Katalog

22 MAYIS 2005 / SAYI1000 EMEL ONGAN SERGİSİ Rock'çı nine ve oğlu... Feride Vardarlı Deniz Yüceer T Minyatür ince isçilik ister. b b Nilüfer Zengin inyatür hakkında bir şeyler öğrenmek, özgün geleneksel el sanatları eserleri görmek isterseniz, Emel Ongan'ın Taksim Belediye Sanat Galerisi'ndeki sergisini 25 Mayıs'a kadar görebilirsiniz. Ongan, aynca, Kızıltoprak'ta açtığı sanat evinde 4 yıldır geleneksel el sanatlan eğitimi veriyor. M Minyatür uzaktan bakan sıradan bir göze, ölümcül oir uğraş sonunda çıkmış gibi görünüyor... Çok detaylı, ince bir işçilik olduğu doğru. Resimden farklı bir yöntem, tarama yöntemi kullanılıyor. Çok ince uçlu fırçalar kullanıyoruz. Minyatür deyince aklımıza birtakım klasik figürler geliyor. Eski eserler tekrarlanıyor mu, yoksa yeni şeyler mi yapılıyor? Sabiye Hanım... ürkiye'de rock müzik denince akla gelen ilk isimlerden biri Haluk Levent. Ama bu sefer farklı bir tarzla, bir türkü albümüyle karşımızda. Üstelik türkülerini "Rock'çı Nine" diye nitelendirdiği annesiyle seslendiriyor... Siz, hiç annesiyle birlikte albüm yapan bir müzisyen duydunuz mu? Haluk Levent işte bu işe soyunmuş "Annemin Türküleri" adlı albümünde. 76 yaşındaki annesi Sabiye Hanım "Karadır Kaşların" ve "Çatal Çama Kurşun Attım" türkülerinde oğluna eşlik edince, anneoğul imzalı bir albüm ortaya çıkmış. Üstelik albümün geliri "Baba Beni Okula Gönder" kampanyasına aktarılacak. Leventle yeni albümünü, annesini ve rock müziğin gidişatını konuştuk. Yeni albümünüzde klasik Haluk Levent'in dışına çıkıp yeni bir tarz denediniz. Böyle bir çalışmayı yapmak nereden aklınıza geldi? Konserlerime gelenlerin de bildiği gibi bunlar benim sürekli çaldığım şarkılar. Yani daha önceden altyapısını oluşturduğum bir düşünceydi. Konscrlerde aldığım tepkiler de hep olumluydu. Bu da bana bu albüm için cesaret verdi. Albümünüzii dinleyenlerde nasıl bir tat kalmasını istiyorsunuz? Albüm, 11 türkü ve bir şarkıdan oluşuyor. DMC ile çalıştık. Türkülere, hard rock sound'unu modernize etmeye çalıştık. Deep Purple, Pink Floyd gibi marjinal grupların yaptığı müzikle "Çatal Çama Kurşun Attım" türküsünü birleştirerek müziğin Amsterdam'ını oluşturmak istedik. Gariptir ki bu türkü albümü benim müzik ola\ rak en sert albümlerinden biri oldu. Dinleyiciler bu albümde hem kendilerini hem de annelerini bulabilmeli. Annenizin size eşlik etmesi nasıl oldu? Annem Anadoludakı tüm anneleri temsil eden bir örnek. Ufacık da olsa annem ile rock dünyası arasında bir köprü kurmak istedim. Bunu da daha iyi yansıtabilmek için annemden bana eşlik etmesini rica ettim. Onu ikna etmek hiç de kolay olmadı ama sağ olsun en sonunda beni kırmadı. Aslında annenizle de konuşmak isterdik... Ben de çok isterdim, ama kendisi şu an Adana'da. Onu memleketinden ayırmak hiç de kolay olmuyor. Ayrıca maalesef son zamanlarda biraz rahatsız. Nazar değmiş olmalı. Size gelen eleştiriler daha çok hangi yönde? Albüm daha çok yeni olmasına rağmen internetteki beğeni istatistikleri yüzde 98'e ulaştı. Olumlu ve olumsuz eleştiriler tabii ki olacak, ama açıkçası çok da önemli değil. Çünkü tamamıyla kendi hayallerimi gerçekleştirdim. Yani toprağa olan borcumu ödedim, diyebilirim. Haluk Levent bir rock müzisyeni ama son albümünde farklı bir türü denedi: Türkü. Üstelik ikl türküde kendisine annesi eşlik etti. Albümün adı da bu yüzden olmalı; " Annemin Türküleri". Levent, türkülerin de rock gibi bir isyanı anlattığım düşünüyor. Eleştirllere de kulağı kapalı, çünkü... Albümünüzün gelirini bir kampanyaya bağışlıyorsunuz... Evet. Bana kalan gelirin tümü "Baba Beni Okula Gönder" kampanyasına bağışlanacak. Benim de çorbada bir tuzum olursa, ne mudu bana. Çok sık konserler veriyorsunuz. Bu durumun size gösterilen ilgiyi azaltmasından hiç korktuğunuz oluyor mu? Ben konser vermekten çok keyif alıyorum ve mutlu oluyorum. Kesinlikle böyle bir korkum yok. Sahnede özgürüm. îçimden geldiği gibi davrandığım için kendimi insanlara daha yakın hissediyorum. Konserden önce 38 derece ateşli olduğumda bile bunu kimse anlamıyor. Bu farklı bir enerji olsa gerek. Kalabalığı görünce bütün derdinizi unutuyorsunuz. Ayrımcılık gibi olmasın, ama en çok hangi şehirde konser vermekten zevk alıyorsunuz? Bunu şehir şehir ayırmak çok zor. Ama topluluk olarak sorarsanız üniversite öğrencileri beni çok eğlendiriyor, çünkü onların coşkulan daha farklı. Hemen hemen her albümünüzde Izmir'i ele alıyorsunuz. Neden? El değmemiş güzellikte bir yer burası. Izmir çok önemli bir şehir, hatta bana göre Türkiye'nin başkenti. Herkes îstanbul'a şarkı yazarken ben îzmir'e yazmayı tercih ediyorum. Bir de Istanbul gibi çok işlenerek dejenere edilmemiş. Beni çeken yani da bu olmalı. Kendi müziğinizi nasıl nitelendiriyorsunuz? Kendi müziğimi etnik rock olarak nitelendiriyorum. Çünkü içerisinde hem Anadolu hem de Batı motifleri var. Hiçbir zaman toprağımdan kopmadım. Çünkü insan ancak kendini ait hissettiği yerde başarılı olabilir. Aynı zamanda yeniliklere de açık bir insanım. Bu yaşam tarzım bestelerime de yansıyor ve müziğim kendini buluyor. Rock miiziğinin ruhuna uygun olarak müziğinizde bir isyan var mı? Evet. Rock müziği bir isyan müziği, ama "Çemberimde Gül Oya" türküsünün hikâyesinde bile bir isyan var. •Peki son zamanlarda rock müziğin yükselişi hakkında ne düşünüyorsunuz? Daha önceleri olması gerekendi, ama o zaman da Türkiye buna hazır değildi. Giderek ABD'deki yeşil kuşağın genç ve marjinal düşünce özgürlüğü Türkiye'ye geldi. Böylece rock müzik yükselişe geçti. Son olarak ideallerinize ulaştınız mı? Evet. Çünkü benim star olmak gibi bir idealim yok. Sadece yurtdışında etnik rock müzik yapan biri olarak tanınmak istiyorum. • Günümüzdeki çağdaş teknikleri kullanarak çalışmamıza kendi görüşlerimizi katmamız gerektiğini düşünüyorum. Minyatürler kültürümüze ait çok değerli bilgiler ve izler taşıyor. Belge niteliği taşıyorlar. Osmanklar'ın yaşamlarını sosyal hayatlarını, savaşlarını, düğünlerini anlatıyorlar. Dolayısıyla bazı sanatçıların kopya yapmalarını da olağan karşılıyorum. Ancak yine de bence, sanatçı yorumunu katmalı. İpek Eğinlioğlu, 24 Mayıs'ta bir piyano resitali verecek... İSTANBUL VE ANADOLU Geleneksel el sanatlarıyla ilgilenmeye başlamanız nasıl oldu? 1978'te Tatbiki Güzel Sanatlar Resim Bölümü'nden mezun oldum. 1516 yıl dekoratör olarak çalıştım. O sırada minyatüre ve geleneksel el sanatlanna karşı bir ilgim vardı. Bizim zamanımızda üniversitelerde bu bölüm yoktu. Kültür Bakanlığı'nın Topkapı Sarayı'nda açtığı 2 yıllık tezhip eğitim programına girdim ve mezun oldum. Orada Mahmure Öz, Melek Anter, Sevim Kayaoğlu ile sonra da Mustafa Çelebi hocamızla çalıştım. Minyatürü kendi kendime araştırdım ve öğrendim. Minyatür yapmak için öncelikle bir resim bilgisi gerekiyor; kompozisyon, renk, denge bütünlüğü olması lazım. Daha sonra îran minyatürüyle ilgili ders aldım. Minyatürde şükufeler, yani çiçekler konusuyla ilgileniyorum. Kanuni döneminde çok önemli bir konu. Minyatür dışında hangi alanlarda çalışıyorsunuz? Saz yolu çalışmalarıyla. Adını saz yapraklarından alır, tezhip sanatında ve çinilerde bolca vardır. Özelliği tek renk kullanılmasıdır. Bir de günümüzde tamamen unutulmuş bir sanat olan katı var. Ben katı çalışmalanmı Dürdane Ünver hocayla yapıyorum. Bu benim ikinci kişisel sergim. llkinde ve bu ikincisinde neler yapılabileceğini ve bunların tesadüfen ortaya çıkmadığını anlatmak istedim. Bundan sonraki sergilerde îstanbul'u ya da Anadolu'yu saz yollarına, minyatürlere aktarmak istiyorum. • O çalacak, bestecisi dinleyecek ElifSu I pek Eğinlioğlu genç bir piyanist. 24 Mayıs'ta, 19:00'da îstanbul Borusan Kültür ve Sanat Merkezi'nin kadalarıyla Istanbul îtalyan Kültür Merkezi'nde bir piyano resitali verecek. Beethoven Sonat Op.109, BussoniBach Chaconne, Chopin Ballad No 2, H. Uçarsu Phaselis ve Prokofyev Sonat No 7'yi yorumlayacak. tlk çaldığınız piyanoyu anımsıyor musunuz? Evet, üzerindeki demir levhada îstanbul'un "Constantinopolis" diye geçtiği, elektriğin kullanılmadığı yıllarda üretildiği için şamdanları olan, 150 yıllık antika bir Alman piyanosuydu. Onun çekiciliği benim için büyük bir motivasyon unsuruydu. Ya klasik müzikle tanışmanız? Asıl tanışmam Gökçen Koray ile birlikte 1991 yılında îstanbul Devlet Opera ve Balesi Çocuk Korosu'ndaki çalışmalarla oldu. Ay nı yıl, gençliğinde annem Yasemin Eğinlioğlu'nun da ders aldığı Christine Ergenberg piyanoya profesyonel olarak yönelmemi sağladı. 2 sene sonra yarı zamanlı olarak başladığım Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Devlet Konservatuvan'na tam zamanlı olarak kabul edildim. llerki yıllarda Avustur ya'da Mozarteum Müzik Akademisi'nde, Hollanda'da "Peter the Great" festivalinde ve Istanbul'da, Peter Feuchtvvanger, Henry Foures, Apple Hill Chamber Players, Erica Radermaher, Rian de Waal, Friedemann Rieger ve Rolf Plagge ile çalışma fırsatı bul dum. Fakat eğitimim süresince benim için en önemli kişi 1998'den bu yana çalıştığım, Arzu Temizer Ülkü. İlk konserinizi 1995'te, babanız Süha Eğinlioğlu anısına, annenizle birlikte vermişsiniz... Bunu hangi konserler izledi? Afife Jale Tiyatrosu'nda ve M.S.G.S.Ü. Oditoryumunda birçok konser verdim. Bu yıl, "European Broadcast Union" için W.A. Mozart'ın do minör sonatının kaydını gerçekleştirdim. Geçen ay da, Atatürk Kültür Merkezi'nde, M.S.G.S.Ü. Senfoni Orkestrası eşliğinde gerçekleşen konserde E. Grieg' in la minör piyano konçertosunu çaldım. Önünüze koyduğunuz hedefler neler? Müzikte eğitimin bir sonu yok. Dolayısıyla birikimimi güçlendirecek her imkân benim için çok önemli. Asıl uzmanlaşmak istediğim konu çağdaş müzik. Günümüzde birçok bestecinin hakettiği değeri bulamadığını düşünüyorum. Benim amacım eserleri yıllanmadan dinleyici ile buluşturmak. 24 Mayıs'ta îtalyan Kültür Merkezi'nde vereceğim konserde Hasan Uçarsu'nun bir eseri de mevcut. Besteci konser salonundayken eserini icra etmek benim için büyük bir onur olacak. Bir bursla şimdi de Amerika'ya gidiyorsunuz... Mezuniyetimin ardından eğitimime devam etmek için iki tercihim vardı; Avrupa veya Amerika. Ekol kavramının neredeyse yok olması ve kişisel değerlerin ön planda olması nedeniyle artık gidilen yer değil, çalıştığınız kişi çok önemli. Ağustos'ta başlayacağım master eğitiminin piyano kariyerim için çok önemli bir dönem olacağına eminim. 9