Katalog

11 EKİM 1998. SAY1 655 13 "Benim çantam itirafçı olamaz, ona polis bakmaz, beni kimse gözaltına almaz, oralarda dolaşmıyorum demek kurtarmıyor. Ben korkuyorum. Çantamdan korkuyorum, polisten, gözaltına alınmaktan korkuyorum, kaybedilmekten de korkuyorum çantamla birlikte... O yüzden her cumartesi saat 12:00'de, Galatasaray'da oturuyorum." Potansiyel itirafçı: çantam S okağa her çıktığımda, ille de Beyoğlu'nda ve tabii ki en çok cumartesilcri çantamla aramda bir itiş tepiş başlıyor, hayatımı paylaştığım çantamın beni ne zaman dcşifre edeceğiningarantisiyok.Çantamıntikıştepişliğini,yani hayatımı kendinıanlatmadıkça.paylaşmadıkçakimseninbilmesini,görmesini istemiyorum, çantama kimsenin en çok da polisinbakmasınıdü^ünmekbilebenidehşcte düşürüyor. Çok korkuyorum. Çantalargidcrek"kamu"malıhalinegeliyor, bir dükkâna, pastaneye girerken, hatta çıkarken, otobüslerde, uçaklarda güvenlik memurları,polisleraçındiyorlar,açın.Hırsız mıyız, bombacı mıyız, eylemci miyiz tespıtcdccekler, fiîjleyecekler/'götürccekler". Açıyor. Üsttcbırresimsergisidavetiyesi, sevinıyorumdoğrusu,sanatçıdeğilsembile, bendebirsanatçıruhuvar. Buyillarönceçekilmiş fotoğraflar niye çantada, ben de kendime soruyorum, "örgütün eskileri" mi bu resimdekilcr? lş,te bu çok güzel, telecom'a bi lc gitmeye gerek kalmadan dostlanm telefon numaralanyla ortaya çıkıyor, bu bir cep telefonuayrıntılıbilgilerlistesi.listeninpcşinde yedek pil (demek telefonda çok konuşmam gerekiyor?), ve de "cep"in kendisi. Çok güzel, aradığım kokart da bulunuyor; üzerinde "Onlar özgür, ya siz" yazan Eşber Yağmurdereli, Ragıp Duran, Haluk Gerger ve lsmail Beşıkçi'nin resımleri olan bu kokart agustos ayındakı Eşber Şenliği'nden, iki aydırbirfırsatını bulup beni ihbaretmek içın çantamın bir köşesine saklanmışlar. "Düşünceteröristleri"ncdoğrubirsıcaklıkyayılıyorbuçantadan. Yaşasın, dağınıklık işe de yarayabiliyor, polis dc şaşınyor, bir kıtap Cumhuriyet kitaplarından"Atatürk vcUlusalDil",seviniyorum. Demeyekalmıyor,birkart, Kadının Insan Hakları Projesi'ninTürkiye'deyaygınlaştırdığı" 1998 Düny a Kadın Kampanyası, Kutla ve Katıl: Kadınlann insan hakları" yazılı, BM (jencl Sekrctcrı Kofi Annan'agönderilmek iizere hazırlanmış, imzamı atmışım da, postaya atmamışım, derlersc kı, kım bu Kofi, ncyin olur, ne diyeceğim? K.adın mevzuu mu, düşürıce teröristliği mi daha tehlikeli kestıremiyorum. Bir meyhanenin e^antıyon kürdanlığı... Teşekkiirler, bu kadından bırşcy olmaz,bcsbelli meyhanelere abone, örgüt mörgüt hikâye... Güzcl, rujum çıkıyor salına salına, saç fırçam da pek mullu, saçına meraklı bir kadınolduğutn kamtlanıyor. Güne:> gözlüğüm dırenişanıtıgıbi,lüksbırmarka...Birnikâh davetiycsı, müesscseye saygılıyım, arkadaijlarım evlenıyor, hem de şı k davetiyelerle... K.urtarıyorum galiba derken inanamıyorum, birtürlü bulamadığım üzcri Avustralya haritalı,rüzgârdadayandığıiçinhalkımızın dcyimiyle "gerilla çakmağı" çıkıyorçantadan. Bu çakmak "örgüt" bağları için bulunmaz fırsat oluyor herhalde, polisin yüzii gülüyor. Bu çakmak, Avustralya yerlilcriaborjinlerin benim henüz duymadığım yeni gerilla harekâtının eşantiyonu olabilir mı? Mahvolmuşumben. Çantamıti "kara mayınlan" sırayla çıkmayabasUyor;databankım,ajandam,paracüzdanım. Neyse ki, üç krcdi kartı, pınl pırıl gülümsüyorlar. Bu bankalara bay ılıyorum, ne kadardacicilibicilıyapıyorlarşunları.ben zenginbirkadınım, 3 banka seni kendilerinden kabul ediyor, kartlannı vermişler... Kendime öfkedem çıldırsam yeri ijimdi, nedir o kartvizitler, memleketin cn ücra köşesinden de var, dünyanın en duyulmadik kıyısından da...Bunlarıniyetaşıyorum,nasılaçıklayacağım? Ajandayasıkıijtırdığımkâğıtparçacıklannabakamıyorum...Devamıgeliyor,o ana kadardüşünmemiştim, bütün randevularım, toplantılarım, gerçekleşen, gcrçcklcş Son haftalardu c unı^ , Inneleri'nin hüznüne bir de polis engellemesi eklendi. tşte Beyuğlu'ndabircumartcsi gözaltına alınıpgeccyioradageçirenlerdenbirdemet: Çantasında çakı taşıyan bir genç kadın ve erkekarkadaşı.yıllarönceyerleştiklcribirBatı ülkesinin pasaportlarıyla memleketlerine gezmeye gelmiş bir aile, sattıkları malları, dükkânlannınkapısıönündesergileyenbirkaç esnaf, Eruh'tan gezmeye gelmiş bir öğretmen.Beyoğlu'ndabarlannçöplennıtoplayarakgeçıminı.dahadoğrusualkoltüketımini karşılamaya çalışan bir içkisever, bir oyuncakçı,yanındaçırağıylabirayakkabıcı, öğrenciler, kolları dövmeli, ayak bilckleıi halhallışıkbirgenç kadın,bir grafikçi, bir i.1}letme müdürii kadın, psikolojık tedavı gördüğüherhalındenbellibin.nüfuscüzdanında doğum yeri oralardan olan gençler. Peki siz ben baskayım deyin. Ben korkuyorum, çantamdan korkuyorum, polisten korkuyorum, gözaltına alınmaktan korkuyorum, kaybedilmekten de korkuyorum çantamla birlikte... O yüzden her cumartesi saat 12:00'dc, Galatasaray'da oturuyorum.^ Not: Bu yazıyı her Cumartesi çantası aranan bir kadıngönderdi. Imzasını saklı tuttuk. meyenbuluşmalarım,kargacıkburgacıkyazılarlagüngünajandada...Kasafişlerideihbar sırasında, gittiğim lokantalar, barlar, kahveler, alışveriş yaptığımyerler... Databankta yüzlercc ad, soyadı, adres ve telefon numarası...Oradaöyleisim!ervardırki,günlerce "sorgulansam" kim olduklarını, neden oraya kaydedildiklerini hatırlayamam. Bu kadarı da fazla, en son çantamın derinliklerindenbirkırmızı küçükçakı... Benim çantam pötansiyel itirafçı olamaz, ona polis bakmaz, beni kimse gözaltına almaz, ben cumartesileri Beyoğlıf ndadolaşmam demek kimsey i kurtarmıyor, her şey bir yana databankımda isminizin olmadığını, benımlebuluijmadığınızı, birlikte katıldığımız bir toplantıda söylediğiniz lafların benim ajandamda olmadığını nereden biliyorsunuz? Çantam beni ihbaretmeklekalmıyor, gerekirse bana kürdan veren meyhaneyi bile örgüte dahil etmekten kaçınmıyor. " Hâlâ sen kımsın, senin pek "temiz" olmadığını anlamak için çantanapolisinbakması gerekmiyor,her>eyapaçıkdiyorverahatlıyorsanız.durunbirdakika... Galatasaray, 3 Ekim 199H. Annelerin durduğu yeripolisler kaplamış.