Katalog

KANIT Sisliydi ve bilinmiyordu, Işıyordu ayca uzak, Işte sana geldim diyordu Madde ve ruh olarak. Çok ciddi sohbetti doğrusu, Şaşkın yüzümle ansızın Aldım omzumda unuttuğu Saçını, ince ve uzun. Vladislav Hodaseviç/ Şiırler/ Çevirenler: Kanşaubiy MizievAhmet Necdet Ne mutlu tepetaklak olana: Dünya bambaşka görünür ona. Şair, çevirmen ve eleştirmen Vladislav Felitsianoviç Hodaseviç, Moskova'da doğdu (1886). Ilk şiirini altı yaşındayken yazdı. 1904'te liseyi bitirdi. Aynı yıl Moskova Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne girdi, daha sonra Tarih ve Filoloji Fakültesi'nde eğitim gördü. Ilk şiirleri 1905'te yayımlandı Molodost/ Gençlik (1908) ve Sçastlivıy Domik/ Mutlu Küçük Ev (1914) adlı kitaplarından sonra şair, bütün bir Rusya'da ünlenmesine yol açan Putyom Zerna/ Tohumun tzinde (1920) adlı yapıtını çıkardı. Ekim Devrimi'nuen sonra 1922 de yurdunu terk etti ve Tyajolaya Lira/Ağır Lir (1922) Rusya'da basılan son kitabı oldu. Aydınlık şiiri, arıduru dili ve anlatım zenginliği, Rus edebiyatında ona saygın bir yer kazandırdı. Rus şairi Puşkin üzerine hayatı boyunca inceleme ve araştırmalarda bulundu. 1925 yılında Paris'e yerleşen Hodaseviç, iki yıl sonra toplu şiirlerini, 193 l'.çle Rus şairi Derjavin üzerine hazırladığı biyografik çalışmasını yayımladı. Puşkin Üzerine adlı araştırması ile Nekropol (Anılar), sağken yayımladığı en son kitapları oldu. Vladislav Hodaseviç 14 Haziran 1939'da Paris'te öldü. TOHUMUN tZÎNDE Çiftçi, sabanın açtığı izden geçer. Babam ve dedem de ordan geçmişti, der. Elindeki tahıl parlar altın gibi, Ama kara topraktır onun sahibi. Ye kör solucanın yol açtığı yerde, Ölür ve filizlenir, bir an gelir de. Gönlüm de tahılın izindeyim, diyor; Karanlıkta ölüp sonra diriliyor. • Konuk çay bardağı peşinden Kurnazca bakıyor bana. Kaşığı çınlatarak hemen Anladım diyorum ona: Düşle safa sürer gönlü çelinen, Düşmez derin bir rüyaya, O çıkarmış olsa da birden Bir mutluluğu ortaya. 710 Mart 1922 HAYALETLER Duyuyor ve görüyorum sizi ben Tramvayda, tiyatroda, ofislerde Ve evde, ilham perisi gelince ve Perdeler sımsıkı kapalıyken. Gazeteci Rusya için felâket tellallığı yaptığı anda, Kalabahğa karışıp mekik dokuyorsunuz fenerler arasında. 22 Mart 1918 SESSİZLÎK Köpek havlamasından, Yaprağın kokusundan Ve yük vagonlarının Uzak şangırtısından Oluşur, geceleyin Şehirdekı sessizlik. Geç bir saattir. Kızım Yanında semaverin Yaslayarak başını Masanın örtüsüne uyuyor mışıl mışıl. Zavallı! Annesi yok. Götürüp yatırsam ya, Onu ben yatağına, Ne var ki kalkmıyorum, Sigara içmiyorum, Çıtım çıkmasın diye, Bu yüzden şairim ben. Oysa ne kızcağızım, Ne de semaverim var, Büyük şaşkınlığımın Adı ise: dünya'dır. Vaktimi çalan odur. Yerin kaba katmanı içinden Geç öğren sınırlarda yaşamayı, Ki sen, değilsin ben; Orda, yeryüzünden uzaklaşarak, Özgürsün... Uyanıp kasvet içre, Yine birleşiyoruz seninle, bak Mutsuz beraberlikte. Hemen her gün, uyanıp o zor anda, Hatırlıyorum, senin düşün bu, Görüyorum pencereye bakınca Benim dar ufkumu, Hep o aynı avlu, karamlık, katı, Ve oynaşan güvercinler orda... Tek şey eşlik eder, yeni bir yankı Bana o yollarda. 17 Aralık 1917 KOR Değneğiyle yolu yoklar, Kör ras gele dolanır, Yere çekinerek basar, Ardından mırıldanır. Gözünün akında ise Bütün bir dünya yansır Çayır, inek, ev, duvar, orda bir avuç mavi gök, Görmediği her şey var. HEkım 1922,Berltn 10 Nısan 1923, Saaroıv Ye benim memleketim, onun halkı sen, Ölür dirilirsin geçerek bu izden, Akıl bir bütün olarak verildi ya: Canlılar tohumu izlemek zorunda. 23Arahkl917 DÜŞLER 7Eylüll919 SOKAKTA Sokakta karanlığın gölgesi. Çatı altında cam şıngırtısı. Oh, değiliz artık yaban ellerde! eElbise yere, vücut yatağa. Yürü, ruhum, o sınırsız düşlerde Çile doldurmaya! Mahzun ve belirsiz, düşler yoluyla Yetkinleşmemiş ruh, sayıklarsın. O, bir anlık parıltıda, sen hâlâ Hem kör, hem sağırsın! Güçsüz vücudumda çekip acıyı SAYFA 18 Işık yanıp söndü, perde uçtu, Bir gölge ansızın yere düştü. Ne mutlu tepetaklak olana: Dünya bambaşka görünür ona. 23 Aralık 1922 Saaroti) C U M H U R İ Y E T KİTAP SAYI 6 3 3