Katalog

CUMHURtYET DFRGİ 1. Sayfanın devamı bizyine güleceğız anlatılan Bektaşifıkrasına, havayağmurlu mu diye bakacağızpencereden, yahutyine sabırsızhkla bekleyeceğiz ajans haberlerim... Diyelim ki dövüşülmeye değer bir şeyler için, diyelim ki cephedeyiz, orada daha ilkhücumda, daha ogün yüzükoyun kapaklamp ölmekde mümkün Acı bir hınçla bileceğiz bunu, amayine de çıldırasıya merakedeceğiz belkiyıllarca sürecekolan savaştn sonunu... Diyelim ki hapisteyiz, yaşımızda elliyeyakın, daha da on sekiz sene olsun açılmasına demirkapının, Yine de dışarıyla beraberyaşayacağız, insanlan, hayvanlan, kavgası veriizgânyla, yani duvann arkasındaki dışarıyla... Yani nasıl, nerede olursakolalım hiç ölünmeyecekmiş gibiyaşanacak... Yaşamaya Dair Jülide Kural ilk olarak 90'lann başında Genco Erkal'la birlikte oynadığı Sevdalı Bulut oyununda gönül tahtımıza oturmuştu. O günden beri bitmez tükenmez bir yolun yolcusu o. Yaşadığı topraklann sorumluluğunutaşımayı bilen, duyarlı, gerektiğinde "Hayır!" diye haykırabilen, ustası Genco'nun yolun da ilerleyen bir tiyatro sanatçısı. Onu bu yıl "Rınceli 'de izledik, Hakkâri 'de izledik. F tipi cezaevlerine karşı TÜYAP 'ta duzenlenen halka açık performansta da... Onunla yeni yıl için umutlu, güzel bir söyleşi yapmak istedik. Ama söz hep dönüp dolaşıp baskı rejiminde sanatsal üretimin ne denli imkânsızolduğunageldi. Bıbergazından, yanıklardan, iş makinelerinden, işkenceden bile daha ağır ölümlerden bahsettik. Siz bu yazıyı okurken küçük bir azınlık dışında Türkiye bu olayı çoktan unutmuş ve başka gündemlerle oyalanır olacak. Kimilen yeni yılda hindi ve şampanya kavgasındayken, kimi analar, babalar," hayat kurtarma operasyonu" sırasında ölüme teslim ettiklen çocuklannı, inadına, ama korkunç bir hayata bağlılıkla içlennde yaşatacaklar. Çunkü ınandıklan uğruna ölmeyi göze alanlar herkesten çok düşünürler geleceği ve yaşamin ne denli değerli olduğunu. Seni Hakkâri'de Nâzım'ın Tanya'sında(idamagiden gerilla kızın öykiisü) izledik. Ama anladığım kadanyla bir noktada durmuyorsun. Eskiden beri böyle misin? Eskiden beri çok sık olarak kültür gecelerine, dayanışma gecelcnne katı I ıyorum. Savaşın olduğu dönemde, însan Haklan Derneği'nde,kayıplarailişkingecelerde,banş talebini gündeme getiren gecelerde, toplumsal sorunlann ortaya konulduğu her platformdaolmayaçalıştım. Eğerbudünyada yaşıyorsam, dünyaya, evrene ve doğaya, kendime olduğum kadar duyarhlık ve sorumluluktaşımalıyım. Dolayısıylabirtakım sorunlar olduğunda bunu kendi sorunum olarak algılıyorum.Sadecebucoğrafyaya, Türkiye'ye dairsöylemiyorumbunu. Kendimi salt Türkıyeli olarak da görmüyorum. Dünyada yaşayan bir canlı olarak bulunduğum her noktada varlığım söz konusu diye düşünüyorum. Bir olumsuzluk varsa ben kendi payıma düşen kısmıyla ilgıleniyorum, onun acısını çekiyorum ve yapabıleceğim ne varsa bu konuda çaba harcıyorum. Yeni binyıla şimdi giriyoruz. Ne düşü »•••••**•• Büyük düşlerinı var • • • Jülide Kural hayattan, hissedişlerinden, yaptıklanndan yana yorgunluk duymuyor ve "yorgunum" sözcüğünü kullanmıyor. "Benim için bir son hedef yok" diyor...