Katalog

K “Mithat Kabaalioğlu İçin” 15.01.2013! İki bu3026çuk yıl süren nadasım bitti. Yedinci romanıma başladım. Adını, önümüzdeki yıl 100. doğum gününü kutlayacağımız Oktay Rifat’ın bir dizesinden ödünç aldım. Anlatıcım bu kez Vefa’da oturacak. Daha Güneydoğu, Ege ve İstanbul arka sokaklarında safarilere çıkılacak. Açılış cümlesi, “Günlük okumayı röntgenciliğe benzeten Dedem, bana otuzuncu yaş günümde tuhaf bir günlük armağan etmişti.” Ne zaman biteceğini bil(e)memek sürecin hikmetidir.Anlatıcının adı Alp. Romanımı minik torunum Ali’ye ithaf ettim. 3027 Özgür Edebiyat 37. sayısıyla yedinci yaşına bastı. Derginin editörü Metin Celâl bu vesileyle kaleme aldığı yazısında, “Zamanında Yapı Kredi Yayınları düzenli olarak reklam veriyordu ama onlar da bu desteklerini kestiler” diyordu. Oysa YKY, Semih Gümüş’ün (S.G.) çıkardığı Notos’a 38. sayısında tam sayfa reklam vermişti. Kim nereye reklam verir, vermez beni ilgilendirmez. Ama bu olgu beni birden 2000’lerin başına götürdü. O zaman YKY’nin Yönetim Kurulu Başkanı’ydım ve sağ olsun Metin Celâl, bana karşılıksız danışmanlık yapardı. S.G. ise antikapitalist duruşuyla YKY’yi eleştirirdi. (Nereden nereye değil mi?) Radikal Kitap okumadığım için S.G.’nin, YKY’nin kitaplarına olumlu eleştiriler döşenip döşenmediğini bilmiyorum ama Notos’un bu sayısında, YKY “en beğenilen” yayınevi seçilmişti. 3028 Notos eskiden şaibeli anketler yapardı, 38. sayısında trajikomik olanını da gerçekleştirdi. “Türk edebiyatından hangi yazarın Nobel Edebiyat Ödülü almasını istersiniz?” sorusuna 274 kişi yanıt vermiş. Sonuçta çok satan, sığ ve vasat yazarlar da ilk 10 ve 20’ye girmiş. Bu arada hem katılımcı, hem de aday listesinde bulunmak Notos anketlerinin belirleyici bir özelliği oldu. Nobel Edebiyat Ödülü komitesinde 18 üye vardır. Hadi, bu soruyu Türkiye’de, 20 veya 30 birikimli yazar veya eleştirmene yöneltirsiniz. De S.G, o sıkletin pehlivanı değildir. 3029 Arman Manukyan ile Prof. Dr. Oktay Yenal Boğaziçi Üniversitesi’nin efsanevi hocalarındandı. Öğrencileri olma onurunu yaşadım. Liseden sınıf arkadaşlarıydılar, ardı ardına vefat ettiler. CXX ve CXXI sayılı yazılarımı ardı ardına onlara ithaf etmiştim. İş Kültür ikisiyle de nehir söyleşi kitapları yayımlamıştı; Efsane Papyon “Arman Manukyan Kitabı”ve Tiz Perdeden Gümbür Gümbür “Oktay Yenal Kitabı.” İçtenlikle öneririm. SAYFA 10 ? 4 NİSAN itap İçin... CXXII SELÇUK ALTUN mesine gerek mi var diyorum. Tanrı aşkına, çevrenizde kaç kişi iki ayda bir kitap okuyor diyorum! Sığlık sarıyor dört bir yanımızı. 3035 Kitap Önerileri: “Yoktur Gölgesi Türkiye’de” Sezai Karakoç – Sıddık Akbayır, Turkuvaz Kitap / Rüzgârların Yolunda, Fotoğraf Sanatçısı Lütfü Özkök – Osman İkiz, YKY / Hatırda Kalmaz, Satırda Kalır – Ümit Bayazoğlu, Aras / Paralı Asker – Georges Perec (Çev. Esra Özdoğan), SEL / Kültürlü Hâdiseler – Kâmil Masaracı, Caretta / Sahtekâr – Damon Galgut, YKY / Şehrazad’ın 101 Oyunu (Cilt 2) – Ali Yalman, Gamze Demirkol, Nesin Yayıncılık… 3036 Kâmil Masaracı, Kültürlü Hâdiseler’ini, “Fırsat Buldukça Okumayan Adam Selçuk Altun’a Sevgiyle” diyerek imzalamış. Bu kompliman bana yazımın başlığını değiştirtti. Yoksa başlık, “Günlük okumak röntgencilik midir?” idi. 3037 Karikatür dergilerinde okudum bunları: UYKUSUZ (10.01.13): Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanı Nihat Ergün fen fakültelerini gereksiz bulduğunu söyleyerek; “Üniversiteler fizikçi değil pastacı yetiştirsin” dedi. PENGUEN (10.01.13): Kültür ve Turizm Bakanı Ertuğrul Günay’ın, “Eşimle izlerken rahatsız oldum” dediği Killing Them Softly (Kibarca Öldürmek) filminin yaş sınırı +18’e yükseltildi. LEMAN (09.01.13): 4+4+4’ün getirdiği kesintili sistemde 136.115 öğrenci örgün eğitimden ayrıldı. 3038 Küresel Kültürazzi: Wittgenstein’e göre Plato’yu irdelemek zaman kaybıydı. / Dostoyevski’nin romanlarında biraz manzara, biraz güneş ışığına rastlayanınız var mı? / Emile Durkheim ile ClaudeLevi Strauss’un babaları hahamdı. / 1936 Nobelisti Eugene O’Neill (18881953) öldüğünde zengin bir oyun yazarıydı. Üç çocuğuna tek sent miras bırakmadı. / Einstein, Churchill ve G.B. Shaw; üçü de Charlie Chaplin hayranıydı. / Schumann delirme raddelerini zorladı; Schubert ve Mendelssohn onu ziyaret edip nota yazdırırlardı. / Titian, Tintoretto, Veronese, Bellini, Giorgione, Canaletto, Piazzetta, Guardi, Longhi, Verrocchio, Antonello da Massina: hepsi Venedik’te öldü. / Beethoven, Brahms, Gluck, Haydn, Mahler, Mozart, Schubert, Strauss, Vivaldi, Wolf, Bruckner, Berg: Bunlar Viyana’da öldü. / Baudelaire, George Sand’a kenef derdi. / Voltaire’e göre J.J. Rousseau, “deli, şarlatan ve zavallı aptal”ın tekiydi. / Ezra Pound’a göre şiir, nesir gibi de yazılabilmelidir. / Paul Klee’ye göre ne zaman durmasını bilmek, ne zaman başlamasını bilmek denli önemlidir. / Shakespeare 43’ünde dedeydi, Vaughan Williams 80’inde, Max Beerbohm ise 84’ünde ikinci evliliklerini yaptı. Max bir ay sonra öldü… 3039 Soru: Tolstoy mu, Dostoyevski mi? Yanıt: Nabokov! 3040 Deli Ruh’tan – Vivet Kanetti Sözün Ağırlığı (Final) Lenin, Zürih’te ihtilalini planlarken her gün aynı kafede oturur, kafeyi takibe almış İsviçre polisi de durmadan ra? Fırsat buldukça kitap okumayan adam 3030 Ah Biz Şairler’den – Cihan Oğuz Vasat Şair O halde, son çeyrek yüzyıl Türk şiirinde bugüne kadar hiç kimsenin dile getirmeye cesaret edemediği bir gerçeği hemen fısıldayalım: Dergilerde epeyce yer edindikten sonra, antolojilere, ödüllere ve yıllıklara abone olan günümüz Türk şairlerinin en büyük hicabı, artık vasat bir şair olmaktan kurtulduğunu sanmasıdır. Bu, öyle büyülü bir hâledir ki, zavallı şair, tam da günümüz küresel sermaye düzeni ideolojisinin kökenine tekabül eden bir ayıp içinde, geride bıraktıklarını vasat, kendini ise peygamber görür. En acısı da, bu gerçeği kendine bile itiraf edemez. Kolejlere giriş sınavında sınıf arkadaşlarını alt edebilmek için gerektiğinde dirsek atmayı göze alabilecek kurnaz öğrenci kadar fütursuzdur. Adı vasata çıkmış şair ise geçmişte hiçbir edebiyat cenahına kapağı atamayıp enayice geride kaldığına mı yansın, yoksa adı yaldızlı harflerle edebiyat dünyasına yazılan yoldaşlarının sahte şöhretine mi alışmaya çalışsın, bilemez. Ortada kalakalır. 3031 Şairin Günah Defteri’nden – Tozan Alkan, Şeref Bilsel “Bir şiirin anlamı diğer bir şiirdir.” Terry Eagleton “Şiirin amacı bizi şiir haline sokmasıdır.” Edgar Morin “Şiir yapmak, şiirden anlamaktan daha kolaydır.” Michel de Montaigne “Sesim, sözle beni.” Haşim Hüsrevşahi “Şiir, tutkuların boşalması değil, tutkulardan kaçıştır.” T.S. Eliot 3032 Enis Batur’dan “ikinci” turfanda şiir: NEDEN Nerede nasıl kuyruğundan oldun Gümüşî tekir? Hergelenin tekisin Akıllanmadığına bakılırsa, koca Caddenin ortasında durmuş Beni süzeceğine geç karşıya İlerideki ıssız parka git ve düşün: Neden ikimiz de kaybolmuşuz? 2013 Burası Galata değil, Cenova. 3033 Şehir Meydanında Fıçı Yuvarlamak’tan Enis Batur LIV ‘Az kitaplı’ yazarları akıllı buluyorum. Kundera okurken (Une Rencontre) yeniden düşündüm bunu: Roman, öykü, deneme, oyun – tümü on beş başlık, yaklaşık üç bin sayfa. Bir yazarın okuru olmaya karar verirken ürkütmeyecek ölçüler. Benim gibi şimdiden altı katına ulaşmış yazarların tablosu, irkiltici: Neresinden başlanacak, ne kadarı okunabilir, hiç girişmemek en doğrusu! (HÂMİŞ: Enis Batur kırk senede, yüz kırk küsur kitap yazmıştır.) 3034 2012’de ülkede 43 bin değişik başlıkta kitap yayımlandı. 480 milyon kitap üretildi, bu kitaplara 293 milyon bandrol alındı ve Milli Eğitim Bakanlığı 187 milyon ücretsiz kitap dağıttı. Buna göre kişi başına 6.4 kitap düşüyor, demek ki ülkede herkes iki ayda bir kitap okuyor. SEL Yayınları Genel Yayın Yönetmeni İrfan Sancı diyor ki, “Oysa ders kitaplarını dışarıda tutarsak Türkiye’de kişi başına düşen kitap sayısı bir bile değil”, CAN Yayınları Genel Müdürü Can Öz ise “Bu, doğrudan üretim rakamları, bunun okumaya nasıl yansıdığına bakmak için çok daha kapsamlı bir araştırma gerekiyor” diyor. Ben ise başımıza ne geldiyse kitap okumamaktan, yanlış kitaplar okumaktan geldi diyorum. Bunun istatistikle desteklen CUMHURİYET KİTAP SAYI 1207