Katalog

KAPAK 7 EGE’NİN İMBATI Serdar Kızık serdarkizik?cumhuriyet.com.tr BİR AŞK ŞARKISI BOZBURUN Yıllar önce bir arkadaşım salık vermişti: ‘‘Bozburun’a git de, ne coğrafyalar var, şaşarsın.’’ Bir gün yolumuz düştü. Daha yol güzergahında ‘‘çarpıldım’’ desem yeridir. Marmaris çıkışı, Datça yoluna girip, Hisarönü sapağından Bayırköy, Çiftlik, Orhaniye, Selimiye, ve Bozburun... Laciverdin kıyısında döne dolaşa oya dokuyan yolun doğası böylesine mi baş döndürücü olur? Öyle derinlemesine bir keşif değildi ama dönüş yolunda, yeni bir buluşmanın gerekliliğini ‘‘şarttır’’ diye not etmiştik belleğimize. Neden mi bu şart hali? Patırtı gürültü, şatafat yerine olağanüstü eşsiz bir doğa, köklü bir yerel yaşam, kültür, kentlerin kaybolmaya yüz tutmuş değerlerini duyumsamıştık da, bir... Sonra, tepelerin arasında olağanüstü güzellikteki koy manzarasında bir sevimlilik büyümüştü içimizde dalga dalga, iki... Sonra her bir şeyin alçakgönüllü hali... Portakal çiçekleri, limon bahçelerinin göz kapattıran, baş döndüren kokuları... Sonra ve asıl olarak, Bozburun halkının tutkuya dönüşen yaşam sevincini, neşesini, bir yanıyla sanatçı duyarlılığını yansıtan guletler... Yeri geldi, şu guletler konusuna biraz geniş yer verelim izninizle. Mavi turun, Akdeniz’in birbirinden farklı, kimileri ince işçiliklerinden ötürü sanat yapıtını andıran gezinti tekneleri işte burada yaratılıyor. Küçük kasabanın limanına kayıtlı 200’ü aşkın gulet... Bu geleneksel üretimin örneklerine bakıp, ‘‘iyi ki hepsi fabrika usulü, aynı tornadan çıkmıyor’’ diyorsunuz. Diyorsunuz çünkü, böylesi el emeğini, göz nurunu, bu görkemli doğanın yansımasını nasıl bulunurdu başka türlü? İşte bundan belki, her yıl ekim ayında düzenlenen festivalde ‘‘en güzelini, en iyisini’’ bulmak için yarışmalar düzenleniyor. Üretim süreci, usta çırak ilişkisi. Böylece birikimler sonraki kuşaklara taşınıyor. Faklı bir üretim olunca, kuşkusuz evrensel ölçekte karşılığı geliyor. Almanya, İngiltere, Hollanda, Belçika hatta Amerika’dan tekne siparişi yağıyor. Düşünüyorsunuz, Soğütl’üeBozburun arasındaki güzelim koylarını kirleten, tehdit eden balık çiftlikleri yerine iktidarlar halka biraz devlet desteği sağlasa, iş fabrikalaştırmadan nasıl gelişir, kim bilir? Geçen sayılarımızda Bozburun’un karşısındaki Simi’yi anlatırken ‘‘neden bizim kıyılarımızı böylesine koruyamadık’’ diye hayıflanmıştık. Böyle bakınca Bozburun ve çevresi, bir yanıyla insanın içine su serpiyor. çevresindeki yerleşimleri birer birer bünyesine katması örneğine burada da rastlanıyor. Marmaris, tıpkı bir ‘‘büyükşehir’’ gibi daha da gelişiyor ve çevreye doğru yayılıyor. Yayılırken de iyi ya da kötü tüm özelliklerini beraberinde sürüklüyor. İçmeler ve Marmaris de neredeyse birbiriyle bütünleşmiş durumda. Marmaris, İçmeler’e doğru genişliyor, İçmeler ‘‘yutulmamak’’ için direniyor. Bu bütünleşik durum, beldeye hem avantaj hem dezavantaj getiriyor. Olumlu yanlarından başlayalım. Fiziksel yakınlık, öncelikle ulaşım sorununu ortadan kaldırıyor. Dev turizm merkezine ulaşım için yapılan çevresel yatırımlar, yollar, sonuçta İçmeler’in de işine geliyor. Marmaris’te kurulan şehir içi ulaşım ağı İçmeler’i de kapsıyor, ki bu mutlak bütünleşmeyi sağlıyor. Marmaris’te kalan konuklar denize girmek için İçmeler’i, buradakiler gece boyu eğlence için Marmaris’i tercih edebiliyor. Özet olarak daha küçük ölçekteki İçmeler’i tercih ?