Katalog
Yayınlar
- Anneler Günü
- Atatürk Kitapları
- Babalar Günü
- Bilgisayar
- Bilim Teknik
- Cumhuriyet
- Cumhuriyet 19 Mayıs
- Cumhuriyet 23 Nisan
- Cumhuriyet Akademi
- Cumhuriyet Akdeniz
- Cumhuriyet Alışveriş
- Cumhuriyet Almanya
- Cumhuriyet Anadolu
- Cumhuriyet Ankara
- Cumhuriyet Büyük Taaruz
- Cumhuriyet Cumartesi
- Cumhuriyet Çevre
- Cumhuriyet Ege
- Cumhuriyet Eğitim
- Cumhuriyet Emlak
- Cumhuriyet Enerji
- Cumhuriyet Festival
- Cumhuriyet Gezi
- Cumhuriyet Gurme
- Cumhuriyet Haftasonu
- Cumhuriyet İzmir
- Cumhuriyet Le Monde Diplomatique
- Cumhuriyet Marmara
- Cumhuriyet Okulöncesi alışveriş
- Cumhuriyet Oto
- Cumhuriyet Özel Ekler
- Cumhuriyet Pazar
- Cumhuriyet Sağlıklı Beslenme
- Cumhuriyet Sokak
- Cumhuriyet Spor
- Cumhuriyet Strateji
- Cumhuriyet Tarım
- Cumhuriyet Yılbaşı
- Çerçeve Eki
- Çocuk Kitap
- Dergi Eki
- Ekonomi Eki
- Eskişehir
- Evleniyoruz
- Güney Dogu
- Kitap Eki
- Özel Ekler
- Özel Okullar
- Sevgililer Günü
- Siyaset Eki
- Sürdürülebilir yaşam
- Turizm Eki
- Yerel Yönetimler
Yıllar
Abonelerimiz Orijinal Sayfayı Giriş Yapıp Okuyabilir
Üye Olup Tüm Arşivi Okumak İstiyorum
Sayfayı Satın Almak İstiyorum
Köntekler, Tlrebotu'dan on üçyüöncegelmişler isUmbul'a... Hazine Mahallesi, yüksek geriüm hattıntn altına kurulu... Meryem Köntek (sağda) bir konfeksiyon atölyesinde çalışıyor.. Dikkat! Elektrik ve insan var YAZI VE FOTOĞRAFLAR: AYLtN ÜNAL / ŞAHİNDE AKKAYA"Sevgilin var mı? Benim var. Çahştığım konfeksiyon atölyesinden Bulgar göçmeni bir çocuk" diyor Meryem. "Ailen sevgilini biliyormu?" "Hayır, bilmiyorlar. Duysalar çok kızarlar." "Sizin oralarda görücü usulü evlilik mi var?" "Hıı.var." "Peki sen ne yapacaksın?" "Benim babam öyle değil, kimi seversem bcnionaverir." On üç yaşında, kumral, ela gözlü bir kız Meryem. Ailesine katkıda bulunmak için çaiışıyor. tlkokul üçüncü sınıfta okuldan aynlmak zorunda kalmış. "Boyum çokuzun olduğundan okuldakilcr benımle dalga geçiyordu, ben de okuldan aynldım." Meryem Köntek, ailesiyle beraber Istanbul'un varoşlanndan birinde oturuyor. îkitelli Mehmet AkifMahallesi 'ne bağlı buyer, hazine arazisi üstünde olduğundan halk buraya 'Hazine' diyor. TEM otoyolunun ayırdığı Hazine Mahallesi'yle Mehmet Akif Mahallesi' ni bir üst geçit birbirine bağhyor. TEM otoyolundan karşıya geçerken meydana gelen ölümler yüzünden tbrahim Tatlıses bu üst geçidi yaptırmış. Halk bu yüzden üst geçide' Ibrahim Tatlıses Köprüsü' adını vermiş. Üst geçidin iki yanında otoyolun kenarındaki yeşillik alanlar Hazine halkının pıknik yeri olmuş. Havabirazgüzelleşmeyegörsün, bir poşet yiyecek hazırlayanlar soluğu otoyol kenanndaki çimenlikte alıyor. Tek manzaralan önlennden hızla geçen arabalar. Hazine'de birevin önünden geçen sokak, bir başka evin bahçesıne çıkıyor. Yol yok. Halk, gidegele kendi oluşturmuş yolunu. Mahallede her evın bahçesi var, ihtiyaç duyduklan sebze ve meyveyi, yetiştirebildikleri kadar yetiştiriyorlar. Bazılan hindi veya ör Üzerinde yaşayanlar için "Hazine Mahallesi"...Yol yok, su, okul ve sağlık ocağı da... Ama hayat devam ediyor. Yüksek gerilim hattının altında olmasının tehlikeleri biliniyor ama gidecek yer yok... Herkes bir an önce kurtulma derdinde, Nilgün'ün bulduğu tek yol evlilik! Aynur'un isteği ise Semiha Köntek, yemekleri hep aynu.. okuma yazma öğrenmek... dek de besliyor. Mahalle, toprak yollar üstünde yüksek gerilim hattının altına, art arda dizilmişgecekondulardan oluşuyor. Semte elektrik dağıtan yüksek gerilim hattının altı çocuklann oyun alanı... "Bu tehlikeye karşı ne yapıyorsunuz?" "Gidecek başka bir yerimiz yok. Burada yaşamak zorundayız." "Şu ana kadar yüksek gerilim hattından zarar gören oldu mu?" "Olmaz mı, geçen lerde yağmur yağdığında bir adamın evine yıldınm düştü. Evi yandı. Allah'tan adam ölmedi. Yangın sıçrayacak diye çok korktuk." Mahallede su yok. Belediyenin on beş günde bir tankerlerle getirdiği su kapı önlerinde dizilmış bidonlarda muhafaza ediyorlar. Memleketlenndekı işsizlik yüzünden buraya gelen Karadenizliler mahallenin ön tarafina, Doğulular arka tarafına yerleşmiş. Karadeni zl i lerle konuştuğumuzda Doğululardan yakınıyorlar, Doğulular ise Karadenizlilerden... Meryem ve ailesi Karadenizli. Giresun'un Tirebolu ilçesinden on üç yıl önce gelmişler. Karadeniz'deki akrabalık ilişkilerinı burada da sürdürüyorlar, sık sık birbirlerini ziyarete gidiyorlar. Meryemler, üç odadan oluşan küçükbirgecekondudaoturuyorlar. Hazine'deki birçok evin aksine, bu evin tuvaleti içeride. Meryem' in babası Yusuf Köntek, şu an ser