Katalog

Alayı‘nın da Karantina’dan çıkarma yapmasına karar verilmişse de buranın yetersizliği yüzünden bundan vazgeçilmişti. Avcılar Kulübü önünden karaya çıkan Yunan askerlerini en başta ruhani giysilerini giymiş papazlar karşılıyor, Metropolit Hrisostomos efzunları kutsuyordu. Rum halkı askerlere sokularak onların ellerini öpüyor, subayları kucaklıyordu. Herkes bütün gücüyle “zito” diye bağırıyordu. Her tarafta Yunan bayrakları bunların ortasında da büyük bir Venizelos resmi görülüyordu. O sırada halk arasında dolaşmakta olan Mihail Rodas, o günü Rumlar açısından “dehşetli ve güzel” bulmakta, Türklerin ise kötü yönetimin ve barbarlığın sonuçlarına katlanmak zorunda olduğunu yazmaktaydı. Yunan işgal kuvvetleri Avcılar Kulübü’nden Hükümet Meydanı‘na doğru ilerliyor, fakat Sarıkışla önüne geldikleri zaman heyecan doruk noktasına ulaşmış bulunuyordu. Oysa Ali Nadir Paşa, bütün subayları burada toplamış silahlarını da almıştı. Konak Meydanı‘nda Hasan Tahsin’in tabancasından çıkan kurşun Efzun alayının sancaktarını yere sermiş, kısa bir panikten sonra Yunan askerleri kolordu binasını, vilayet konağını ve daha çok sivillerin bulunduğu Kemeraltı girişini, çevredeki otel ve kahveleri yaklaşık bir saat boyunca ateşe tutmuşlardı. Ortalık kan ve ateşe boğulmuş, Ali Nadir Paşa kışladan beyaz bayrak sarkıtarak ve kışla önüne gelen bir Yunan subayından “şeref sözü” alarak teslim oldu. Bu söz tutulmadı. Bütün subaylar, memurlar, Rumların da katıldığı binbir hakaret ve tüfek darbeleri, süngü ve dipçiklerle içi hayvan pislikleriyle dolu olan Patris Vapuru’na götürüldüler Ancak bir süre sonra başlayan yağmur şehit sayısının daha fazla artmasını önlemişti. Bununla birlikte işgalin ilk gününde öldürülen Türklerin sayısı 2000’den aşağı değildi. (1) İşgalin olacağını daha önceden öğrenen Rumlar, evlerini Yunan bayraklarıyla süslemiş, çocuklarını bir bayrama gider gibi giydirip, askerlerin geçişini alkışlar içinde seyretmiştir. 10