Katalog

H A Y V A N L A R D Ü N Y A S I Ormanların uçan prensi: Karaca Uzaktan bakıldığında sanki koşmuyor da uçuyor çjibi görünen karaca, ormanda en giizel ve taze yıyecekîerle beslenir. vcının jyisi karacayı uçarken vururmuş: Gerçekten de düz bir alanda yaklaşık 8 metre sıçrayarak koşan bir karacanın ayakları yere değerken görülmez, zeminin bir metre üzerinden uçuyor gibi algılanır. Ormanlarımızın bu uçan hayvanı daha çok eti için avlanır. Karacanın besınını oluşturan filizler, fidan uçları, kokulu otlar ve çıçekler etine özel bir koku ve tat kazandırırır Bir hayvanın eti bu kadar tatlı olursa peşınde koşanı da çok olur Ayı. vaşak. kurt. tılkı, yabankedisi, sansar ve porsuk gıbı doğai düşmanlarına insan da eklenince. doğal denge karacalar yonünden bozulmuş ve bırey sayıları hızla azalmaya başlamıştır. Karaca (Capreolus capreolus), geyikgiller (Cervidae) lamılyasmın Capreolus cınsinin biı türüdür. Avrupa ve Asya'nın ılıman bölgelerinde yaşar; Anadolu'da Trakya'dan başlayıp Artvin'e değin uzanan Karadeniz kıyı kuşağı ormanlarında uygun yaşam alanları buldukları bilinmektedir. Kayıtlardan Bilecik, Bursa, Balıkesir ormanlarınCa az sayıda, buna karşın, Bolu'nun Düz Esat Korkmaz la sayıda yaşadığı anlaşılmaktadır Karacanın bacakları uzun ve ince, tırnakları küçük dar ve sivrıdir Gözleri büyük ve canlıdır; üst gözkapağında uzun kirpikleri vardır Orta uzunluktaki kulakları birbırinden aralıklı ve dışarıya çevrilmiş bir durumdadır Postu, yazın kırmızımtırak, kışın grı renktedir Karacanın yalnız erkeğinde boynuz bulunur; boynuz büyüklüğü, hayvanın yaşam alanına ve beslenrne durumuna göre değişir. A ce, Mudurnu, Mengen, Akçakoca, Gerede, Seben; Sakarya'nın Karasu, Hendek; Zonguldak'ın Bartın, Ulus, Devrek, Kasta monu'nun Araç, Daday, Azdavay, Taşköp rü, Cide; Sinop'un Ayancık, Gerze. Boya bat ile Ordu, Giresun, Trabzon ve Artvın ormanlarında diğer yerlere göre daha faz Toplumsal yaşam Karacalar daha çok karışık ağaç türlerinin oluşturduğu, ıçerisinde yer yer çayırlıkların bulunduğu ormanları tercih eder; yazın ormanm yüksek kesimlerine çıkar, kışın vadilere inerler Besinlerini seçerken çok titiz davranırlar; taze ve yumuşak otlar, tomurcuk ve genç sürgünler, üzumsü Karacanın yalnız erkeğinde boynuz bulunur; boynuz büyüklüğü, hayvanın yaşam alanına ve beslenme durumuna göre değişir. meyveler ve etli kökler en sevdiği yiyecekler arasındadır. Karacada çiftleşme hazirandan ağüstosun sonuna değin sürer, bu devrede erkekler dişiyı bir çember oluşturacak biçimde kovalar. Rakip erkekler arasında şiddetli kavgalar başlar; kavga sırasında kimi kez birinin boynuzu diğerinin kafatasına bir çivi gibi saplanır ve onun ölümüne yol açar. Çiftleşme çok kısa sürer, ancak, birçok kez yinelenir; dönem sonunda erkek karaca ormanın sakin bir yerine çekilerek eski gücüne kavuşuncaya değin dinlenir. Çiftleşmeden yaklaşık 40 hafta sonra doğum gerçekleşir; mayıs ve haziran başında dişi, bir ya da iki ender olarak üç yavru dünyaya getirir; yavru 12 saat sonra annesini izlemeye başlar Erkek, dişi ve yavrudan oluşan bir aile yaşamları vardır, Kış aylarında kimi kez bu aileler bırleşerek sürüler oluşturur. Ortalama ömürleri 1516 sene kadardır Çok hassas ve duygulu hayvanlardır; daralan yaşama alanlarını terk ederler, diğer hayvanlarla özellikle geyiklerle birlikte olmayı sevmezler Aşırı ihtiyatlı ve ürkek olan karacada duvu organları çok keskindir; rüzgâr altında bir sigara dumanını çok uzaktan hissedebilirler. Bir tehlike sezer sezmez dişi bulunduğu alanı terk etmekte bir sakınca görmez, erkekse yenıden aynı alana dönmek üzere yakın bir çevreye kaçmayı yeğler. Küçük yaşta ınsana alıştırılmaları durumunda ürkeklıklerı kalkabılir; ınsandan uzakta büyümüş olanları ne denli çaba gösterılırse gösterırsın yıne de ürkekliklerini korurlar ve özgürlüklerini ararlar Uçar gibi Karaca koşarken dört ayağıyla birlikte atlar; her atlayış 8 m'ye ulaşabilir; atlama sırasında arka ayaklarıyla on ayaklarının gerisine basar. Uzaktan bakıldığında koşmuyor da uçuyor gibi görünür; bırkaç saniyelik bir zaman içinde de olsa seyrı heyecan vericidir. l , 20