Katalog

bu bir adam bu bir agaç bu da ekmek insanlar yemek yiyorlar yaşamak ıçın deyip duruyordum kcnui kcndime insan hayatı öncmli buyük önemı var insan hayatının hayatın dcöeri çok daha razla insan clindcn çıkan şeylerin hcpsinin değerınden insan biıyük bir hazinc deyip duıuyordum inatla kendi kendime Tadeuz Rozeıvicz/ Şürler/ Çeviren: Cevat Çapan şair dizeler yazan biridir ve dizeleryazmayan biri" 11 Savaş sonrası Polonya şiirinin en etkili ustalarından biri olan Rozewicz 1921'dc doğdu. Şiir dilini her türlü süsten vc aşırılıktan arıtarak ülkcsinin şiir duyarlığını kökten dcğiştirdi. Ona göre, 'Şiirin dansı 11. Dünya Savaşı'nda zorba devletlcrin yarattığı toplama kamplarında sona erdi.' Bir şiirinde 'Bana görmeyi, duymayı, nesnelerin ve kavramların adlarını /aydınlıkla karanhğı ayırt etmeyi ycniden öğrctccck bir usta arıyorum./ Yirmi dört yaşındayım/ Öldürülmcyc götürüldüm ve yaşadım,' diyordu. Polonya'da Beckett'in adı duyulmadan onun dünyasını yaratan bir şair Rozewicz. Hayatın Ortasıncla Dunyanın sonu gcldiktcn sonra öldükten sonra hayatın ortasıncla bulclum kcndimi kcndımi yarattım m.sanlarla hayvanlarla manzaralarla hayatı kurdum işjte masa diyordum işte masa masanın üstundc ckınck var bıçak var bıçak ckmeği kesmeye yarar insanlar ekmeklc karınlarını doyururlar insan insanı scvmcli bunu oğrcnıyordum gece gündüz insan neyı sevmcli insanı diye yanıtlıyordum işte pcnccrc diyordum İ!)tc pcnccrc cncerenın otesındc bahçc var ahçcdc bir clma ağacı görüyorum ciçek açıyor clma ağacı çıçeklcr yere duşüyor meyvcler beliriyor. olgıınlaşınca babam bir elma kopaııyor o elma koparan adam benim babam , evin eşiğinde oturııyordıım boynunda ipiyle bir keçiyi çekip göturcn §u yajjlı kadın dunyanın yedı harıkasından bencc daha gcrekli daha dcğerlı kim onun daha dcğcrli olduğunu dü^ünmüyorsa bencc soykırımından suçlu bu sudur diyordum dalgaları okşuyordum cllcrımlc ve nehirlc konuijuyordum su diyordum iyi su bu, benım suya konuşuyordu insan aya konuşuyordu çiçeklere yağmura toprağa konuşuyordu kuşlara gok susuyordu toprak susuyordu duydıığu bir ses varsa lopraktan sudan gökten akıp gelen bir başka insanın sesiydi bu Elma Bana bir elma ver dedi koca ve elini uzattı toprak bir kâseden süt yudumluyordu bir yılan evcü ıyı huylu bir yılan kara derisinde kavuniçi çizgiler çakan bcşikte küçük bir adam büyük ayak parmaöını cmiyordu 'vcnüs çarığı' dedikleri çıçektcn daha büyük. Bir örümcek akreple yelkovanını bağladı duvardaki saatin mutlu kişilere sonsuzluğun tık takını duyuran ve incecik iplik kopunca karısı kocasına verdi kırmızı clmayı ve sessizce eşiğıne oturdu aile yuvasının C SAYFA 14 CUMHURİYET KİTAP SAYI 411