Katalog

8 7. sayfanın devamı içinde bıı cvi" hapishanem " olarak nitelemeye başladığını anlatıyor: " Dışarıya çıktığında mutlaka arabayla çıkardı. Ayrıca önünde ve arkasında korumaların kullandığı başka arabalar da olurdu." Troçki'nin evden ayrılmadan gerçekleştırebildiği ve en keyif aldığı hobisi, kalın duvarlarla çevrelenmiş bahçesindeki tavşan ve tavukları beslemekti. Ancak ne kadar önlem alınırsa alınsın, Troçki ve yakınları her zaman Stalın'in ajanlarının tehdidi aJtındaydılar. 1940 yılının mayıs ayında, Volkov'un Meksika'ya gelişinden bir yıl sonra, bir gece eve büyuk bir saldırı düzenlendi. Volkov, hayatta kalışıııı kendini bir anda karar verip yatağın altına atabilmiş olmasına bağlıyor. Meksikalı komünistlerden oluşan kalabalık bir grup, Moskova'dan gelen emirler uyarınca ve ressam David Siqueiros önderliğinde makineü tufekleriyle evi kurşun yağmuruna tutuyor. Troçki ve Natalia saldırıdan mucize eseri yara almadan kurtulurken, Volkov ayağından ufak bir yara ahyor. 60 yaşındaki devnmci sadece üç ay daha hayatta kalıyor. Evin de onu çağırdıklan isimle " thtiyar adam ", aynı yılın ağustos ayında, Ramon Mercader adlı îspanyol kökenli Rus ajanı tarafından öldürülüyor. Bir makale hakkında fikrini alma bahanesiyle ihtiyar devrimciye yaklaşan Mercader, Troçki'ye çalışma masasında yazıyı okurken buz kıracağıyla saldırmıştı. Volkov, o günü şöyle anımsıyor: "Okuldan eve geliyordum. Evin önünde olağandışı bir hareketlilik ve kalabalık görünce bir anda içimde bir sızı hissettim. Ne olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Çalışma odasına girince Lev Davidoviç'i (Troçki) ağır yarah yerde yatarken buldum. Ancak korumalar daha fazla yaklaşmamı engelledi. Büyükbabam 'Seva'yı içeri sokmayın, çocuk bunu görmemeli' demiş. Daha sonra, son kez bahçeden geçtiğini gördiim, sedyede." Troçki olayın ertesi günü hastanede ölmüştü. Volkov, delikanldığını vehatta çocukluğunu "Stalin'in milyonlarca insanın ölümünden sorumlu, devrime ihanet etmiş kanlı bir diktatör olduğu ve Troçki'nin dünyaya bu gerçeği hatırlattığı" inancıyla gcçirmiş: " Bu yüzden büyükbabamdan bu kadar korkuyordu ve ölümü onun için bir saplantı halini almıştı" diyor. Volkov, acılar ve korkuyla geçen çocukluk ve gençlikyıllarından sonra orta sınıf bir aile babası ve kimyager olarak oldukça sıradan bir yaşam sürmüş. Siyasi yönden değilse de kurduğu Troçki Müzesi'yle büyükbabasının anısını canlı tutmak için sadakatle çalışmış. Müze, suikast girişiminden kalma kurşun delikleri ve Troçki'nin öldürüldüğu çalışma odasıyla, Stalin'in her türlü muhalefeti ezmek için gücünü nasıl kullandığının ürpertıcibiranıtı. Büyükbabasının asıl mirasının "hâlâ siyasi gündemde olması gereken gerçek ve demokratik bir sosyalizm" olduğunu savunan Volkov, şu sozlerle soyleşıyi noktalıyor: "Troçki hakkında ortaya atılan inanılmaz yalanlar, onları üreten rejimle birlikte yok oldu. Ancak hâlâ süren bir iftira var: 'Troçki de Stalin de kötü birer Rus ayısıdır, aralarındaki tek fark Stalin'in kazanmış olmasıdır' Nevarki, olay kişisel giiççatışmasından daha derine ıniyordu. Aralarındaki esas çatışma, Sovyetler Birliği 'nin nasıl bir toplum olması gerektiği üzerineydi. Stalin, kanlı, baskıcı vebürokratik birsistemin kurucusuydu. Troçki isebirdevrimin önderivesavunucusuydu. Bu ikisi asla kıyas kabul etmez. " • Volkov, Meksika'da, Troçki ve Troçki'nin ıkıncı eşt Natalia ıle paylastıg'ı evt, büyükbabasının anısına saygı için müze halınegetırdı. Troçki'nin 1940ytlwdahiekstka 'da öldürüldüğu evt yılda 24 bin kısı ztyaret edtyor The Guardian'dan çeviren: AZE MARŞAN NEŞE YA 1959 Lefkoşa doğurr bölünmesinden sonr. birlikte tıpkı 50 bin ' gibi, adanın Türklerı denetimindeki kısmıı Ancak 6 yıldır adanıt yaşıyor. Çünku doğd yeniden görmek istec yetkilileri de güneye, vermeyince, 3 uçak d