Katalog

6 giden ilçede beş olan mahalle sayısı sekize çıkarılıyor. Çelebi, Çamlıçay, Yaka, Maltepe, Yalı, Atatürk, Büyükkaya ve Kahramandere Mahallesi adını alan yerleşimlerin en eskisi şimdiki adı Çelebi Mahallesi olan yer. Tarihsel süreç içerisinde çeşitli evrelerden geçen Güzelbahçe”nin, 1600’lü yıllarda kurulu bulunduğu, şimdilerde yeşil alan olan Acemderesi, zamanla bugünkü merkezin yakınına taşınıyor ve Aşağı Çarşı olarak adlandırılan yerleşim oluşturuluyor. 1700’lü yıllarla birlikte Aşağı Çarşı’ya, göçmenler ağırlıklı olarak da Rumlar yerleşiyor. 1900’lü yılların ortasına kadar etkinliğini sürdüren alanda ilçenin Kilizman olarak nitelendiği yıllardaki etkin kişilerinin yaşadığından söz ediliyor. Güzelbahçe Belediyesi’nin biraz alt tarafında kalan Aşağı Çarşı’daki bazı evlerde, dört kuşaktır aynı evde bulunan hane halkı var. 200 yıllık taş evler arkeolojik buluntu gibi. Sakinleri evlerin üzerine titriyor. Dışarıdan gelen meraklılar sora sora Aşağı Çarşı’yı buluyor, taş evlerin fotoğraflarını çekiyor, KAPAK kapısının önünde çiğdem çıtlayan, nakış işleyen yaşayanlarıyla sohbete dalıyor. Güzelbahçe’yi sadece deniz kıyısı olarak algılamayan keşif meraklıları için burası bulunmaz bir zenginlik sunuyor. Aşağı Çarşı’nın canlılığı yeni yerleşimleri de kaçınılmaz kılıyor ve 1800’lerin başında şimdi Çelebi Mahallesi olarak geçen Yeni Mahalle kuruluyor. Girit’te yaşayan Türkler’in bir bölümü bu alana göç ediyorlar. 1912 mübadelesinde buradaki Rumlar ile Girit’teki Türler’in karşılıklı yer değiştirmesi ardından o dönemki adıyla Yeni Mahalle, halk arasında bir anda Girit Mahallesi olarak anılmaya başlıyor. Girit mutfağı Güzelbahçe’de derler ki, “Bizim buraların her türlü otu soframızda yer alıyorsa, bu Girit Mahallesi’nin mirasıdır’. Ege Bölgesi’nin sofrasındaki yeşilin, otların methini duymayan, bilmeyen yoktur. Bölgede yeşilin türlü çeşiti Güzelbahçe’nin giriş kapısı olduğu Urla Yarımadası’nda yetişir. Radika, ısırgan, şevketi bostan, ebegümeci, gelincik, dalagan otları, her yerde bulunmaz. Toprağından koparmak ya da yol kenarlarına tezgah açmış köylülerden almak istiyorsanız Güzelbahçe civarında dolaşacaksınız. Yarımadanın giriş kapısından yol alıp Bademler, Ur la, Gülbahçe, Balıklıova, Karaburun’a doğru yol alacaksınız. Yarımadanın özel yerlerinden Balıklıova’dan, küçük teknesiyle deniz kıyısından taa Güzelbahçe’ye kadar gıdım gıdım yol alıp arada kıyıya demir atarak, karaya çıkarak ot toplayan, sonra da Güzelbahçe’deki balıkçı lokantalarından birisinde, bir Ege sofrası kuranların olduğunu bilmek, tarafımca kıskançlıkların en büyüğü. Bir de narenciye bahçeleri var ki bölgenin, ünü dört bir yana yayılan. Narenciye bahçeleri, zeytin alanları ve bağları sadece İzmir’in değil ülkenin ve yanı sıra yurtdışından değişik yerlerinin ihtiyacını karşılıyor. Ziyaretçilere dalından ürün satışı da yapılıyor. Yöreye bir, iki adet çarşı, pazar torbasıyla gitmek en akıllıca iş olur. Seralarda yetiştirilen kesme çiçekler ise ayrı güzellik. Hatırı sayılır bir kitlenin geçim kaynağı olan çiçek uğraşı bir yandan yerli halka para kazandırıyor öte yandan çevrenin, çehresini her daim bahçe görünümünde tutuyor. Karanfil en fazla ilgi gören tür. Yurtiçi piyasanın yanı sıra yurtdışına da ihraç ediliyor ve siparişleri aylar öncesinden alınıyor. Doğusuna Narlıdere’den başlamak üzere İzmir metropol alanı, batısına Zeytinalanı ve Urla’yı güneyine de Seferihisar’ı alan Gü