Katalog

lık silah satın almıştır. RusyaHindistan arasındaki askeri işbirliği sadece teknolojik alanda değil aynı zamanda askeri eğitim, mühendislik ve değişik uzmanlık alanlarında da yardımlaşma şeklinde sürmektedir. Rusya ve Hindistan arasındaki askeri ve teknolojik anlaşmalar iki doğrultuda ilerlemektedir; Rusya’nın Hindistan’a askeriteknolojiyi direk satması ve SSCB döneminde satılan askeri teknolojinin modernleştirilmesi veya parçalarının yenilenmesi. 90’lı yılların sonundan itibaren RusyaHindistan arasındaki askeriteknolojik işbirliğinde satıcıalıcı niteliği değişmiş ve Hindistan Rus yapımı bazı silahların neslinin yenilenmesine ortak olmuştur. Aynı zamanda bu dönemde Hindistan askeri fabrikalarında Rus silahlarının montaj sayısında da artış olmuştur. Bu hem Rusya’nın yeni silah üretiminde karşılaştığı maddi sıkıntıdan hem de yeni dönemde Hindistan’ın sırf alıcı olmak istememesinden kaynaklanmaktadır. Bu anlamda askeriteknolojik alanda ortak yapım teknolojinin daha çok uçak sahasında olduğunu söylemek mümkündür. Hindistan hava kuvvetlerinde Rus yapımı MİG25, 27, 29, MİG21 BİS uçakları, 8 MTKO, Mİ24, K31, Mİ17 helikopterleri, A50 Eİ bombardıman uçağı ve Su27, Su30 MKİ uçakları bulunmaktadır. 2000 yılında Hindistan Aeronotik Limited Şirketi ile Rusya’nın Rosoboroneksport Şirketi arasında yapılan anlaşmada Su30 MKİ uçaklarının satılması ve 18 adet Su30 K uçağının modernleştirilmesi öngörülmüştür. 2002 yılından itibaren Su30 MKİ uçakları Hindistan’a teslim edilmeye başlanmış ve 2005 yılında bitmiştir. Anlaşmanın ikinci bölümünde ise 2017 yılına kadar dört aşamada 140 adet Su30 MKİ uçağının, Hindistan’ın C S TRATEJİ 21 dimir Ruşaylo’nun kimsenin bu işbirliğine engel olamayacağını açıklaması, Rusya’nın, ABD’nin baskılarına boyun eğmeyeceğini ima ettiği anlamına gelebilir. Hindistan kara kuvvetlerinin kullandığı askeri mühimmatın yüzde 75’i Rus yapımı silahlardan oluşmaktadır. T90c, T80UD, T72 tankları, BTR80, BMP2 ayrıca top ve füze sisteminde TopM1, Buk M1, S300 PMU 1, Ştil, İgla, Smeç, Grad 3M80 E Moskid gibi Rus yapımı askeri mühimmatlar bulunmaktadır. Hindistan’ın SSCB ve Rusya ile askeri ve teknolojik işbirliği içinde bulunması, Hindistan’ı bölgesel bir güce dönüştürmüştür. Son dönemde ise Hindistan’ın askeriteknolojik işbirliği konusunda Rusya’dan Batı’ya doğru kaydığını görmek mümkündür. Hindistan Silahlı Kuvvetleri’nin kullandığı askeriteknolojinin yüzde 70’nin ithal edilmesi ve bunun da yüzde 80 oranda Rus yapımı olması Hindistan’ın askeri gücünü olumsuz yönde etkilemiştir. Özellikle SSCB’nin dağılmasından sonra söz konusu olumsuzluk artmıştır. Bu nedenle Hindistan yönetimi silah alımı için çeşitli kaynaklara başvurmayı ve 2005 yılından itibaren askeri teknolojide montaja ağırlık vermeyi planlamaktadır. Doğal olarak Rusya bundan rahatsız olmaktadır. HindistanRusya arasındaki uzun dönemli askeriteknolojik anlaşmanın 2010 yılında bitmesi ise Rusya için önemli bir soruna dönüşmüştür. Bunun farkında olan Fransa ve ABD, Hindistan pazarında geniş yer bulmak için şimdiden çalışmalara başlamış bulunuyorlar. Hindistan’ın da siyasi ve teknolojik nedenlerle ABD ile askeriteknolojik ilişkilerini geliştirme isteğini dikkate aldığımız zaman önümüzdeki dönemde HindistanRusya arasındaki askeriteknolojik işbirliğinin eski gücünü kaybedeceği söylenebilir. eçmişte çatıştığı Çin ile stratejik işbirliği anlaşması G imzalayan Hindistan, Rus yapımı silahlara doyum nedeniyle yeni sistemler için Batı’ya yöneliyor. Yeni savaş uçağı ihalesine ABD ve Fransız firmalar büyük bir iştahla katıldı. Hindistan, Rusya için ciddi bir pazar; ABD için de Moskova ve Pekin’i dengeleyici ülke konumunda bulunuyor. si Rusya, ABD ve Fransız uçak şirketlerinin rekabetine yol açmıştır. Rusya beşinci nesil MİG’leri, Fransa Mirage2005, Amerika ise F16 ve F18 uçaklarını Hindistan’a teklif etmiştir. Uzmanlar Hindistan silahlı kuvvetlerinin Rusya’nın bütün silah modellerine doyduğunu ve 130 savaş uçağı için açacağı ihalede Rus uçaklarının şansının az olduğunu iddia ediyor. Bunun yanında HinRus güvenlik sekreteri 22 Ekim günü Hindistan distan deniz kuvvetlerinin dışişleri bakanıyla görüşmede. yüzde 85 ‘i Rus yapımı gemilerden oluşmaktadır. Sunabad bölgesindeki Khal uçak fabrikaHindistan Rusya’dan Kilo636, 877, K43 sında montajlanması öngörülmektedir. deniz altıları, Admiral Gorşkov, Akula, Bu uçakların bütün parçaları Rusya’dan Amur950, 1650 uçak gemileri ve Tabar alınacaktır. Trezubeç savaş gemileri almaktadır. 20 Ocak 2004’te Rusya’nın HindisRusya ve Hindistan arasında nükleer tan’a 12 adet tek kişilik MİG29 K, dört işbirliği de bulunmaktadır. Taraflar bu işadet iki kişilik MİG29 KUB uçağı verebirliğini sivil amaçlı olarak tanımlasa da ceğini ve uçakların hizmete geçmesi aşaher iki ülkenin nükleer silaha sahip olmamasında gerekli olan tüm desteği sağlası bu anlamda dikkat çekicidir. 13 Şubat yacağını öngören bir anlaşma imzalan2002’de Rusya’nın Atomstroyeksport şirmıştır. Rusya’nın MİG Uçak Şirketi’nin keti ile Hindistan’ın Atom enerji şirketi Genel Müdürü Aleksey Federov’a göre arasında imzalanan anlaşma, Hindisanlaşma, 2015 yılına kadar 30 MİG uçatan’ın Kudankulame bölgesinde 2 bin ğının verilmesini kapsayacak şekilde geMwt’lık nükleer tesisinin yapımı için nişletilecektir. nükleer reaktörün ve gerekli araçların verilmesini öngörmektedir. Dönemin RusHindistan Silahlı Kuvvetleri’nin 130 ya Milli Güvenlik Konseyi Sekreteri Vlasavaş uçağı satın alması için ilan verme A ndican olaylarının bölgesel etkileri... Siyasal dönüşüm olanakları mı? Seyhun ŞAHİN ndican’da Mayıs 2005’te yaşanan olaylar, Özbekistan’a etkilerinin yanı sıra komşuları ve büyük güçlere yansımaları açısından da önemli sonuçlar içeriyor. Ancak olaylarla ortaya çıkan tablo, diplomatik keskin dönüşler, yönetimler için “sonun başlangıcı” nitelemesi yapılabilecek bir konuma geliş süreci ve sonrası, belirli bir kronoloji içerisinde irdelemeyi zorunlu kılmaktadır. A enkli devrimler ve iktidar değişiklikleri konusunda Andican olayları Orta Asya için dönüm noktası oldu. Geçtiğimiz Mayıs ayında bölgede yaşanan olaylar, Orta Asya’nın en kalabalık ülkesi Özbekistan’ın tercihlerinin değişmesine neden olurken büyük güçlerin bölgeye ilişkin politikalarını da etkiledi. R Mayıs 2005 öncesi İ kinci dönem görev süresi 2003 yılında yapılan bir referandum ile beş yıldan yedi yıla çıkarılan Karimov (2007 Cumhurbaşkanlığı seçimlerinde yeniden aday olabilmesi için yasal değişiklik gerekli), Aralık 2004 parlamento seçimlerini düşünerek vilayet yönetimlerinde bir dizi değişikliğe gitti, Andican’dan başlayarak. Üstelik kendisi tarafından atanan bu kişileri; yönetimsel yetersizliklerinin yanında rüşvet, akrabalarını kayırma, yolsuzluk, yargıya müdahale, suç olaylarının artışına neden olma, hatta (Namangan Valisi gibi) yasa dışı sınır ve uyuşturucu ticareti için çete oluşturmakla suçladı. Sırderya, Semerkant, Kaşkaderya ve Taşkent valileri de benzer gerekçelerle görevlerinden alındı. Karimov’un iddialarına karşın bu kamu görevlileri hakkında herhangi bir hukuki işlem yapılmadı. Mart 2004 sonunda başlamak üzere Buhara ve Taşkent’te, bir takım bom balama ve saldırı olayları gerçekleştirildi. Yaşamını yitirenlerin büyük çoğunluğunu (6 polis) intihar eylemcileri, aile üyeleri veya cezaevlerinden kaçtıkları belirtilen saldırganlar oluşturdu. Temmuz 2004’te, Cumhuriyet Başsavcılığı ile birlikte ABD ve İsrail Büyükelçiliklerine intihar eylemi düzenleyenlerin de terörist kimlikleri konusunda kanıt bulmakta güçlük çekildi, ısrarla başka ülke vatandaşı (Kazakistan) oldukları iddiası ileri sürüldü. Bu gelişmelere paralel özellikle Tiflis olaylarının ardından Açık Toplum Enstitüsü’nün (Soros Vakfı) ülke içerisindeki faaliyetleri sona erdirilirken, çeşitli üniversitelerde bulunan görevlilerinin ayrılmaları sağlandı, diğer uluslararası kuruluşlara sıkı denetim getirildi. Özbek yönetiminin bu ?