Katalog

C SPOR FUTBOL OCAK SALI SPORTİF DİREKTÖR OLABİLİRİM Kulüplerin yapısını nasıl buluyorsunuz? C.Ç.: İster büyük ölçekli olsun ister küçük ölçekli, kulüpler kamu yararına dernek zihniyetinde yürütülemez. İşin ruhuna aykırı. Kamu yararına dernek var. Örneğin Türkiye Amatör Kulüpler Konfederasyonu. Ancak ben kulübüm. Parayla yaşayan, parası varsa başarıyı yakalayan bir şirketim. Parası yoksa batacak bir ekonomiyim. Ticarethane amatörce yönetilemez. Kanarya sevenler derneğiyle aynı mantıkta yönetilemez. Büyük borçları yaptıktan sonra borca harca sokanlar hiç ortalıkta görünmüyor. Nasıl bir modelde çalışmak istersiniz? C.Ç.: Yöneticilerle ilgili bir şey demek istemiyorum. Toplumun onlara yüklediği görevlerden ötürü belki bu kadar ön plandalar. Patronun ve yönetimin belirlediği strateji ve politikaları sorumluluk alarak yöneten ve yönlendiren, bunun raporlanmasını sağlayan kişi olabilirim. Bu şekilde bir sportif direktörlüğe sıcak bakıyorum. 10 yıldır hep gergin ortamlarda bulundum. Çok ciddi mücadelelerin içinde oldum. Denizli’den ayrıldıktan sonra aslında çok da dinlenme fırsatı bulamadım. İki kez Rusya’ya CSKA ile görüşmek için gittim. Sonra Chelsea’nin antrenmanlarını izledim. Mourinho’nun antrenman sistemi çok farklı değil. Ancak havası çok farklı Chelsea antrenmanlarının... Yine Almanya’da Bayern Münih’le çeşitli görüşmeler yaptım. Özellikle CSKA’dan ciddi öneriler aldım. Bu teklifler Almanya, İtalya ya da İspanya gibi bir ülkeden gelse gözümü kırpmadan kabul ederdim. Futboldaki başarımız turizmi bile etkiledi 1 990 2002 döneminde Türkiye’ye gelen Koreli turist sayısı 86 bin. Oysa 2002’nin Temmuz’undan 2003 Aralık’ına dek 96 bin turist geldi. Son 10 yılda gelen 1 yılda gelmiştir. Çünkü sanat ve sporun haricinde doğrudan toplumları etkileyen hiçbir şey yok. Bunun karşısında durabilecek düşünce ve toplum yok. Siz ne kadar TV kanallarına mavi tur, lokum derseniz deyin bunun etkisi futbol kadar olmaz. Spor ve sanatla yapılan propagandayı, ülkeyi iyi anlamda gündemde taşımak adına yaptığınız hiçbir reklam olgusuyla yapamazsınız. Türkiye’nin marka değeri önemli bir hale getirilmişti. 3. dünya ülkeleri için kurtuluş bayrağı ve simge haline gelen, başkaldırının sembolü olan bir markayı biz maalesef orasından burasından çekiştirerek yerle bir ediyoruz. Bundan zarar görecek olan emekçilerdir. Basına, idarecilere ve futbolculara yazık olur. Kurumsallaşma noktasında eksiklikler neler? C.Ç.: Kurumsal anlamda yapılması gerekenler var. Kulüpleşme, kurumsallaşma ve profesyonelleşme anlamında çok geriBu noktada kulüplerin dernek statüsünde olması doğru mu? Bizim kurumlarda, dernekler statüsüne bağlı bir yapıyla şirket statüsünde çalıştırılmak istenen profesyonel yapıyı bir arada tutmak istiyoruz. Dünyada böyle bir organizasyon yok. Kamu yararına çalışıyorsunuz. Yöneticiler bu işi fahri olarak yaparken profesyonelleşmeden konuşuyoruz. O zaman iş çakışıyor. Yönetmek adına yetkili ve etkili olanlarla onların işe aldığı profesyonellerin iş sahaları kesişiyor. Kulüp başkanları ve yöneticileri kulübün politikalarını ve stratejilerini çizen ve yol haritasını çıkaran ve denetleyen birimlerdir. Genel menajer ve sportif direktör ise kulübe bağlı birimi yönetmekle sorumlu kişilerdir. Böyle bakarsak bir kurumsallaşmayı tamamlarız. O zaman komplekse kapılmayız. ‘Ben yöneticiyim, bu adam niye konuşuyor’ demeyiz. Şunu biliyoruz ki kulüplerin patronları başkanlardır. Spor akademilerinin spor yöneticiliği bölümünden mezun olan birçok kişi işsiz. Bu konuda vizyonu olan arkadaşların önünü açıyorum. de duruyoruz. 2002’deki o başarılı dünya üçünlüğü apoletinin altını keşke idari ve kurumsal anlamda doldurabilseydik. Türk futbolunun altı sağlam olmalıydı. Bir anda 5. basamağa atlamak yerine basamakları birer birer çıkıp birinci basamağa giden ülke olsaydık. DENİZLİ’DEKİ EMEK GÖZARDI EDİLMESİN B üyük takımlara geçeceğiniz düşünülürken sürpriz bir kararla Denizli’ye gittiniz. Bu kararınızda ne etkili oldu? C.Ç.: Herkes benim G.Saray, Beşiktaş veya Trabzon’dan birine geçeceğimi düşüyordu. Ancak Denizlispor’la anlaştım. Herkesin futbola bir şekilde hizmet etmesi gerekir. Kendini düşündüğün kadar “Türk futboluna nereden nasıl katkı yaparım” demek lazım. Bu bir gönül ve cesaret işi... Zaman zaman cesurum ve gönül verdim diyenlerin ligin sonunu beklemeden nasıl kaçtığını ve gönlünün yetmediğini görüyoruz. Kenti arkasından çekilmiş, elindeki oyuncu kadrosu sınırlı bir takıma büyük bir risk alarak gittim. Özellikle çalışma arkadaşlarım Nurullah Sağlam, mentör Turgay Biçer, yardımcı antrenör Hındal Gündüz’den aşçımıza ve diyetisyene dek çok ciddi bir ekip kurduk. Telaşa kapılmadan stratejisi çizilmiş, ne yaptığını bilen insanların kararlılığıyla yürüdük. Sonuçta da ligde kaldık. Anadolu’da hizmet etmek çok başka. Büyük takımlar gibi değil. Pişmanlık duyulacak bir iş yapmadım. Tersine omzuma yıldız takılacak kadar doğru bir iş yaptığımı düşünüyorum. Denizlispor’un 2. yarı performansı için çok şey yazıldı. Alın teri dökmeden aldığınız puan oldu mu? C.Ç.: Alın teri döktüğümüz halde elimizden çalınan puan varlar. Haksızca kazanılan yarım puan yok. Hik kimseden bir kolaylık görmedik. Futbol arenasında böyle şeyler oluyor mu? C.Ç.: Oluyor. Bizim durumumuz belliydi. Zaten kazanıyorduk. Son maça dek zor durumdaydık. Ancak arkadaş camiası olarak sizin birlikte olduğunuz kişiler, sizin zor durumunuzda size yardımcı olmak ister. Bunun altında para ve şike aramak doğru değil. Bunun altında komplo teorileri aramak çok doğru değil. Bu aradaki sıcak bir bağdır. Bunun altında başka parasal nedenler aramak bana doğru gelmiyor. Satılmış lafı bizde çok basit kullanılıyor. Bazen yöneticiler bizim bilmediğimiz şeyleri bilebilir. Ben sahanın çamurunu, futbolcunun derdini bilirim. Bana göre önemli olan alın terini bilirim. Alacakları, almayacakları paraları bilirim. Ailenin işine bakıyorum. Çanta gelip gitmesini takip etseydik konsantrasyon kaybı olurdu. 9