alışveriş
- Cumhuriyet Oto
- Cumhuriyet Özel Ekler
- Cumhuriyet Pazar
- Cumhuriyet Sağlıklı Beslenme
- Cumhuriyet Sokak
- Cumhuriyet Spor
- Cumhuriyet Strateji
- Cumhuriyet Tarım
- Cumhuriyet Yılbaşı
- Çerçeve Eki
- Çocuk Kitap
- Dergi Eki
- Ekonomi Eki
- Eskişehir
- Evleniyoruz
- Güney Dogu
- Kitap Eki
- Özel Ekler
- Özel Okullar
- Sevgililer Günü
- Siyaset Eki
- Sürdürülebilir yaşam
- Turizm Eki
- Yerel Yönetimler
Yıllar
Abonelerimiz Orijinal Sayfayı Giriş Yapıp Okuyabilir
Üye Olup Tüm Arşivi Okumak İstiyorum
Sayfayı Satın Almak İstiyorum
•KÜLTÜR• DOĞAN KUBAN Batı Egemenliği ve İslam İnsanlığın geleceği konusundaki soruların bir bölümü bilimsel öngörüler ve olasılıkları içerir; bir bölümü de, insanın hayvanlardan beter dürtülerine bağlı olduğu için bilinemez. Bilgi toplumu dediğimiz gelişmiş çağdaş toplumun görevi yaşamın sürdürülmesi, açların doyurulmasıdır. Eğer bunlara yanıt veriliyorsa o toplum geleceğini planlayabilir. Çünkü bu yanıtlar sayısal ve üretime ilişkin sorulardır. yor. Ne var ki adam başına gelir denen gösterge birçok konuda aldatıcıdır. Bölüşümü bilinmez. İslam dünyasının bir başka sorunu, fakir Müslüman toplumların önünde zengin ve gelişmiş bir Hıristiyan dünyası olmasıdır. Hıristiyanların sırtında ise kendilerinden ilerideki toplumlarla kavga gibi bir ideolojik kambur yok. Biz Atatürk çağında, şimdi Çin’in yaptığı gibi, böyle bir kambur endişesine kapılmadan çok büyük atılımlar yaptık. Hint ve Çin gibi ülkelerle karşılaştırmayı bir yana bırakmak gerekiyor. Boyutlar değişikliği, niteliksel değişiklikler de getiriyor. Örneğin Çin bilimsel üretim açısından ABD’yi geçmek üzere, spor ve müzikte bizden yüz kat ilerde. Fakat İslam dünyasının geleceğine yabancı kalamayız. Müslümanlar dünya nüfusunun 1/41/5’i arasında bir insan grubu. Onların çektiklerini sadece Müslüman olarak değil, insan olarak da paylaşmak gerekir. Biz Irak, Afganistan, Pakistan, Filistin, Mısır, İran, Sudan ve Yemen’e üzülmeden bakmamalıyız. Fakat bu duygular, gündelik politika safsatalarının ötesinde, insanlık sorunlarıdır. Göz boyama aracı olarak kullanılmaları bir şey değiştirmez. kalım kavgasıdır. ABD ve AB, Asya’ya ek olarak, İslamın dirilişinin sözünü bile duymak istemiyor. Zaten ona inanmıyorlar. Batı’nın elindeki en büyük koz, Müslüman toplumların geri kalmışlığı ve cehaletidir ve onu geri bırakacak her yöntemi kullanıyorlar. Bize âşık olmadıklarını kendi basınlarından okuyoruz. Gerici kütleler, gerici partiler, gerici basınla kaynatılan kazanın içeriğini izliyoruz. Bu politikayı yarı gizli, yarı açık yürütürken demokrasi sözcüğünü de hiç utanmadan kullanıyorlar. Bush’un, İngilizlerin ve başkalarının demokrasi adına Irak’ı yok ettiklerini unutmamalıyız. Afganistan’ı, Filistin’i, açlıktan başkaldıran bir Tunus’u iyi bilinçlendirmeliyiz. aşamı sürdürebilmek ve bunu hiç olmazsa çeyrek yüzyıl bütün boyutlarıyla planlamak, hükümetlerin temel sorumluluğudur. Bundan habersiz görünen politikacı ve sormayan toplum geleceğe hazır değildir. Ölümle yaşam sınırında yaşayan düzinelerle toplum var. Ama yok olana kadar yaşayacaktır. İnsanlarının güncel yaşamı da tesadüflere bağlı. Oysa bir toplumda insanların küçük bir bölümü bile geleceğinden şüphe duyuyorsa, orada uygarlık olduğu söylenemez. Dünya da öyle. Silahı bir tehdit aracı olarak kullanan devletler oldukça, dünya uygar olmayacak. Irak’ta her gün ölenler ne zaman bir sayı olmaktan çıkıp acısını paylaşacağımız insanlar olacak? Komşularımızın acı içinde Bugün gelişmiş dünya yaşamaları bizim yaşamımızı da karartır. Buna duyarlı bizi kullanmak için olmak, politik olarak istismar hangi yalanı söylerse edilmezse, topluma çağdaş bir bilinç kazandırabilir. söylesin, ve iktidarları Türkiye olağanüstü canlı bir hangi yöntemlerle toplum. Fakat yanı başımızda bizi doğrudan ilgilendiren okşarsa okşasın, bir evrensel olay var. Orada gelişmişliğin ‘bilim ve sesimiz duyulmuyor. Iraklı Türkmenler için de çıt çıkteknolojiye’ mıyor. dayandığını anlamayan Avrupa ve Amerika gümrüklerinde Türklere nasıl herkes budaladır. davranıldığını görmek, Batı kamuoyunun İslam terorizmini nasıl öcüleştirdiğini neredeyse gözümüze sokuyor. Bu terorizmin iki bileşeni var: a. Korkutucu şiddet; b. Batı’ya karşı savaş. Ne var ki Batı’ya karşı savaş karakter değiştirip Şii, Sünni, laik kavgasına ve şiddetine dönüşebiliyor. Bu hokus pokus’u Batılılar destekliyor. Bu transformasyonlardan haberi olmayan yaygın bir Müslüman fakirliği ve cehaleti de bütün dalaverelere kapıları açıyor. Y AÇIL SUSAM AÇIL’IN ADI DEMOKRASİDİR Kişi özgürlüğüne dayanacak demokrasi, İslama refah ve mutluluk getirecek ‘açıl susam açıl’dır. Ne var ki Amerikan, Alman, Fransız demokrasilerini İslamda uygulayan bir ülke yoktur. İyimserler 900 dolar adam başına yıllık geliri olan yüz yetmiş milyon nüfuslu Pakistan’ın dünyadaki en hızlı gelişme hızından daha hızlı koşarak her yıl %10’luk bir hayal kalkınma gerçekleştirse, kaç yılda Türkiye’nin adam başına gelirine ulaşacağını bir hesaplasınlar. Geçen gün yılda 1.700.000 çocuğun öldüğünü yazıyordu gazeteler. Bunun kaç tanesi Pakistan, Bangladeş ve Hindistan’da, kaç tanesi ABD ve Avrupa’da ölüyor? İnsanı unutarak, onun yerine nasıl dağıldığını bildiğimiz insan başına geliri her şeyin ölçüsü haline getiren, akıl almaz, insanlık dışı bir kapitalist ekonomisi çağı yaşıyoruz. Bir yerleri çatırdıyor ama enkaz altında kalanlar fakirler. Sevgili okuyucular, İslam dünyası cehalete yataklık yapmaması gereken bir kırılganlıktadır. Bunun dinle ilişkisi yok. Bilgiyle ilişkisi var. Cehaletle yaşayan toplum, ahlak olarak da en kırılgan olandır. Cehaletin teri de ne yazık ki ahlaksızlık kokuyor. Çünkü ahlak ölçütleri bütün dünyada kentlerde saptanmıştır. İslam medeniyeti (uygarlığı) bedeviler arasında değil, kentlerde gelişmiştir. Türkiye’nin kentlere doluşmuş halkının hâlâ kentleşemediğini unutmayalım. Aradan bin beş yüz yıl geçmesine karşın İslam’ın sorunu hâlâ kentli olma, kentli gibi davranmak, kentli gibi bilgili olmaktır. Türkiye’de bunun altyapısı kurulu. Çağdaş dünya bilinci halka ulaşıp onu aydınlatırsa yabancı sömürüyle savaşabiliriz. Müslüman dünyasına Kurtuluş Savaşı’nın nasıl cesaret verdiğini tarih kitaplarından okuyabilirsiniz. Bugün de Türkiye’nin örnek olma şansı var. İLK ANLAYAN BİZİZ Biz Türkler İslam dünyasının evrensel konjonktür içindeki yerini ilk anlayan Müslümanlarız. Bunu üç yüz yılda anlamak sadece bir imparatorluğa mal olmadı. Türkiye’nin bugün içinde bulunduğu ve ülkenin geleceğini tehlikeye atan zihin kargaşasının da nedenidir. Bugün gelişmiş dünya bizi kullanmak için hangi yalanı söylerse söylesin ve iktidarları hangi yöntemlerle okşarsa okşasın, gelişmişliğin ‘bilim ve teknolojiye’ dayandığını anlamayan herkes budaladır. Batı’da ‘ılımlı Hıristiyan’ sloganı var mı? Çin’de ılımlı Budist, ılımlı Konfüçyüsçü sloganı var mı? Neden Batılı kapitalistlerin yayın ordusu Türkiye ile uğraşıyor? Çünkü sömürmek için savaştıkları İslam dünyasında sürü dışında kalmış tek ülke Türkiye’dir. Tayfun Akgül Bu çirkin adamlar Türkiye için uygun gördükleri kendi ülkelerinde dile getiremezler. Şunu doğru değerlendirmek zorundayız: Batı, Çinlileşen bir Müslüman dünyasına evet diyemez. Pakistan, İran, Türkiye ve Mısır gibi büyük kütlelerin yaşadığı her ülkede gelişen kültürel bilinç ve sanayi üretimini kontrol etmek için elinden geleni ardına koymayacaklardır. En tehlikeli gelişme de, Müslüman dünyasını, Çin’le ortak sömürmeyi önermeleri olasılığıdır. Çünkü sorun bir HıristiyanMüslüman kavgası değil, kapitalist hegemonyanın ölüm TÜRKİYE VE TUNUS Eğer bir İslam ülkesinin bütün düşünürleri ve iyi niyetli insanları bu olguların nedenlerine yanıt aramıyorlarsa, geleceklerini planlayacaklarına neden inanılsın. Müslümanlar toplumsal birikimlerinin ve emperyalist dayatıların doğasını anlamak ve gelecek bağlamında bu çıkmazlara çözüm bulmak zorundalar. Eğer bu Müslüman halkların uyanışına kalacaksa, bir hayalden öteye geçemez. Bu ‘ört ki ölem’ olur. Tunus’taki gibi açlık kavgasına dönüşebilir. Bu bağlamda Türkiye’nin ve sonra da Tunus’un özel bir konumu vardır. Biz bir Atatürk dönemi geçirdik. İslam dünyasının birkaç kat ötesine çıktık. Tunus da Kuzey Afrika’nın en gelişmiş, eğitimli sivil toplumu idi. Türkiye ekonomik olarak da sadece adam başına düşen ulusal gelire bakarsak Avrupa’nın doğusundaki bazı ülkelerden, Güney Amerika’nın bir bölümünden, bütün İslam dünyasından, Çin, Hint’ten daha zengin görünü CBT 1246/2 4 Şubat 2011