Katalog

Kamil, Sıdıka ve Ismail Güllü. Ibrahim V/ı "kurban " edildiğini düşünüyorlar... Dazlaklardan kurtardım da.* Bir başka annebaba, Kamil ve Sıdıka yargılanıyor. Çünkü "anayasal düzenl Güllü. Üç çocuklannın ortancası Ibrahim, yıkmaya cebren teşebbüs"le suçlanıyor. 17 Aralık 1997'de gozaltına alındı. Orta Antakyalı Güllü allesi oğullarının haksız Doğu Teknik Ünıversrtesi Fizik Bölümü yere suçlandığına, iddianameye rağmen, öğrencisı Ibrahim'in suçu, TBMM'de mahkemenin elınde kanıt olmadıgına pankart açan öğrencilerin 56 yıl hapis inanıyor. "Büyük zorluklarla yetiştirdiğimiz cezasına çarptınlmasını Ibrahim, komşularının protesto eden gösteriye kendilerinden yüz katılmaktı. Işkence gördü. çeviımesine, akrabalannın Gösteri sırasında bir polisin soyadlannı değıştırmeye silahını almakla, Devrimci kalkışmasına neden olacak suçu ışlemedı..." diyoriar. Sosyalist Işçi Partisi (DSİH) 'Susma sustukça sıra sana üyesi olmakla suçlandı. gelecek' dıye bir slogan var Kamil Güllü "Elektrik ya" diye anımsatıyor Baba vermışler, soğuk suya Güllü "Işte, sıra bana tutmuşlar, askıya almışlar geldi..." ve hayalarını burmuşlar" diyor "Aynı dönemde Lise ve ortaokulu teşekkür gözaltına alınanlar içinde en ve takdiıie brtiren, bir fazla işkence benim oğluma kardeşı hemşirelık yapılmış, diğerleri buna fakültesinde, dığeıi İTÜ tanıkolmuş..." Uzay Mühendısliği 1976 doğumlu Ibrahim, bölümünde okuyan Ibrahim Almanya'da doğdu, dokuz bugün Ankara Kapalı yaşına kadar da bu ülkede Ibrahim Güllü... Cezaevi'nde... Kendisine kaldı. "Almanya'nın gidişini yöneltilen bütün suçlamaları görüyordum" diye ekliyor baba Güllü, reddedıyor. Baba Güllü, oğlunun iddianamesinin okunduğu gün, Susuıiuk "Çocuklarımı Nazıler'in, Dazfaklar'ın Davası sanıklarının tahliye edildiğini elinden kurtarmak ıçın Türkiye'ye söylüyor ve ekliyor: döndum: Oysa burada idamla yargılıyorlar "Benim oğlum bu tahliyelere karşılık oğlumu..." kurban edildi..."^ Evet, Ibrahim 146/1'den yani idamla 0» daha önce onlan uyarmi!j, elektrik kaçağı var diye... Yangın da işte bu kaçak yüzünden çıkmış ve sadece plastik tuşlar yanmış... Yine de karara eklediler... Her ne kadar aksi iddiaediliyorsadadediler..." Artıkzaınanıydı... E^şikleri aşıp çocuklannın peşisıra yollara düştüler. Ayşe Yıldınm, Ankara'da 19%'daki ölüm oruçlan sırasında DYPönündekikalabalıkarasındaydı.Coplar indi bedenine... Yolunu şaşırdı, saatlerce koştuyollardanercyegittiğinibilmeksizin... Sırılsıklamdı. Boynuna incn cop sonra gösterdietkisini. Aylarcasürdütedavisi. Barış, açlık grevindeyken o da geri çevirdi önüne konulan yemekleri, elli kiloya düştü. Şimdi o da oğlu gibi sadece iki kocaınan gözdü... KocasıdahafazlagitmededL.diğerçocuklanmızi düşün... O yine de kapıyı küçük oğlunun üzerine ki litley ip gitti. Gözaltına alındı. YaÜmit'inbabası? "Eşim altı ay oğlumu ziyarete gitmedi, kabul edemedi. Ben ağlıyordum, o ağlama diyordu,birikiaytutarlarbırakırlar...21 Eylül olaylanndabiri,eşinetelefonetdedi,müdahaleedecekler... Ettim, geldi. Ondaaskerliğin verdiği bir sertlik vardı, çocuklara aşın disiplinuygulardı.OgünoğlumuzunöIümden döndüğünü, kafasına yirmi yedi dikiş atıldığını öğrenince, yüz seksen derece döndü. Şimdi oğluna öfke duyduğu o altı ay için utanç içinde. Çocuklarbirtakım şeyleri öğretiyorlar ama biz, çok acı bir biçimdeöğrendik..." Baba Kanlı, o günden sonra hayata da başka türlübakacaktı.Kezlercc gözaltına alınacak ama oğlunun salıverilmesi için çabalamaktan vazgeçmeyecekti... "Oğlum" diyecekti "Bu kadar çok okuduğu için gördü birtakım gerçekleri... Kimseye bir şey yapmadı, kımseye zarar vermedi, sadece düşündü..." Gülter kanlı anlatıyor: "Bir de kızım var, Ümit'ten büyük... Babalannın sertliğinden dolayı ben aşın derecede düşkündüm çocuklanma. Oğlum biraz hastalansa, diz çöker, sabaha kadar elielimdeotururdum. Yapmaanne derdi, askere gideceğim bir gün, bana gülecekler... Eşim asker ya, bizim evde tabanca vardır, oğlum bir gün bile merak edipdeotabancayadokunmamıştır..." Banş'ın cezaevinegirmeden son fotoğrafı... Ayşe Yıldınm anlatıyor: "Polisin biri sizin bir ekonomik sorununuz yok, çocuğunuz neden böyle bir hata işledi dedi. Ben de cevap verdim, buraya karnım aç diye gelmedim, biz insanların paylaşmasından, eşitlikten, insanca yaşamdan yanayız. Benim oğlum da bu yüzden içerde... Niye bizim fotoğrafımızı çekiyorsunuz diye sordum, bizi fışliyormusunuz? Güldüler." Üç buçuk yıl camlann, tel örgülerin arkasından görmek bir oğlu, dokunmamak, hissetmemek? Mümkün mü? Ayşe Yıldınm yanıtlıyor: "Çok zor... Oğlum uyarmıştı, sakın mahkemelerde bana yaklaşmaya çalışma, sana vururlar, ben dayanamam diye... Son duruşmalardan birinde, bu kez ne olursa olsun, sanlacağım dedim... Kapıya diktim gözlerimi. Geldi. Fırlayıp sanldım.dudaklarımı boynuna yapıştırdıın. Düşlediğimgibi değildi, kokusunu alamadım. O sarılmamıştı bana, içim ezildi. Sonra anlattılar, çığlıklar atmışım... O şok içinde alamamışım oğlumun kokusunu... O bana sanlmamış çünkü kollannı tutuyorlarmış..." Açlık grevleri, ölüm oruçlan, açıkgö Cmit'in cezaevinegirmeden önceki hatL. rüş yasağı ve gidiş gelişlerde dayak yenilen Ve yüreğimdeki sevgin/ ikimizi sardı ısıtsayısızmahkeme...Ccza,on iki yıl, altı ay... tı. Yargıtay'ınbozması, mahkemenin karannda direnmesi... Ümit ve Banş'la birlikte onSeni çok seviyorum larca genç insan şimdi yeniden Yargıtay'dan Onurumsun/ gururumsun/ oğlum çıkacak kararı bekliyor... tki anne, Ayşe ve Ümit'imsin..." Gülter ise vazgeçmiyorlar umut etmekten. Ayşe Yıldınm ekliyor: Bir gün oğullan çıkacak ve... "Beni oğluma hasretbıraktılar. Ben çocuGülter Kanlı, şiirdefterini çıkanyorçanta ğumun büyüdüğünü cezaevinde gördüm. sından, bir say fa açıp okuyor: Sakalı, tüyü cezaevinde çıktı... Ben, hiçbir "Biroğulbüyütmeyi/seninleöğrendim şeyi yaşayamadım, bana yaşatmadılar. Ben Saçlanmayıldızyıldızaklar/seninle düşoğluma doyamadım, bu benim oğlum diyetü mediın, yanıma alıp onunla gurur duyamaSeninle yüreğim büyüdü, büyüdü