Catalog

Yangın yerinde kitaplara sığınınca… Ne zaman dara düşsek ağaçlar kucak açar bize. Bir yandan gözetip kollarken öte yandan hoyratça söküp attığımız da onlar, yakıp yok ettiklerimiz de. Oysa hepimizden öncedir şu dünya dediğimiz evimizde varoluşları… Şans olmalı, “ağaçlar ve bize dair” biri fantastik, öteki şiirsel yolculuğu şu yangın yerinde aynı günde okudum. Ağaç Çocukları’yla Ağaç ve Şehir’in çağırdığı yerdeyseniz ne mutlu size! ten geçiyor çocuklar. Yetişkinlerin olmadığı ba- Bu büyük ve yaşlı Y. BEKİR YURDAKUL har bahçe bir dünyaya varıyorlar. Alice’in geçtiği ağacı kesmenin iyi tavşan deliğinin yanı başındayım sanki! olmayacağını düşü- aleme uzansam kâğıt sitem ediyor, elimden Özge Bahar Sunar’ın, anlatısının akışına nen biri ağacın altına kayıp sığındığı yerden sesleniyor: “Gel- yerleştirdiği bambaşka ve yeni masalların her gelip kımıldamadan Kdiğim yeri düşün! Bir daha düşün! Yanıp biriyle zenginleşirken şu dünyaya ardı ardınca duruyor. Çok geç- yakılışımızı...” yaşattığımız kötülükleri de yeniden ve açık yü- meden onun yanına Tepemizden yıkıp yok etmeye programlı füzeler reklilikle tartıştığına tanık oluyorum. başkaları da geliyor. uçuşurken bu kötülüğe ekrandan tanıklık O direnişle ağacı ağır geliyor. Kulağımda kâğıdın seslenişi, İNADINA OKUMAYA DAİR… kesmenin mümkün iyisi bir kitaba uzanmak diyorum içimden. Kirli dumanlar, acımasız alevler ne ağaç dinli- olmadığı anlaşıldığı Ne güzel, şu kötülük çağında kitapların ada- yor ne çocuk ne bağ bahçe ne orman ne ev... gibi yeni ağaçlar sında bulmak kendini! Ağaç Çocukları’nın kapı- Sunar’ın; insanın “ev”ine yönelik bu yıkıcılığını, dikilmesine karar sını çalıyorum; tedirgin, mahcup. doymak bilmezliğini ortaya koyduğu, anlamaya veriliyor. Ağaç’ın kökleri toprağın altında filizlenen her çabaladığı masalsı yolculuklarla ustaca ördüğü Andersen ödüllü şeye değiyor. anlatısını Zeynep Büşra Ayaz’ın hikâyeye inanıl- Luca Tortolini’nin, Ve toprağa basan herkesi hissediyor, dahası maz tatlar katan resimleri eşliğinde sindirmeye manzum tatlarla ve doğa- çocuklarla dostluğu Ağaç’ın: durmuşken notlar almaya heves ediyorum. dan emanet bir sakinlikle akan Ağaç ve Şehir Her çocuğun heyecanını, kokusunu biliyor. Bu kez kalem de kayıp gidiyor elimden, masamın hikâyesiydi bu kez sığındığım. Kolluyor, büyütüyor çocukları Ağaç. bir kıyısından ikisi bir sesleniyor: “Geldiğimiz yeri Hikâyenin taşıdığı öze bunca kolay, bunca Daha o bombaların, füzelerin uğultusu geçici düşün! Bir daha düşün! Yanıp yakılışımızı...” çabuk varışımda; Lida Ziruffo’nun olağanüstü de olsa kesilmişken masmavi gökyüzünü; ka- Ağaçları ve onlardan açtığımız alanlara yaydı- desenlerinin ve Eren Cendey’in Türkçesinin kat- ranın, grinin, arada bozun ve kızılın her tonunu ğımız şehirleri düşünüyorum. Okumanın ne yeri kısı büyük. barındıran, bulutları boğan dumanlar kaplıyor. ne de sırası! “Onca yangının ortasında nasıl bir rahatlık HOYRATLIKLA DİRENİŞ… BAŞLANGIÇTA AĞAÇ VARDI bu?” diyecek oluyorum kendime; kalemim, Utana sıkıla ağaçların dalları arasında, doğa- Yeniden sığınıyorum çocukların kendi işlerini kâğıdım, az önce açtığım bilgisayarım bambaş- nın kucağında teselli ararken ben alevler bu kez gördükleri, gençlerin atölyeleri doldurduğu, ye- ka bir yere çağırıyor. yanı başımıza değin sokuluyor. tişkinlerin olmadığı Ağaç Çocukları’nın dünyası- O hepimize büyülü gelen Ağaç’tan yükselen Her şeyi baştan düşünüyorum sığındığım na. Kahramanımız Şibu gülümsüyor Ağaç’ın gü- masalların sokaklarında yitip gitmişken onunla o ulu ağaçların altında. Ağaç Çocukları’nın venli kolları arasından. Onu da uyku tutmamış ki benzer bir iklimde bu kez büyük, kadim ağacın Şibu’su, Fulen’i oluyorum. Ağaç ve Şehir’in bir masal istiyor Ağaç’tan. hikâyesiyle hüzünlü bir sevinç, yangınlardan, kadim ağacıyla yaşıt anıt ağaçlarımızı, çınarları, Dünyada yaşamın başladığı yıllara uzanıyor yok oluşlardan sığındığım yerden yeniden do- zeytinleri dolaşıyorum bir bir. Ağaç’ın masalı. İlkin bir ağaç beliriyor, sonra luyor dünyama; onca is, duman, kül, kir, yanık O arada A. Miandji’nin Bir Çınar Bir Çocuk ardı arkası gelmeyen depremler, volkanlar, kokusuna inat! öyküsüyle A. Casiraghy’nin Doğa Her Şeyi Bilir’i yangınlar, seller... el sallıyor bana. Onların kulağıma fısıldadıklarını Ağaç her seferinde yeniden var oluyor. Uzun AĞAÇLAR, ŞEHİRLER… da haftaya anlatırım. yıllar sonra da ağacın gölgesinde insanlar... Daha bizim olmadığımız bir çağda, rüzgârın Gölgesini de meyvesini de başkalarına sunan Değişik yaşam şe- önüne katıp sürüklediği pek çok tohumdan bi- ağaçların öyküsü aslında hem insanın hoyrat- killeri deneye sınaya riyken bir nehir kıyısında var olan o ulu ağacın lığına, doymak bilmez aç gözlülüğüne hem de gövdesine sığındıkları hikâyesi teselliye duruyor beni. ağaçlarına evlatları denli içten, kararlı sarılışına ağaçların dört bir ya- Nehir sakin akıyor, çevrede hayvanlar dolaşı- çıkarıyor bizi. nına diktikleri beton yor, güneş etrafı ısıtıyor, rüzgâr kendi ezberince Ağaçlarımıza yönelik saldırıların yoğunlaştığı yapılara taşınıyorlar. bulduğu her şeyi sürüklüyor. şu günlerde, hapsolduğumuz dünyalarımızı ye- Şehirler büyüdükçe Derken henüz büyük ve kadim olmayan ağa- niden düşünmek, anlamak ve anlamlandırmak, her şeylerine koşan cın gölgesinde iki yorgun yolcu dinlenmeye, çok doğaya yönelik çoğun farkında bile olmadığımız ağaçlar azalıyor. geçmeden de yerleşmeye duruyor. kibirli tavrımızdan kurtulmak için de kitapların Sonra savaşlar, Arkadan başkaları geliyor. Çevrede ağaçlar- söyleyeceği çok şey var. n her yanı gürültüye la bir çoğalan kulübeler evlere, evler çok katlı boğan bombalar, yapılara bırakıyor yerlerini. İstasyonlar, garlar, Ağaç Çocukları / Özge Bahar Sunar / yangınlar... fabrikalar yutuyor ağaçları. Resimleyen: Zeynep Büşra Ayaz / Bilgi Ve çocuklar kor- Ortalık yerde onca yer kaplayan, manzarayı Yayınevi / 99 s. / 10+ / 2025. kuyor. Bir sabah bir kapatan “büyük ve kadim” ağaç da ortadan Ağaç ve Şehir / Luca Tortolini / solucan beliriyor. kalksa ya diyenler dozerlerle yığılınca ağacın Resimleyen: Lida Ziruffo / Çeviren: Eren Onun açtığı delik- kapısına bambaşka bir şey oluyor. Cendey / Can Çocuk / 48 s. / 4+ / 2025. 14 17 Temmuz 2025