Katalog

Yunanistan Türkiye POROS ADASI 17 Ege Denizi POROS Girit Ada kapıları başkadır Nena Çalidis entte her şey kapıların K ardında yaşanır. Tek düzedir kent kapıları, aynı kentteki yaşam gibi; gri, düz ve aynı. Oysa adada her şey kapı önlerinde yaşanır. Kapı bir yaşam yeridir, merkezdir. Onun için de adadaki evlerin kapıları renkli olur. Kısaca ada kapıları sahibini yansıtır. Pire’den hızlı feribotla bir saat, yolcu gemisiyle 2.5 saat uzaklıktaki Poros adası da işte böyle bir ada. Poros’ta yaşam kapı önlerinde kurulu. Poros, bizim Büyükada’dan altı kat büyük. 4 bin kişinin yaşadığı adanın evleri, kapıları hatta dar sokaklarının merdivenleri bile beyaza, laciverde boyalı. Beyazla laciverdin uyumuna tek zıtlık hasır sandalyeler. Eski Yunan’da ada halkı denizler hakimi Poseidon’a inanırmış. Onun içinde adanın en yüksek tepesi olan 374 metrelik Vigla’da Poseidon tapınağı kurulmuş. Bir de tapınağın kalıntıları, beyaz ve lacivert değil... Kireç boyalı eski ada evleri, yaşanmışlık kokuyor. Kapılar renkli, kapı önlerinde mısır püskülünden yapılmış bazı sandalyelerin üstünde beyaz boyalı zeytinyağı tenekelerinden sardunyalar sarkıyor. Siyahlar içindeki kadın kapının önünde arkadaşıyla konuşuyor. Genç adam sevgilisinin sokak lambasının yanındaki kapıda öpüyor. Küçük çocuk beyaz kireç sokak merdivenlerinde düşüp dizini kanatıyor. Adanın tüm sahil şeridinde yer alan balıkçı lokantalarının masa örtüleri de aynı kapılar gibi beyaz ve lacivert. Tümünün sandalyeleri mısır püskülünden yapılmış. İnsanlar uzolarını yudumluyor. Uzonun içine aynen rakı gibi su katıyorlar. Uzonun şeffaf rengi beyazla uçuk maviye bürünüyor. Kapılar mavi, pencereler beyaz. Geçimini zeytincilikle sağlayan bu adaya limandan baktığınızda içinizde uyanan tek duygu adanın insanı sarıp sarmaladığı duygusu. Pellopones yarımadasının kuzeydoğu kolunu oluşturan ve uzaktan bakınca adayla bütünleşmiş gibi görünün Galata kıyısı aslında adanın karşısına düşüyor. Adadan beyaz ve mavi renkte sandallarla üç dakikada Galata’ya geçiliyor. Adanın eski taş evlerinin önlerinde oturan yaşlı teyzelerin evlerinden bir reçel, bir de ekmek kokusu yükseliyor. Adanın tüm dar sokakları tek bir yere saat kulesine çıkıyor. Kulenin gövdesi beyaz, kapısı lacivert. Saat kulesinin yanındaki bayrak da mavi beyaz. Kulenin yanında bir ev. İnsanlar evlerinin kapısının önlerinde sohbet ediyor. Çocuklar kapının önünde bisiklete biniyor. Dedik ya bu adada hayat kapıların önünde yaşanıyor. Adanın en eski lokantası 100 yıllık; “Yedi Kardeşler” adını taşıyor. Bahçe içindeki bu lokantada günlük taze balığın yanı sıra kömürde pişmiş ahtapot, Grek salatası ve tabii ki uzo bulmak mümkün. Bu arda kısa bir not Yunanistan’ın her hangi bir lokantasına giderseniz sakın Türkiye’deki olduğu gibi “Bize bir büyük uzo getir” demeyin. Böyle bir sipariş veren biri olarak uyarıyorum, garsonun şaşkın bakışlarının ardından size yönelecek olan cevap “Anlamadım, büyük uzo yok” olacaktır. Çünkü lokantalarda bütün uzo şişeleri tek boy! Poros, antik çağın Atinalı hatibi Dimostenes’in intihar ettiği ve mezarının bulunduğu ada. Bir özelliği de Osmanlı’nın gelmediği adalardan biri olması. Adada yaşam kapı önlerinde sürüp gidiyor. Ama bizim bildiğimiz türden değil; kapı önlerinde minderde oturup çekirdek çitlemeden. Ve gitme vakti Bavullar kapı önüne çıkarıldı. Poros adası, Büyükada’dan yaklaşık altı kat büyük. Osmanlı’nın gelmediği adalardan biri. calidis@yahoo.com