Katalog

Y MİMARİ TASARIMI Beaubourg Kültür Merkezi Prototip özellikteki kültür merkezi, mimari özellikleri nedeniyle ilgi odağı olmayı sürdürüyor. Korhan Gümüş eaubourg Kültür Merkezi'nin inşaatı 1977 yılında bitirildi. 0 tarihten bugüne bu dev cam ve çelik yapı yalnızca içinde düzenlenen etkinlik Paris'in göbeğinde cam ve çelik bir dev: B lar ile değil, mimari özellikleri nedeniyle ilgi odağı olmaya devam ediyor. Eyfel Kulesi'nden sonra herhalde Paris'in en çok olay yaratan yapısı olan Beaubourg, mimarlarının iddiasına göre onunla aynı geleneği paylaşıyor. Mimari tasarım açısından yapının özellikleri şöyle sıralanabilir: Çevre ile karşıtlık Yapı oldukça ilginç bir biçimde, tam mimarlık paradıgması içinde "tipoloji" (yapı tiplerindeki süreklilığin araştırılması) ve morfolo|l (kentsel mekân içinde yapı dizilerinin oluşturduğu biçimlerin araştırılması) kavramlarının tartışıldığı bir dönemde Paris'in tarihsel dokusunun tam göbeğine oturtuldu. Yapının tarihsel doku ile taşıdığı bu tezat, ilginç biçimde bu tartışmanın tam mimarlık fakültelerini ve yayınlarını sardığı bir döneme rastlıyor. Bu açıdan yalnız uygulama olarak değıl, kuramsal olarak da bir tezat söz konusu... Beaoubourg'un cephesinde asılı ulaşım tüpü Açıkhk Beaubourg inşa halinde Mimarlıkta açıkhk kavramı, modernizmin teknikçi bir görünümü olarak, taşıyıcıları, tesisatı, ulaşım alanlarını gizlememek, tam tersine mekân kuruluşunun bir öğesi olarak kullanmak biçiminde tanımlanabilir. Beaubourg'un taşıyıcı strüktürü gerber kirışleri biçiminde cepheden ayrılmış, tesisat kanalları, fonksiyonlarına gö re rengarenk biçimde boyanmış bulunuyor... Esneklik Beaubourg'un mimarları yapının iç hacmını farklı fonksiyonlara ve zamansal değişimlere göre değişebılecek biçimde tasarlamışlar. "Boş bir hangar" olarak nitelenebilecek bu yapının içinde yer alan Fotoğrat Beaoubourg'un çevresiyİB ilişkisl açık biçimde görülüyor. birçok birim, tamamen yöneticilerinin isteklerine ve etkinlikler programına göre yeniden dönüştürülmeye ve değiştirilmeye olanak tanıyor... Yapı, bu üç belirgin tamamen özelliği ile mimarları olan Piano ile Rogers'in daha önce yaptığı binalarla ortak sayılabilecek bir sürekliliği taşıyor. Diğer taraflan birçok mimarlık eleştirmeni bu "teknolojik gösteri"nin ne kadar mimarlık sayılabileceğini tartışmaktalar. Hatta bazıları yapıyı "bağıraakları dışanda kalmış bir canlıya" şehir içinde yerini şaşırmış bir "raflneri"ye benzettiler. Bunlardan bir tanesi de yapının tek olumlu özelliğini bir gün üzerine tıpkı "elbise giydirir gibi" bir cephe giydirilebilecek nitelikte olması olarak gördüğünü söyledi. Bütün "high tech" görünüme karşın, bu yapının tamamen prefabrike olarak Almanya'da dökülen gerber kirişleri, ulaşım bağlantıları ve hatta mobılyalannın dizisel bir üretimi söz konusu değil. Tam tersine her öğesı yalnızca bu yapı için özel olarak tasarlanmış ve uygulanmış. Yapı bu niteliği ile tam bir prototip olma özelliğini taşıyor. Zaten devlet tarafından finanse edilen bu türden "büyük yapım"ların tıpkı uzay araştırmalarında olduğu gibi bir tür deney olma amacı taşıdıkları da söylenebilir: Bu açıdan da yapı hem kültür konusunda devletin tasarlayıcı bir etkinliği, hem de inşaat alanında devlet olanakları ile yapılan deneysel bir gösteri olarak bütünleşiyor.D 20