Katalog

Ulusal dilin kullanım alanı azalıyor. Eğitim her düzeyde yabancı dilden yapılmaya başlanıyor. Her kesimden herkes işi gücü bırakıp yabancı dili öğrenme yokuşuna sürülüyor. Meslek, bilim yerine, hiç gereği olmayan yerlerde bile herkes yabancı dil sınavına girmek zorunda bırakılıyor. ? Üçüncü evrede, gençler artık yabancı gücün dilini ulusal dilden daha iyi biliyorlar. Eski dili kullanmaktan utanır oluyorlar. Velilerle çocuklar kendi dillerinden konuşamaz duruma geliyorlar; çocuklar velilerini eski dili biliyor diye geri kafalı yaftasıyla küçümsüyor. Bir nesil sonra, hatta bir on yıl gibi daha kısa bir zamanda çift dillilikte kalmıyor. Ulusal dilin yerini yabancının dili alıyor. Sorunun esasını, ana okullarında geçen yıl başlatılan İngilizce eğitim ile üniversitelerdeki İngilizce eğitim oluşturuyor. Birincisi; başlangıçta yavrularımızı anadilinden kopartıp ona yabancılaştırırken, diğeri hem eğitimde hem de dil öğrenmede gençlerimizin boşa giden yıllarıdır. Bir ülkede yabancı dille eğitim ana okulundan başlatıldığında, bir veya bir buçuk nesil sonra o dili unutturmak olanaklı olabilmektedir. Eğitim, dil öğrenmenin bir aracı olarak kullanılmakta ve her C S TRATEJİ 21 kaslarına vuran ritimleriyle, düşünce kalıplarını o dile uydurmakla, bu; insanın kendi insanından uzaklaşmasıdır; Bu nedenleri çok iyi bilen Atatürk; 3 Mart 1924’te çıkartılan yasayla bir kaç okul dışında yabancı dille öğretimi yasaklamıştır. Bugün İsrail’de, Almanya’da, Fransa’da o ülkelerin ana dili dışında hiç kimse eğitim yapamaz. Yabancı dille eğitime en çok yer veren ülkeler; Nijerya, Kenya, Etiyopya yüzde 100, Gana yüzde 99, Uganda yüzde 97, Tanzanya yüzde 53, Filipinler yüzde 36 dır. Rakamlar, eski sömürge olan bu ülkelerin nasıl bir kültürel soykırıma uğradıklarını açıkça göstermektedir. NE YAPMALIYIZ? ? Soğuk Savaş sonrası, ABD ve AB gibi global güç merkezleri tarafından planlanan kültürel saldırılar karşısında bir çok ülke gibi Türkiye de hazırlıksız yakalandı. Bu etki ile ülkemizde derin bir kültürel boşluk meydana geldi. Kültürel saldırılara ek olarak artan misyonerlik faaliyetlerine karşı uyanık olunmalı. Bir yandan ulusalcı projelerle süratle kültürel boşluk doldurmalı, bir yandan da ulusu dış kültürel etkilerden koruyacak yasal ve idari önlemler alınmalı. Zayıflayan dil, tarih ve kültür bilincini ulusumuza yeniden aşılamalıyız. ? Her seviyedeki eğitimde, yabancı dille eğitime son vermeli, işyerlerine ve çocuklarımıza Türkçe isimler koymalıyız. ? Türkçe ve tarihi sokak isimlerini korumalıyız. Avrupa’daki tüm sokak isimleri verildiği tarihten bu yana yüzyıllardan beri korunmaktadır. Bu hem dilin hem de tarihin korunması ve gelecek kuşaklara aktarılması anlamına geliyor. ? Türkçe’mizden kaldırılan inceltme ve yumuşatma işaretlerini geri almalıyız. Böylece değişen sözcüklerin anlam ve kavramlarını tekrar kazanmalıyız. ? Çocuklarımızın dil öğreniminden önce iyi bir meslek eğitimi almasını tercih etmeliyiz. Dil öğrenimi için başka kaynakları kullanmalıyız. Yabancı dilde eğitim yapan değil, kaliteli eğitim yapan üniversiteleri tercih etmeliyiz. ? Devlet denetimindeki tüm yayınlarda Türkçe’nin en iyi şekilde kusursuz kullanılmasını sağlamalıyız. ? Türkiye’de üretilen Türk patentli mallara Türkçe isimler vermeliyiz. Dilimizi pazarlama için feda etmemeliyiz. Unutmayalım, kalite her yerde kendini belli eder. Tariş’i, Paşabahçe’yi, Kütahya Seramik’i dünya tanıyor. ? Teknolojik gelişmenin gerektirdiği yeni sözcükleri süratle türetmeli, halkımıza tanıtmalı ve kullanımını teşvik etmeliyiz. Aksi taktirde "Save etmek" gibi karışık sözcüklerle karşılaşabiliriz. ? Çevremizde Türkçe için öz denetim sağlamalıyız ve birbirimizi uyarmalıyız. Bu önerileri çoğaltmak olanaklıdır. Güzel Türkçe’mizi daha çok sevmenin ona sahip çıkmanın tam zamanıdır. Kaynaklar: 1. Ey Vatan, Osman Pamukoğlu, İnkılap Kitapevi 2004 2. Atatürk’ün İlkeleri ve Düşünceleri, Ahmet Köklügiller, Bilgilik Yayımcılık 1986 3. Emperyalizmin Uşakları, Vural Savaş, Bilgi Yayınevi 2005 4. Büyük Uyanış, Oktay Sinanoğlu, Otopsi 2002 5. Ne Yapmalı, Oktay Sinanoğlu, Otopsi 2003 6. Sömürgecilikten 21.Yüzyıla Deniz Gücü Mücadelesi, Nejat Tarakçı, Deniz Kuvvetleri K.lığı yayını, 2005 Dipnot: (1) Herry Potter, diziler, filmler, dergiler, CD’ler,VCD’ler ATATÜRK VE TÜRK DİLİ Atatürk’ün Türk dili konusunda bize vasiyet niteliğindeki sözlerine bakalım; "Türk demek, dil demektir. Ülkesini, yüksek bağımsızlığını korumasını bilen Türk ulusu, dilini de yabancı diller boyunduruğundan kurtarmalıdır. Dilin, ulusal ve zengin olması, ulusal duyguların gelişmesinde başlıca etkendir. Türk dili, dillerin en zenginlerindendir. Kesin olarak bilinmelidir ki, Türk ulusunun ulusal dili ve ulusal benliği, bütün hayatında egemen ve temel olacaktır. Biz Balkanları neden yitirdik biliyor musunuz? Bunun tek bir nedeni vardır. Bu da Slav araştırma derneklerinin kurduğu dil kurumlarıdır. Bizim içimizdeki insanlar ulusal tarihlerini yazıp ulusal bilinçlerini uyandırdığı zaman biz Balkanlar’da Trakya sınırına çekilmiştik." Ulusçuluğun çok belirgin niteliklerinden biri dildir. Başta Fransa olmak üzere Avrupa’da bunu gözlemleyebilirsiniz. Yabancı dili bildikleri halde konuşmazlar. Sadece kariyer için kullanırlar. Rodos’taki ve Atatürk, Batı Trakya’daki Türklerin Yunan öğrencilere hükümetlerinin sürekli politikaları ile giderek latin alfabesini ana dillerini nasıl kaybettiklerini izlemek öğretirken... mümkündür. Bugün çok kültürlülük, hakim güçler tarafından çağdaşlığın bir unsuru olarak tanıtılmaktadır. Bu tamamen aldatmacadan ibarettir. Avrupa’nın her ülkesi kendi öz kültürüne ve milli değerlerine sıkı sıkıya sarılmıştır. Onu kaybettiğinde vatanının da yok olacağını çok iyi bilirler. Türk ulusundanım diyen insan, her şeyden önce ve kesinlikle Türkçe konuşmalıdır. Türkçe konuşmayan bir insan, Türk kültürüne, topluluğuna bağlılığını savunursa buna inanmak doğru olmaz. Türk dili Matematik yapısına sahip ve bilime en uygun dildir. Bilim dili matematiktir. İngilizce ise 200 yıllık 5 dilin kırmasından oluşan bir dildir. Sözcük türetme yeteneği yoktur. Bugün özellikle genç kuşakta görülen Türk dilinin kullanılmasındaki yozlaşma için doğrudan gençleri suçlamak doğru olmaz. Sorumluluğu eğitim sistemimizde ve yabancı kültürel ikisi de tam olarak öğrenilememektedir. Anadili saldırıların etkisinde kalan sosyal dokudaki İngilizce olmayan öğretim üyesi ile, anadili İngilizce çözülmelerde aramamız gerekmektedir. Evde olmayan öğrenciler anlaşabilecekleri ortak bir dil kontrolsüz TV kanallarının etkisi, işyerinde yabancı varken; biri anlatmak, diğeri anlamak için anlamsız bir teknolojinin zorlaması ve sokakta iş yerleri isimleri ve çaba içine girmektedirler. ABD’de doktora yapmış, ders hizmet alanlarındaki yabancı dil kirlenmesi, aile vermiş, bir çok üniversitelerimizde görev yapmış, büyüklerini kaçınılmaz olarak etkiliyor. Kısa bir süre Profesörler bile Türkiye’de İngilizce ders vermekte sonra tek taraflı bu etkileşim farkına varmadan günlük yetersiz kaldıklarını itiraf etmektedirler. Yabancı dilde konuşma hayatına yansımakta ve aile büyüklerinden okuma ve anlama hızı, ana dile göre 38 kat daha çocuklara aktarılmaktadır. Bu sürece ek olarak çocuklar yavaştır. Bir öğrenci için bu yavaşlık, onun bütün ayrıca okuldaki yabancı dil eğitimi nedeniyle çift yönlü öğrenme isteğini, bilime ilgisini ve kendine güvenini bir etkileşim alanında kalıyorlar. Türkiye’de bir çok kişi yitirmesine, toplumsal düzeyde ise ulusuna, devletine, bu dil konusunun ve yabancı dilde (İngilizce demek anadiline, kültürüne olan güvenini ve bağlılığını daha doğru olur) eğitimin çok abartıldığını düşünüyor. yitirmesine yol açmaktadır. Yabancı dilde eğitim Yabancı dil öğrenmek çağımızda bir gerekliliktir, hatta yapmanın bir toplumun kendi kültür ve dilini birden fazla. Ancak eğitimi İngilizce öğrenme aracı aşağılamak şeklinde yorumlanması da mümkündür. olarak kullanmak son derece sakıncalıdır. Geniz yapısıyla, ifade vurgularıyla, bunların yüz Büyük güçlerin kültürel alandaki mücadeleleri sürüyor. İnternetin ana makinesinin ABD’de bulunmasına Çin, Rusya, Fransa gibi ülkeler tepki gösteriyor. Kültürel farklılaşmanın etkisindeki Türkiye’de de önlem alınması kaçınılmaz.