Katalog

HUKUK POLİTİKASI Hayrettin Ökçesiz hayret@akdeniz.edu.tr HABERLER Üniversitenin insancı bir mimarisi olmalı. Üniversitede bilimin ve insanın onuruna yaraşır bir normatif yapıyı tasarlamanın, geliştirmenin zamanı geldi. “Bilim”e ve “Öğrenci”ye karşı yaratılan tüm yabancılaştırmalara son verilmeli. Türkiye'de bir Yüksek Teknoloji Üssü Bir mühendislik ortak girişimi olarak 2008 yılında hayata geçecek Türkiye Teknoloji Merkezi'nde (TTM) TEI ve GE mühendisleri GE Aviation'ın tüm ticari ve askeri uçak motorları için teknoloji tasarlayıp geliştirecek. TEI, kritik malzeme üreticisi ve mühendislik servisleri alt yüklenicisi olmaktan, çok daha önemli bir noktaya; tasarım ve teknoloji geliştiren bir ortak konumuna geliyor. Niçin ‘Üniversitede Köy Enstitüsü Felsefesi Önce sıraları sökerek başlamalı! Herkes birbirinin yüzünü görmeli. Birbirinin gözlerinin içine bakarak söylemeli, dinlemeli… İlk okul günümde sınıfımızın sıralarını gördüğümde duyumsamıştım sanki bir zihin tutsaklığının, köleliğinin tezgâhta olduğunu. İleride kavradığım gibi, art arda sıralanmakla başlıyordu fenalıklar. Çok sevdiğim öğretmenlerim oldu. Okulu sevmedim. Ayrıca, hiç kimse çöp sepeti de değildir. İnsanın elimizdeki, aklımızdaki, yüreğimizdeki en değerli şeyi vermeye değer olduğunu ve ona ancak bunları vermek yükümünde bulunduğumuzu bilmeliyiz. Hezeyanlarımızla onun ruhunu ve aklını karartmamalıyız. Bu her yaşta, her yerde böyle olmalı. Birbirimizden almaya da hazır ve alçak gönüllü olmalıyız. Oysa insanı böylesine sıfırlayan sıralar, dikte eden (diktatör) için çok önemlidir: Herkes onu görmeli ve hiç kimse birbirini görmemelidir. Herkes onun verdiğini almalı ve istediğini vermelidir… Bu “eğitim” dışarıda, gündelik yaşamda tüm açık ya da gizli haliyle “panem et circenses”e (ekmek ve eğlenceye) dayalı bir siyasi gerçekliğin yaygınlaşarak sürmesine hizmet ediyor. Her derse girişimde öğrencilerimin bu tarz oturuşu beni ilk anda ve sarsan bir etkiyle rahatsız eder. Sıralar yere kuvvetlice sabitlenmiştir. Akıl ve umut sabitlenmiştir. Sevinç ve coşku solmuştur. Akustik, yapı işlerinin tüm becerisiyle uğultunun kutsanmasına özgülenmiştir. Böyle bir sınıfta herkes bir özlemi içinde taşır: Üniversitenin insancı bir mimarisi olmalıdır. Üniversitede bilimin ve insanın onuruna yaraşır bir normatif yapıyı tasarlamanın, geliştirmenin zamanı gelmiştir. Tüm yetkiler ve görevler yeniden düzenlenmelidir. “Bilim”e ve “Öğrenci”ye karşı yaratılan tüm yabancılaştırmalara son verilmelidir. Burada bu yabancılaştırmalara işaret eden ilginç bir göstergeye dikkat çekmek istiyorum. Akdeniz Üniversitesi'nin Sağlık, Kültür ve Spor Dairesi Başkanlığı'nın Prof. Dr. Necati Dedeoğlu danışmanlığında ve diğer akademisyen uzmanların yardımıyla gerçekleştirdiği “Akdeniz Üniversitesi Öğrencilerinin Sorunları” adlı çalışmada (Antalya 2007) öğrenciler bize yüksek sesle şunları söylüyor: “Üniversite beklentilerime cevap vermiyor % 80.7”,“Üniversitede eğitimi ezberci buluyorum % 80.7”, “Üniversitedeki öğretim elemanları bilgiyi aktarmakta zorluk çekiyor % 71.6”, “Üniversitedeki öğretim elemanlarını nitelikli ve yeterli bulmuyorum % 68.6”, “Öğretim elemanları kendilerini yenilemiyor % 67.1”, “Üniversite demokratik ve özgürlükçü bir yapıya sahip değil % 61.5”, “Üniversitedeki öğretim elemanlarının sayısı yetersiz % 59.3”, “Öğretim elemanları ile iletişim sorunu yaşıyorum % 55.4” Sorulan altmış beş sorunun en başında en yüksek yüzdelerle bu yanıtlar yer alıyor. On iki fakülte ve on üç yüksekokul öğrencisinin katıldığı bu ankette fakültelerin oranları yüzde seksen beşler, doksanlar düzeyinde seyrediyor. Rektör bu tabloya rağmen, üniversitesinin ülkemizin saygın üniversiteleri arasında yerini aldığını aynı kitaba yazdığı önsözde gururla söylüyor. Doğru da söylüyor. Hangi üniversitemiz kıyaslanamayacak kadar farklıdır ki! Ülkemizde tevil götürmeyen bir “Üniversite Sorunu”muz var. Öğrencilerin bu yanıtları karşısında utanmamız gerekmiyor mu? Çocuklarımızın bize iletebildikleri bu çığlığı aslında ülkenin bir yakarışı olarak duymamız gerekmiyor mu? Bunun sorumluluğunu taşımamız, hesabını vermemiz gerekmiyor mu? Bu gerçeğin yükseköğretimde görevli belki sayısı yüz bini aşan öğretim elemanının dikkatini çekebileceğini düşünüyorum. İşe ilk önce kafamızdaki sıraları sökmekle başlamalıyız. “Üniversitede Köy Enstitüsü Felsefesi”ni bilim öğrenimi ve bilimsel araştırma için umut verici, verimli bir girişim olarak ciddiye almakla başlamalıyız. 2008'de 22 rektör değişecektir. Bu değişim bu nedenlerle artık üniversitelerin bir iç sorunu değildir. İşe Köy Enstitülerinin felsefesine inanan ve bu felsefeyi hayata geçirecek olan bilimcileri seçmekle başlamalıyız. Halkımıza ve bilime borcumuzu böyle ödeyebiliriz. T usaş Motor Sanayii A.Ş. (TEI) ve GE Aviation (ABD), Türkiye'yi yüksek teknoloji merkezi olarak konumlandıracak bir mühendislik ortak girişimi olan Türkiye Teknoloji Merkezi'nin (TTM) kurulmasını kararlaştırdı. İmza törenine Milli Savunma Bakanı Vecdi Gönül, Savunma Sanayi Müsteşarı Murad Bayar da katıldı. İstanbul Gebze Serbest Bölgesinde kurulacak olan TTM'de ilk etapta 55, gelecek dönemde ise 240 mühendis görev alacak. Mühendisler, ticari ve askeri uçak motorları için teknoloji tasarlayıp geliştirecek. TTM, GE RollsRoyce Fighter Engine ekibi tarafından Müşterek Taaruz Uçağı (JSF) için geliştirilen F136 Motor projesinde işbirliğinin başarısı üzerine kuruldu. Türk Havacılık Sanayinde geliştirme ve ARGE faaliyetleri açısından mihenk taşı oluşturacak bu proje kapsamında TEI, GE Aviation'ın tüm ticari ve askeri motor komponentleri için yeni teknolojilerin tasarımı ve geliştirilmesinde de önemli rol oynayacak. TTM sayesinde oluşturulacak yeni mühendislik, üretim ve onarım teknolojileri kabiliyetleri, TEI'yi GE Aviation için kritik malzeme üreticisi ve mühendislik servisleri alt yüklenicisi olmaktan çok daha önemli bir noktaya; tasarım ve teknoloji geliştiren bir ortak konumuna taşıyor GE ve TEI'nin uzun soluklu ilişkisi, Türk Hava Kuvvetleri filosunda bulunan F16 uçaklarında kullanılan F110 motorlarının üretimi, montajı ve testi için 1985 yılında başladı. TEI'nin Eskişehir tesislerinde, JSF'de kullanılan F136 motorunun önemli parçaları da dahil olmak üzere, en gelişmiş uçak motorları için, çok sayıda kompleks parçalar imal ediliyor. Yarışma: Robotikte bilim ve teknoloji T MMOB Makina Mühendisleri Odası III. Necdet Eraslan Proje Yarışması 2007 II. Robotikte Bilim ve Teknoloji başlığı ile Yıldız Teknik Üniversitesi Oditoryumunda yapıldı. Yarışmada birbirinden ilginç 10 proje yer aldı. Yarışmada birinciliğe layık proje seçilemezken ikincilik, üçüncülük ve mansiyon ödülleri verildi. İkinci, Orhan Ölçücüoğlu'nun (Danışman Y. Doç. Dr. A. Buğra Koku) “İnsan Benzeri robot kafası projesi”, üçüncü ise Ezgi Erişti'nin bağlama çalan robot “Robozan” projesi oldu. Mansiyon ödüllerini ise Servet Soygüder, Talip Korkusuz, Hasan Alli'nin “SLEGS çok bacaklı robot projesi”, Sanem Sarıel'in “Çoklu Arama Kurtarma Robot Sistemleri”, Kemal Cem Köse'nin “7 Serbestlik Dereceli Dokunsal Cihaz tasarımı” adlı projeler aldı. Yarışmanın açılışında konuşan Makina Mühendisleri Odası İstanbul Şube Başkanı Tevfik Peker, ülkemizde bilimsel çalışmalara yeterli kaynak ayrılmadığını, oysa Cumhuriyet tarihinde Necdet Eraslan gibi Türkiye'nin bilim ve teknolojide önemli bilim insanlarının yetiştiğini, yarışmanın Türkiye'de bilim ve teknoloji araştırmalarını desteklemek ve bu alanda çalışanların desteklenmesi amacıyla gerçekleştirildiğini söyledi. Daha sonra Necdet Eraslan'ın oğlu Profesör Arsev Eraslan konuştu. Necdet Eraslan'ın 1929 Yılında şimdiki İTÜ olan Yüksek Mühendislik Okulu'ndan mezun olarak Paris'teki “Havacılık Ulusal Yüksek Okulu”ndan 1933'te Makina Uçak Yüksek Mühendisi diploması aldığını, Necdet Eraslan 19391947 arasında İTÜ'de profesörlük, 19391955 arasında YTÜ'de öğretmen, 19471962 arasında İ.Ü. Fen Fakültesinde öğretim üyeliği, 19561963 Y. Denizcilik Okulunda Motorlar öğretmeni, 19571963 “Robert College” Mak. Müh. Böl. Bşk. ve öğretmenlik, 19631975 ABD “Luisiana State University”nin Makina ve Uzay Havacılık Mühendisliği bölümünde Profesör olarak görev yaptı. CBT 1082 / 16 14 Aralık 2007