Katalog

Cevat Çapan Şiir Atlası Mateya Matevski/ Şİİrler2/ çeviren: Suat Engüllü son huluyor her uçıış Unutulmadadu buyulenınış suyun mucızesı Vaı olan sııkuttur sadccc Dehşet vt sukuttan ıbarcttır artık hcr şcy * Ayağa kalkı\or onlar ayağa kalkıyorlaı ve golgelerının pcşınden akıyor su Işığı sonduruyor o ılâhî gemı Çurumuşluğun kucağından kaçıyor el surulmemış ağaç 'gelecek zamanın kölesi unutmuşluk' vadideki Ağaç 1. Yapayalnız ve çırkın kııçuk bır iğ.n, vardır sallanan can sıkıcı bıtkınlığın kol gezdığı vadıde tkı dalı vc govdesı vardır ve suskıındur hep toprağa dıkılı ve gomıılıı çok çilekeş bır adanıa ben/emektedır Pck fazla değıldır hatırladığı gunlcrın sayısı nc kar ne yağmur ne ru/gârlar ne otlar suslcr anılarını hiçbır kıış yuvı yapmamıştır dallarında Tıpkı haç gıbı dunır oylc çırılçıplak toprağa mıhlanmış ınsan gıbıdır sanırsın karşındı gıılen olııdur Bır toprak ağız vc bır taş govde 2. Bıı kıırıımuş ve yalnı/ ag.uın gozlerı guney ru/gaılaııdır onca gunbaUmından buralara bakan lanrı'nm vc kaıanlıktı uşuyen her şeyın unuttıığu bu vadıye uğranw ama ru/garlar Sııhı çaglar kara kayalar kayşır ı ın.ıv.ııl<ıı gıbı çıglık çlglığa kabuklannı kcmırmcvc ha/ır Ilcr şeyc lağmm kanatlanmışçasına durur onıa gıınb<ıtımınd.ın bıııalaıa bakan duşlenen ruzgarlarla bcslenen o iji,^ Gunbatımı bıle gunbatımı değıldır bu vadıde 3. Neden alacakaranlık da yoktur gunbatımı da gunesın olmadığı yerdc karanlık da o ağlatan karanlık değıldır uzay da yoktuı /aman da yalnızllk da Sağırdır hcr şey Hıçbır şcy yoktur ağaç buyur yıne de Buyıır vavaşça yavaşça hıç fatkında olnıadan Bır şeylerın olageldığınden yalntz toprak soz eder orada Ince bır su akaı içinden heı şeyı bılen ve ıı/ak tskenderıye ye Reka kalndı tstanbııl'a gıttığımız zaman Reka kalırdı Vardaı yolunda Tuna boyunda Ruzgâr koynunda Reka kalırdı tstanbul'a gıttığımız zaman ovada denızde elemde Reka kalırdı ah tstanbul'a gıttığımız zaman ve uzak Amcrıka ya Ah Istanbııl a gıttığımız ve oı ada kaldıgımı/ zaman Yıtıyor boydan boya gorunumun ıçınde yer alan her şey Pasın her ycre sındığı UÇSU7 bucaksı/ alanda ne taş yukselıyoı ne kanat ulaşıyor yucelere hızlı hızlı ılerleyen karanlığın onıınde Umııclun go/unıı mesken tutmuyor kâınat artık Sozu terk edıyor kaçış anlamın sonduğu ycrdc Zıncıre vurulmuş zamandır her şey yukarılara daha yukarılara kalkarkcn onlar golgelerının pcşınden yavaş yavaş ılerledıkçe tufan * Sessız sedasız bır kırıntldan lbaıettıı sadece şımdı her şey Sı^uütı 19S0 Şair Du Fu'nun Saman Kulubesi Savaşlar da kotuluklcr dc geçtı attığın adımların ızınden sııruncrek bırkın bıı hâlde sana kucak açıncaya kadar bambu vc kanatlarını yıkayan nehırdekı sazlık Guneşı koynuna almış nakış ışlıyoı kadın ve oftasım atlyor oğlu berrak suya sense /amanın ıkışını da ekmeğe akıtılan terı de golgcnı gozetleycn yalnı/lığın vc olumun acısını da ya/ıp duruyorsıın parıl parıl hıycroglıflcrlc Bır obek koylu çocuğunun nasıl koşuştııgunu goruyorum bu pavyonlarda şımdı gozlerındc yer ctmış kuşların cıvıltısı sazlann hışırtısıyla Sonmenuş sozlerın golgelerıııı bırcr dua gıbı saygıyla fısıldayan bambu da mahagon da meşc dc yukselıı durur bu kulubeler u/erınde I lalızanın uzak ruzgarları yıgıyor onları ydlaı ın yorulmak bılmcycn aydınlığı damlaı dıırurken şelâlelerınden (tın^du Yağmumn karanhğı yutuyor ağacı da çitı de Uzayın sınıılaıını genışletıyor ycrınden sokulcn mıl Uzakları bırbırme bağlayan şu eskı ahşap kurekler de sungcrsı toprağın patıkalarından akan şu kan da Issız bıı ovadır şımdı dunya beklcncn ycnı yıldızm peşmden çıkılmalıdır yola * Ycmışlcıın usatclcrın lutfu çoktandır kesılmış ama Sozlerın tukendığı dunyaya sağır bır sessızlıkte kızgın yıldızlar yağdıran gokyu/une ıletıyor duayı sıısu/ topıak Yukscklcre kaldırılmış hâldedır korkunun ve olumun otesınde başlanglcın ıssı/lığında yıkılan varlığın butunluğunden gerıye kalan her şey tçınden kan fışkıran her şey yok olsun dıye her şeye galebe çalan hcr şeyı ortcn sılıp supurcn su hışmına uğradı hanvanın Unutulmayacaktır kesınlıkle o hıç gorulmenıış olan bıle Suyun ve karanlığın otesınden Yeterdı atılacak tek bır adım bıle sesını u/atabılmesıne sessızlığın gerısınden aydmlığın o dehşet olumu oncesınde O ılk ışığı goren bıle nereye yoneleceğını bılemıyor şımdı Çunku kalubelâdan berı gclcceksızhktı bır araya gctıren o bırbırının akranı kotuluğu ve kotuluk çağını Bır daha tekrarlanmayacak şeyden soz edılmıyor hıç Ilafızadır o kırılgan ve sureklı ılıntı onunla devınır onunla gelır tekrarlanan ne varsa * Buradadır her şeyın sonıı ve karanlıkta yıter yıtmez duş bır soru kemırmeye başlar ıçımızı Bu sozde gunesın tepeden ınışı gıbı bu kadar boşuna mıydl tepeye bu tırmanış SAYFA 25 Ağrı Dağı'ndan Iniş * Istanbul'a Gittiğimiz Zaman Santıyag/ı ya (ndiLtfrım Iiı>ğulmuı bır dınız iumlar ıt\tnndı yatan h G Lorca Işığı çok eskı zamanlaıdan gununıuze avuçlarında tasıvan bu yukscklık de devam edıyor nâlâ pımallar arasından çırkınleştırılmış golgesıne doğrıı ınmeye Yokluğun anımsamayla ortak olduğu o sel yatağı da kendı karanlığından çıkarıp koyuyor varhğı orta ycre Ş.ımdı etsanenın olııştuğu yer burasıdır ışte avuçları arasmda uialanıp yok olmaya başlayınca gelecek /amanın kolesı unutmuşluk Nura kavuşur burada bakış çağların hıçbırının golgesıne dokunmak dahı ıstcmedığı 7amanın akranı kotuluk karşısında Kuş ve /eytın guneş çclengıyle susleyıp uyandırırkcn aydınlığı Ansızın gelen su gıbı apar topar gelıyor korku Buyuk kargaşa ıçınde dunya Gorunen gorunnıcyen ne varsa tedııgınlık sarıyor her şeyı bır çırpıda Yeraitından gelen gumburtu ve gokyuzunden duşcn yıldınm dıığumlcyıp duruyor varhğı ha bıre Gunun ve karanlığın battığı bılınmedık bır dcnızın bağrında Istanbul'a gıttığımız zaman Reka kalırdı Belıçanlılaı Rıbnıçanlılar Nıstrovtsalılar Reka kalırdı Istanbul'a gıttığımız zaman oduncular çobanlar çıftçıler ah Istanbııl a gıttığımı? /aman Odesa'ya Ulahıstan'a Reka kalırdı tstanbııl'a gımğımi7 zaman Reka kalııdı Mavrovalılar Volkovalılar Nıçpurlular Reka kalırdı tstanbul'a gıttığımız zaman orakçılar askerler oğrencıler ah Istanbul'a gıttığımız zaman ve uzak Bcsarabya ya Reka kalırdı Istanbul'a gıttığımız zaman Reka kalırdı ergenlcr guveyler dullar Reka kalırdı ağlayışlar acllaı lânetlerle Reka kalırdı ah Istanbul'a gıttığımız zaman CUMHURİYET KİTAP SAYI 793