Katalog

Correa Lula C S TRATEJİ Castro 11 Amerika halkı için çok popüler hale geldi. Bu söylemler sonucu Chavez isminin bu denli parlamasının gerçekte Chavez’in başarısı değil de Latin Amerika ruhunun rastlantısal ve konjonkturel olarak Chavez’de vücut bulmasından kaynaklandığını savunanlar var. Buna en iyi örnek Brezilya Başkanı Lula da Silva olabilir. Nisan 2007 Dünya Ekonomik Forumu’nda konuşmacılardan biri olan Lula Da Silva, Latin Amerika’nın asıl probleminin Chavez ya da herhangi bir bölgesel lider olmadığını gelişmiş milletlerle kıyaslandığında eğitimsizlik ve yoksulluk olduğunu vurguladı. Lula da Silva "Chavizm"e değil Güney Amerika ruhuna inandığını belirtti. Güney Amerika Birliği’ne inandığını söylemekle birlikte kendisini bir ideolog değil tam aksine bir uzlaşmacı olarak tanımlayan bir liderin Amerikan karşıtlığında birleşen Latin Amerika halklarının tamamını arkasına alması çok güç. Lula da Silva’nın liderlikte Chavez’e rakip olması mümkün görülmüyor. Lula da Silva, Chavez ve Bush arasında mekik dokuyor ve ABD’nin şimşeklerini üzerine çekmemeye çalışır bir izlenim Venezuela’da Chavez’in ardından Bolivya’da Morales, 16 yıl aradan sonra Nikaragua’da Ortega ve Ekvador’da Correa seçimleri kazandı. Bu liderlerin ortak yönü ABD’ye ve onun desteğindeki kurumlara, karşı çıkmak. Chavez’in önerisi ile Latin Amerika Birliği ve IMF’ye alternatif Güney Bankası kurulması tartışmaları sürüyor. sergiliyor. Ülkesinin çıkarlarının ait olduğu kıtanın çıkarlarıyla örtüşmediğini düşünüyor olması yüksek bir ihtimal. Muhtemelen bu nedenle de kıta ülkeleri arasında hayali kurulan Latin Amerika Birliği fikrinde Brezilya en az payı üstleniyor. Çünkü çoğu zaman bağımsız hareket ediyor. Yine de belirtmek gerekir ki Brezilya birlik fikrine karşı değil. Sadece birlik için Amerika ile karşı karşıya gelmeyi bir bakıma uygun bulmuyor. Hâlbuki birliği oluşturacak olan ruh ABD karşıtlığında buluşuyor. Bush kıta ülkelerini etanol üretimine yönlendirmeye çalışırken, Castro ve Chavez gibi liderlerin tabiri caizse kıyameti koparmasına karşın Lula da Silva bu liderlerden bağımsız olarak ABD ile ikili anlaşmalar imzalayarak Latin Amerika ülkelerinin genelinden farklı bir tutum sergiliyor. Hâlbuki diğer liderlerin ortak görüşü etanol üretiminin zaten yoksulluk çeken kıta ülkelerine tek bir ürün üretimini dayatarak daha da dışa bağımlı hale getireceğiydi. Belli noktalarda Chavez ile benzer görüşü paylaşmakla birlikte hem onun liderliğini hem de tamamen ABD karşıtı politikalarını kabul etmeyen Latin Amerika liderleri de var. Şili Başkanı Ricardo Lagos da "Chavizm" ideolojisini benimsemiyor. Chavez’in petrolü olduğu için zengin bir lider olmasından başka bir özelliğinin olmadığını söylüyor. Ekvador Başkanı Correa’nın da ABD ile ilgili farklı görüşleri var. ABD’nin bazı politikalarını benimsememenin antiAmerikancı olmak anlamına gelmediğini savunuyor. Dolayısıyla genel tutumunda da Chavez’den farklı olacağını onun etkisinde kalmayacağını vurguluyor. Chavez’in Latin Amerika’yı bir arada tutma çabası onun sadece ülkesi için savaşan bir lider olmadığını ülkesinin geleceğini kıtanın diğer ülkelerinin ekonomik bağımsızlığında şekillendirdiğini gösteriyor. Hem ülkesi için küçük yaşlarda bir bakıma savaşan bir lider hem de hayran olduğu Bolivar ile kendisini bütünleştiren bir lider. Bu bütünleşme onu kıta da görülüyor ki kurtarıcı bir lidere dönüştürüyor. Diğer kıta ülkelerinin kalkınması için yardımlarda bulunuyor. Politik bütünleşme sağlamaya çalışıyor. Kıtadaşlarına indirimli petrol satıyor. Kendi ülkesinin ekonomik durumu onun iktidarı ele geçirmesinden bu yana çok daha iyi. İşte bu nokta Chavezcilik ortaya çıkıyor. Latin Amerika Birliğini savunan, emperyalizm ve Amerikan karşıtı denilince akla artık Latin Amerika için Chavez geliyor. CHAVEZ’İN MÜCADELESİ... Chavez, 28 Temmuz 1954 yılında Sabaneta Barinas’ta sağ görüşlü bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. 1975 yılında askeri akademiden mezun olduğu yıllarda şimdiki politik görüşü çoktan şekillenmeye başlamıştı. Askeri akademiden sonra eğitimine Simon Bolivar Üniversitesi’nde Siyaset Bilimi Bölümü’nde devam etti. Ancak, siyasi görüşleri diğer bir deyimle idealist yönü ağır basmış olacak ki eğitimine devam edemedi. 1983 yılında Bolivaryan Hareketi kurarak siyasi çalışmalarına aktif olarak başladı. Bunu takip eden yıllarda o zamanın Venezuela Başkanı Carlos Andres Perez’in dışa bağımlı politikalarının Chavez üzerinde fazlasıyla etkisi oldu. Venezuela halkının görüşlerine ters düşecek politikaların güdülmesi halk tarafından hoş karşılanmıyordu. Nihayetinde Perez hükümetinin 1989 yılında IMF kriterlerini kabul etmesi bardağı taşıran son damla oldu ve halk ayaklandı. Caracazo adı verilen bu ayaklanmalar Perez tarafından kanlı bir şekilde sonlandırıldı. Hedefe ulaşılamamıştı. Ancak, 1992 yılında Chavez halk arasında yaygınlaşan hoşnutsuzluğa bir son vermek amacıyla kurduğu Bolivaryan Hareket ile askeri darbe girişiminde bulundu. Ne var ki bu sefer de istenen olmadı ve bu girişim de sonuçsuz kaldı. Bu süreç Chavez’in iki yılı bulacak hapishane günlerini başlattı. 1994 yılına gelindiğinde artık Devlet başkanı Rafeal Caldera’ydı. Caldera, Chavez’i serbest bıraktığında Chavez bu defa çok daha hırslı olarak siyasi çalışmalarına başladı. 1998 yılında bu çalışmalar sonuç verdi ve iktidarı 56.2 gibi bir oranla ele geçirdi. Bu Chavez’in zaferiydi. Chavez’in idealist politikalarından yani petrol ve toprak reformlarından zarar gören bazı çevreler 2002 yılında bir darbe girişiminde bulundular. Chavez yakalandı ama sadece bir gün sonra iktidarı yeniden ele geçirerek kaldığı yerden devam etti. Görünürde ilk göze çarpan muhalif Fedecamaras ticari birliği gibi görünse de görünmeyen muhalif aslında ABD’ydi. Nitekim Chavez söylemlerinde birçok kez meydana gelen darbe girişiminin altında CIA ve MOSSAD olduğunu dile getirdi. En son 2003 yılında halk oylamasına gidildi. Ama yine istenen olmadı ve Chavez ezici bir çoğunlukla başa geldi. Chavez’in yoksulluk ve yolsuzlukla mücadelesi yani sosyal programlara ağırlık vermesi ve ülkenin en önemli gelir kaynağı olan petrolü kamulaştırılması halkının gözünde onu bir kahraman yaptı. Bu kahramanlık kıta halkına da zamanla yayıldı.