Katalog

8 C S Kaan Kutlu Ataç TRATEJİ S uriye hakkındaki Hariri raporu tamamlandı, Lübnan’da yeni suikast… ABD’nin gerekçeleri tamam BD Başkanı George Bush 14 Aralık 2005’de, “Terörizmle Savaş” konusunda Washington Woodrow Wilson Center’da yaptığı konuşmada, ülkesinin 1993, 1998, 2000 ve 2001 yıllarında terörist saldırılara maruz kalmasının nedenini açıkladı: Bu dönemlerde ABD askerleri Irak’ta değildi. Bush, ABD çıkarlarının korunması ve terörist saldırıların önlenmesinin mantıksal ön koşulu olarak gerekli gördükleri yerde ABD silahlı güçlerinin konuşlandrılmasına dayalı bir politikayı uygulamakta kararlı gibi gözükmektedir. Bu yaklaşım çerçevesinde Bush, teröristlerin büyük stratejisini de ifşa etmektedir: Teröristler Amerika’ya saldırı düzenlemek, Ortadoğu’daki ılımlı yönetimleri devirmek ve İspanya’dan Endonezya’ya uzanan totaliter bir İslam İmparatorluğu kurmak amacıyla bölgedeki ABD ve koalisyon güçlerini Irak’tan çıkarmak istemektedirler. ABD başkanının bu ifadeleri yakın ve orta vadede Türkiye’yi iki açıdan yakından ilgilendirmektedir. 1 İddia edildiği gibi kabul edilirse, teröristler tarafından kurulması hedeflenen totaliter İslam İmparatorluğu coğrafyasında Türkiye de bulunmaktadır. 2 Uzun bir süredir ABD’nin bölgede uyguladığı siyasetin ağırlığı altında ezilen Suriye ve dolayısıyla Baas Rejimi, ABD yönetiminin öncelikli stratejik hedefleri arasındaki yerini koruyacaktır. A BD Başkanı Bush, terörizmle savaşlarının gerekçesini, A ‘İspanya’dan Endonezya’ya kadar olan bölgede radikal imparatorluk kurma’ girişimine dayandırıyor. Bu coğrafyada Suriye, Lübnan, Ürdün ve tabi ki Türkiye’de bulunuyor. Hariri suikastı raporu tamamlanırken, Suriye karşıtı Tueini suikast sonucu öldürüldü. rak BM Araştırma Komisyonu tarafından yürütülen soruşturmanın ikinci bölümüne ait raporun Kofi Annan’a tesliminden bir gün önce Suriye karşıtı söylemleri ile dikkat çeken Lübnan milletvekili ve yayıncı Gibran Tueni’nin bir bombalı saldırı sonucunda ölümü Suriye’yi yine sıcak gelişmelerin tam da ortasına çekmiştir. Tueni daha önce Suriye’nin hazırlamış olduğu iddia edilen bir “ölüm listesi”nde adının yer almasından dolayı güvenlik gerekçesiyle bir süredir yaşadığı Paris’ten yeni dönmüştü. Bu son ölüm Lübnan’da neredeyse son bir yıldır şid detini koruyan Suriye karşıtı duyguların daha çok alevlenmesine yol açtı. Lübnan hükümeti, Tueni suikastı ile ilgili uluslararası bir mahkemenin kurulması yönündeki isteğinin yanısıra, BM tarafından yürütülen soruşturmanın süresinin uzatılması talebini BM Güvenlik Konseyi’ne iletti. Güvenlik Konseyi 15 Aralık tarihinde oybirliği ile aldığı 1644 sayılı kararla soruşturmanın 15 Haziran 2006’ya kadar uzatılmasını kabul etti. Bu kararla Suriye’ye araştırma komisyonu ile “kesin ve acil işbirliğine gitmesi” yönünde uyarıda bulundu. Öyle gözükmektedir ki Lübnan bu taleplerle başta BM olmak üzere diğer uluslararası aktörlerin de, Suriye ile mücadelede, kendi yanında yer almasını sağlamayı amaçlamaktadır. ABD’ye sağlanan zemin ğer, ABD başkanının ABD askerlerinin fiziki varlığı ile ABD çıkarları arasında kurduğu mantıksal çizginin belirleyici bir politika endeksi olduğunu kabul edersek, Hariri soruşturması çerçevesinde planlama ve uygulama safhalarında yer aldığı yönünde ciddi bulgulara ulaşıldığını söyleyen BM raporları ışığında, ABD liderliğindeki Batılı güçlerin bölgesel müdahalelerde haklılığını sağlayacak hukuki zeminin de yaratıldığını söyleyebiliriz. Nitekim, Fransa ve ABD’nin ortak bir girişimi ile BM Güvenlik Konseyi’nden Suriye’ye yönelik bir dizi önlemin yaşama geçirilmesi yönünde bir karar alınabilmesi için çalışma yapıldığı belirtilmektedir. Öte E Yeni suikast u bakımdan, Ürdün, Lübnan ve Suriye’de son dönemlerde artan terör eylemleri “Levant” bölgesine olan ilgiyi dikkat çekici bir seviyeye taşımaktadır. Bölgede yaşanan istikrarsızlığın önemli nedenlerinden birisi olarak Suriye devlet başkanı Beşer Esad ve onun iktidarının olduğu yönündeki ABD iddiaları, güncelliğini korumaktadır. Lübnan eski Başbakanı Refik Hariri’nin öldürülmesi ile ilgili ola B ? Lübnan’da suikastlarla ilişkili Suriye karşıtı son protesto eylemi. (20 Aralık)