Catalog

Saklısında sevgi var! Tepelerine yağan bombaların altında barış düşleri kuran Leyla ve Samar’ın öyküsünde Çiğdem Sezer, savaş denen kirli oyunun karşısına çocukların hep diri tuttukları hayallerini, umutlarını ve sevgilerini çıkarıyor. Sezer, insanı savaşın yıkıcılığına direnmeye çağıran yazınsal yapıtlara bir yenisini eklerken bu sevgi dolu yolculuğa, başarılı desenleriyle Büşra Kaygın Gafarov yeni bir düşünsel derinlik ekliyor. anlaşılamaz bir sorun. Ve bugünün sevgi dolu, her yamıyorum. Y. BEKİR YURDAKUL ortamı her koşulda oyun alanına çeviren, hayalleri İyi olmak, sevilmek var- büyük çocuklarının nasıl olup da yarının savaş / ken neden kötü oluyor- ir yanda “hiç kimsenin evinden, yurdundan uzak kavga makinelerine dönüştükleri elbette. lar? Neden durmadan kalmadığı, çocukların güvenli çatılar altında Yeryüzü Güvercinleri’ni, bu gerçekler ışığında ve savaşıyorlar” sorusunun Buyuyabildiği bir dünya için şarkı söyleyenler”, aklınızda çoğalan sorularla okuyacağınızı yeri gelmiş- yanıtını saklandığı bir yanda bin yıllardır bitip tükenmeyen kavgaları, ken şuracığa not etmeliyim. yerden kim / hangimiz çatışmaları, savaşları körükleyenler, kötülükten bes- bulup çıkarabilir? lenenler. USTA İŞİ VE UMUT DOLU BİR KURGU Çiğdem Sezer, adını Bir yanda “yağmur altında sırılsıklam yağmur tür- Kurduğu büyük şiirin yanı sıra çocuklara ve koymasa da Leyla, Sa- küsü söyleyenler”, bir yanda günlük güneşlik havaları gençlere yönelik birbirinden başarılı yapıtlar da mar, Yasir ve arkadaşla- yıkıp geçenler… Kısacası bir yanda çocuklar, ötede üreten Çiğdem Sezer’in cepheden / çatışma ve rının, yakınlarının savaş kan ve gözyaşından beslenen birtakım erişkinler. yıkım ortamından canlı aktarırcasına gerçekçi koşullarında yaşama Çok değil doksan, yüz yıl öncesinde savaşın, bir dille hepimizi o büyük acıya tanıklığa çağırdığı tutunma uğraşlarının kavganın bittiğini bile günler, aylar sonra haber kitabı Yeryüzü Güvercinleri’nin her satırında, her mekânı, kuşaklar boyu alırken bugün bir eğlenceyi, oyunu, gösteriyi bölümünde hep insanlığın bu büyük beceriksizliğini, neredeyse savaştan izlercesine ekran karşısında canlı tanık olmaktayız savaşla baş edemeyişini, çözümü ille de kavgada başka bir şey bilmeyen bomba yağmuruna, yıkımlara, kayıplara, durmak arayışını düşündüm. insanların yurdu Filistin. bilmeyen gözyaşına… Sezer’in; çocukların tavırları, duyguları, sözcükleri, Evet, bir ad vermek, yer belirtmek ille de Göz görmezken katlanamadığımıza bunca yakın- gözyaşları ve büyük susuşlarıyla ortaya koyduğu gerekmiyor. Her ne kadar son aylardaki tanıklığımız fotoğrafın bir yanında savaşan, bombalayan, dan / anında tanık olurken nasıl rıza gösterdiğimiz, Filistin / Gazze olsa da dünyanın, Asya’dan Afrika’ya, yakıp yıkan, yok etmeye yeminli kâr ve kazanma dayanabildiğimizse bambaşka bir sorun. birçok kara parçasında çocuklar benzer acılarla hırsı; öte yanda hayalleri, düşleri, umutlarıyla hak Savaşlar üzerine, bu kahredici yıkım hakkında iç içe yaşıyor, yine de hayatta kalmaya, düşlerini ettikleri dünyaya özlemlerini her tavırlarıyla açık hepimizin tanıklığı, bilgisi bunca birbirine benzerken büyütmeye çabalıyor. eden çocuklar ve neden olduğu acılar herkesi yaralarken nasıl var. Bunca TOPRAKLARINA SIĞMADIKLARI İÇİN Mİ? olup da bu vahşeti durduramayışımız da başka / acıya batmış bir Çocukları iyileştirmek, onların gücüne güçlerini kat- dünyanın gerçek mak için didinen, kendileri de savaş görmüş Doktor yüzünü ustaca ve Leyla ve Doktor Zenan, savaşın ruhunda derin yaralar bir o kadar da sakin açtığı Leyla’ya hastane odasında bir kitap verirler. bir kurguyla bize Yalnız resimlerden oluşan kitabın boşluklarına ulaştıran Çiğdem Sezer, Samar’la kulübede kurdukları hayallerini yazar Leyla. anlatısını sevgiyle örmeyi, Hayal Kulübesi dedikleri bu küçük kulübeye diledik- çocukların o tükenmez yaşama leri her şeyi ve herkesi yerleştirirler. Onca kalabalığı tutunma isteğini okuruna taşımayı almayınca büyütürler kulübelerini. başarıyor. Samar bir gün, “Büyükler de topraklarına sığma- Sakin, kendi halinde bir mahallede, dıkları için mi ülkelerini büyütmeye çalışıyorlar” diye birbiriyle dost insanların gündelik yaşamına sorar. Bomba yağmuru altında herkesin yardımına kısacık bir tanıklıkla başlayan ne ki inanılmaz koşan kimi çocuklar birer kahraman olarak anılırken bir yıkımla sürüp bir hastane odasında biten Leyla, “kahraman değil, mutlu olmak ister.” hikâyemizin her anında çocukların; o ölçüsüz, sınır Ve Leyla, okuyup öğretmen olmak istediğini, “ço- / kural tanımayan saldırılarda, bombalar altında bile cuklara iyiliğin kuşu olmalarını öğreteceğini” söyler yaşama sevincine, arkadaşlığa, her şey birlikte atılan yine o hastane odasında. Ve ekler: “Belki o zaman kahkahalar, kurulan oyunlarla güzel duygusu baştan savaşlar biter.” sona hiç ayrılmıyor yanımızdan. Bir paket un almak için yakındaki bakkala giden Leyla dönüşte, bombalı saldırı sonrasında evlerini AĞLAYAN HER ÇOCUK BİZİM OYSA… “bulamaz”. Daha önce yaralanan, ellerini kullanama- Ne zaman savaştan açılsa söz, ne zaman o yıkım- yacağını öğrendiği Samar’dan, bir başka arkadaşı larla yüzleşsek aklıma hep Orhon Murat Arıburnu’nun, Yasir’den, annesiyle kardeşlerinden de haber yoktur. “Bir çocuk ağlıyorsa / Asya’da Afrika’da dünyada, / O Hastane odasında ve hayatta olmaktan mahcup ve çocuk bizimdir // Ağlayan çocuklar gülüyorsa / Asya’da gözleri yaşlı Leyla’nın sözleriyle koyalım noktayı: Afrika’da dünyada, / O dünya hepimizindir” dizeleri “Ben savaş çıkaranlardan olmayacağım! Savaşa çıkagelir, anımsatır kendini. ses çıkarmayanlardan da olmayacağım! Barışı anla- Bir çocuğun bile gözyaşına rıza göstermemek ge- tacağım herkese… O zaman kimse kimsenin ülkesine rekirken, yüzlerce, binlerce çocuğun oyununa, oku- gitmek zorunda kalmaz.” n luna, evine barkına, dahası hastanelere bombaların yağdığı bir coğrafyaya sessiz kalmak, seyirci olmak, Yeryüzü Güvercinleri / Çiğdem Sezer / bu kıyımı sürdürmek nasıl açıklanabilir? Resimleyen: Büşra Kaygın Gafarov / Günışığı Öykümüzün kahramanı Leyla’nın, “Büyükleri anla- Kitaplığı / 136 s. / 10+ / 2025. 27 Kasım 2025 19