Catalog

? yapıdan besleniyor. Poşiirleri nasıl değerlendipüler kültüre karşı duriyorsun? rurken bile, çoğu za Başkalarının şiirini man onun argümanlarıdeğerlendirmekten hep nı kullanıyoruz. Değikaçmaya çalıştım. Elşim yasası şiiri de kapbette birileri yapacak sar, şairi de. Bu arada bu işi, yapmalı, ama o, tahttan inenler de olur, ben olmamalıyım. Ben tahta çıkanlar da. Ama yalnızca kendi serüvene istiridye umursar bunimden yola çıkabilinu ne de o istiridyedeki rim. Bu anlamda imge inciyi ellemeye yüreği konusunda söyledikleyetenler... rini onaylıyor, böyle dü “Kadın şair” tanımşündüğün için de sevi“Kendiyle, dünyayla lamasına bildim bileli niyorum. Çünkü yapyüzleşemeyen insanın karşısındır; bu konuda mak istediğim bu; imkapattığı kapılar var. yazılar da yazdın. Ama, geyi gözardı etmeden, yine de, bu kitabında da bu arada da şiiri düKurgulanmış sanal yer alan, dergilerde yağüm düğüm olmuş çayaşamlar sürüyor yımlandığında da çok semaşır ipine çevirmeden oralarda. Ben de vilen bir şiirin var: Buryazmak. Bunu, şiirimi onlardan biriyim; ka. Acaba kadın duyaranlaşılır kılma çabası ile kimse masum değil lılığını taşımasaydın yapıyor değilim; bu da “dokuz ay dokuz düğüm kendiliğinden bir oluş. bu anlamda. Ama öldün / adın bile konBir ara sözcüklerle ‘oyönemli bir fark var madı burka / senin kanadığım’, imgeyi kapatelbette; farkındalık ve nındır akan dünyanın tıkça kapattığım gibi. çaba. Sözünü bütün sokaklarında” diBöyle bir dönemim olettiğimiz keder, bu yebilir miydin? du. Nedenlerini biliyorum, ama bu nedenleri farkındalığın KADIN ŞAİRLER genellemek doğru dearmağanı değil ğil. Şiire dair olanın ge Az da olsa çevirimidir?” nellenmesi, şiirin özüne lerden izlediğimiz çalışters, öncelikle. Dediğim malar var; kadın şairlegibi, ben kendi serüverin kullandığı dilin özelnime bakabilirim ancak, oradan konuşulikleri, toplumsal baskının şair üzerindeki rum. O serüvende bir dönem hayatla tam belirleyiciliği; buradan yola çıkılarak varıyüz yüze gelmiştik, ikimiz de çırılçıplak. lacak sosyolojik, psikolojik sonuçlar... BizGel hadi, diyordu hayat, gel ve hesaplaş de de yapılıyor bu tip çalışmalar. Ama bibenimle. Yapamazdım; sorunları biliyorzim kadın şairlerimiz konu edilmiyor ondum, çözümsüzlükleri de. Ama hiçbir şey larda. Şu saçma sapan tartışmalardan yapamamak da bana göre değildi. Yıkkurtulup, böyle ciddi, yararlı uğraşlara mak, parçalamak arzusu...Yapamıyorsuyönelmek için daha ne bekliyoruz? nuz. İşte o zaman, kelimenin tam anlaDil’den yola çıkıp yapılacak çözümlememıyla saklandım sözcüklere. İçimdeki öfler, saptamalar, yorumlar... Kadın şiirindekeyi kustum. Sonra bitti. Başka çözümler ki dilsel olanaklar. Parçalanmanın, kanaüretebileceğimi öğrendim belki de. O zamanın, bütünü aramanın dili, sözcükleri. man bıraktım sözcüklerle oynamayı. AsÇoğu erkek şairin kullandığı dilin egelında iyi bir deneyim oldu; şiirin ben’den, men, baskıcı söylemi çoğaltıp çoğaltmadıbireyden fazla olduğunu, olması gerektiğı; kadın şairin kullandığı dilin ne kadar ğini, bu anlamda şimdi’yle sınırlanmamakadına ait olduğu ya da, erkek söylemini sı gerektiğini öğretti bana o dönem. Çotekrarlayıp tekrarlamadığı. Dilin olanaklağu zaman, hayat şimdi’den şu an’dan ibarını kullanır şair, ve bir görevi varsa, bu retmiş gibi yaparız. Şimdi /şu an önemligörev, o olanakları çoğaltmaktır öncelikle. dir elbette, bütüne aittir; ama bir yandan Bunun için de, bir an önce, kendimizi küda bütün şimdi’ler, ‘önce’ olmaya yazgılıçük düşüren cinsiyet tartışmalarını aşmak, dır. Öyleyse, şimdi’nin öfkesini, sonra’nın bu tür çalışmalar yapmak zorundayız. Bisevincine hazırlayabilmeli. İmgenin benri, birileri çıksın, yapsın bu çalışmayı ve deki oluşumudur bu, şiirime yansıması. senin soruna o yanıt versin, ben değil. DeAnlaşılmazlığı amaçlamaksa başkasının ğilse, susmanın erdemine sığınsınlar. Ama sorunu, benim değil. Gerçek, çok katzordur bu çalışmalar, emek ister, birikim manlı bir yapı; orada amaçsızlığı amaçlaister. Kısır tartışmalarsa gündem oluştuyana da yer var. rur size, üstelik emek de gerektirmez, birikim de. DENİZ GİBİDİR ŞİİR... Son dönemde, şiirden düzyazıya bağlanan bir damar bulduğunu biliyorum. “Aşk Son on yıldır diyelim, düzyazı, roman lar ve Baharatlar” adlı roman dosyan, İnkıve öykü edebiyatın tahtına oturmuş gibi lap Kitabevi’nin düzenlediği yarışmada görünüyor. Şiir, yaşadığımız hayatı karşıla“dikkate değer” bulundu. Dizeden tümceye yamıyor mu artık? doğru bir geçiş mi yaşayacaksın? Son cümleni tersinden söylesek ne Evet ama, bir tür ikili geçiş olacak sadersin? Yaşadığımız hayat, şiiri karşılayanırım. Roman yazdım diye şiirden vazgeçmıyor mu artık? Çok bildik sözler söylemiş değilim. Sözcükleri başka formlarda nebilir bu konuda; az önce konuştuğuilişkiye geçirmek... hepsi bu. ‘Asla olmaz’ muz kapalılık, anlaşılmazlık, okuma ekdediğim şey oldu, roman çıktı ortaya. sikliği, sosyo kültürel politikalar... Ama Kendiliğinden bir süreçti o da. Zamanı bazı toplumsal olaylarla çakışması dışınşimdiydi belki. Ama bunda şaşacak bir da, hangi zaman ve coğrafyada, şiir hayatşey yok; sözcüklerle iç içe bir yaşam, dize la diz dize oturmuş ki! Sorunu ciddi andize ya da tümce tümce. Aynı kandan gelamda yanıtlayabilmek için, son on yılın liyor ikisi de. Çatıştıkları kadar, sevişiyortoplumsal yapısını doğru çözümlemek, lar da. yorumlamak gerek. Tahta oturan, edebi Son olarak, yazı tezgâhında neler var; metinler mi, edebiyat dışı metinler mi? önümüzdeki dönem için yazınsal tasarılaKolay tüketilen metinleri seçiyor insanlar. rın nelerdir? Bu da aldatıcı rakamlar çıkarıyor ortaya. Tezgâhta şiirler var elbette ve yeni bir Şiire gelince, göl değil ki o, sıkıştığı meromanın ilk bölümleri; ama tasarı olarak kânda devinip dursun! Deniz gibidir şiir; değil. Tasarlamak bu alanda benim yayükselir, alçalır, gider, gelir, değişir... Bir pabileceğim bir şey değil. İçime düşmüşdolu atık maddenin yanında, en değerli se, olgunlaşmışsa, oturur yazarım. Yazma batıklar da oradadır. Sürekli yeniler kenaşamasındayım yani. dini; atıklardan kurtulur, istiridyedeki in 2006 Ceyhun Atuf Kansu Ödülün için ciyi çıkarır güneşe. Parlaktır, yakıcıdır; yeniden kutluyorum seni... ? onu bulmak da, orada kalmak da zordur. Kanımca şiir, tahtını değil, tebaasını yitirdi. Okur da var bunun içinde, şair de. Bu Dünya Tutulması/ Çiğdem Sezer/ Yom da olağan değil mi? Şair de bu toplumsal Yayınları/94 s. KİTAP SAYI 847 SAYFA 19 CUMHURİYET