Katalog

27HAZİRAN 1999 SAYI 692 Nicole Becıme 14 yaşına bastığında kendisinin savaş döneminde Fransız bir kadınla bir Alman askeri arasında yaşanan bir aşk serüveninin ürünü olduğunu öğrendi. O günden sonra yaşamının büyük bir bölümünü babasını arayarak geçiren Nicole ile The Times muhabiri Grace Bradberry söyleşti. Vatağınıdaki düşman... icole Bccuvvc, babasının annesindcn bo!>anmak ıstedığıni bir rastlanti sonııcu öğrendiğinde 12 ya•findaydı ve Pas dc Calais'nin Fransız kesiminde yaşıyordu. "Odamdaydımvedışandakonuşulanlarakulakmisafiri oldum. Babam benım yüzümden annemdcnboîjanmak ıstedığıni, çünkübenimonun kızıolmadiğımı söyliiyordu." Mahkeme yetkililcri ellerindc boşanma dilekçesiylcevimizegeldilcrvebanababamıngerçek babam olmadığınıbilipbılmediğimi sordular. Hunun üzerine lüle lüle sarı saçlanna bakıp, uzun süre öz babası bildiği siyahsaçhBayDufours'unkızıolamayacağının ayırdına varan Nicole'den mahkeme önündc ifade vermesi istendi. Nicole Bccuvve gerçekten de, "la collaboration horizantale"in bir ürünüydü; bir başka deyişle, annesi Marcelle Vandvelle kuşatma sırasında gcçici olarak eşinden aynlmış ve bir Alman askcriylcbirlıkteolmuştu.Hitler döneminde yapılan istatistikler, sözkonusu zaman dilimi içinde doğan yaklaşık 80 ile 100 bin arasındaki çocugun Fransız kızlanylailişkiyegircn Alman askcrlerinin ürünü olduklannı ortaya koyuyordu. Askerlerin çoğu birliktc olduklan bu genç kadınlan gebe bıraktıklannı bile bile ülkey i terk ctmişler; çocuklarınçoğubabalarınınyüzünübilegörmemişlerdi. Ülkenin bağımsızlığa kavuşmasından sonrabutürılişkıleryaşayankadınlarakarşı biröçalmaeyleminegirişildi;kafalarıkazıtı Idı, kimi zaman bedenlerinc gamal ı haç çizilereksokaklardadolaştınldı,birkaçıdaDireniş tarafmdan öldürüldü. den belli, bu ufak tefek kadın lacivert şık bir giysi giymış ve hâlâ san kıvırcık saçlannı ensesindctoplamıştı "Annemle babam boşandığından beri öz babamın kim olduğunu bulmaya çalısıyorum. Ama bu konuyu nc zaman açacak olsam, annem küplercbiniyor vebenimlekonuşmaktan kaçınıyordu. Banabukonudatek bır şey söy lemedi, babamın asker olduğunu bile. Bugerçeğigünyüzüneçıkardığında 14 yaşındaydım ve bunu da evlencceğim crkeğesöylcmiştı. 17yaşındaevlendiğımdebile bunu benden gızlcmeye çalışıyordu ve ben babamın kim olduğunu öğrenmek için yanıp tutuşuyordum. Bu duygu içimi kemiriyor, sürekli ağlıyordum. Çektiğim acı zamanla kisiliğinıidedeğişrirdi.Ensonundaanneme yanıtsız bıraktığı sorular karşısında ne tür duygularyaşadığımıbirmektuplaanlatmaya çalıştım ve 12 yaşımdan beri bu duyguların beni yıprattığını, sürekli gözyaşı döktüğümüdilegetirdim" Marcelle Vandelvelde 22 yaşında iken... Gerçekler anlatılıyor... Mektuptan sonra annesi Nicole'u telefonla arayarak konuyla ilgili aynntılan tüm çıplaklıgıylaanlattı: Babasıonunyasadığıyer olanEsquelbecq'e 1940'tagclmişvebiryıl sonra oray ı terk etmışti. Orta boylu, sanşın, kıvırcıksaçlıydı.Nicoleonunhangibölüktcn olduğunu öğrenmeye çalışmış, ancak annesi bu konuda bir bilgi vermckten kaçınmıştı. Nicole onca yıl uğraşmasına karşın yine de elle tutulur bir bilgı elde edemedi. Bugün yalnızca babasının adının Ludvvig olduğunu ve savaş sırasında çalışmalarını Esquelbecq 'teki bir şatoda sürdüren A Iman tıp birimindegörev yaptığını biliyor. Annesi odönemde buradaki görevlilerin yemeğini pişirip çamaşırlarını yıkıyordu; 20 yaşındaki genç subayla tanışması o sırada oldu. Annesine evlenme öncrisinde bulunmuş, dahası doğacak çocuklann adlannı bile öncedcn tasarlamıştı; kız olursa Loriane, erkek olursa Lorianadını vereceklerdi. Builişki 1941'dc Ludvvig'inRusyacephcsinegönderilmesiylc sona crdi. Ancak genç subay Fransa'yı terkedcrken Marcelle'inbirfotoğrafinıda yanındagötürdü. "Aradanyıllargeçtikten sonra Ludvvig'in annesi, annemc bir mcktup göndererek adresini verdi ve istcdiğinde kendisini ziyaret cdebileceğinibelirtti.Mektubunyanına babamın ailenin öteki bircyleriyle birlikte çekilmişbirdefotoğrafını iliştirmisti.Nevar ki, annem mektupla fotoğrafı boşanma kâğıtlanyla birlikte yok etmişti." Sonuçta Nicole babasının resmini bile görcınedigi gibi, soyadını daasla öğrenemedi (güya Marcelle soyadını arumsayamıyordu). Geçen yıl bir Alman bilgiliğinin savaş dönemıyle ilgili bilgileriçerdiğini,ellerinde Fsquelbecq'te görevli tüm askerlerin adlan bulunduğunuöğrenincebirumutışığıbelirdi. Gelgelelim, listede yalnızca soyadları vardı ve Nicole'un annesi bu listeden sevgilisinin soyadını çıkaramamıştı. Marcelle sonundaBBCbelgeselekibinin, y ıl larca her nedense gen çevirdi ği, görüşme önerisini kabul etti. Televizyonda yayınlanan programda öyküsünü şöyle dile getiriyordu: "Gece eve geldiklerinde anncm kıışatmagünlerinianımsayarakkorkudantirtır titriyordu. Teyzcm ona korkulacak bir şey olmadığını,bukişilerincanavarolmadıklarını söyledi. Kapının eşiğine kurulmuş kahve içiyorlardı, annem ise gözyaşlanna boğul« Babasını bulma arzusu... Marcelle bu tür aşağılayıcı eylemlerdcn kıl payı kurtuldu. Bağımsızlığın ilamndan sonra yeniden kocasıyla birlikte olmak üzerePasdeCalais'yegitti.Dufours.Nicole'un kcndi soyadını taşımasına izin vermişti. Gelgelelim, zorunlu olarak gizli tutulan bu gerçek, anneyle kızı arasında yaşamboyu sürecekbirgizcdönüştü.Şimdi82yaşındaolan Marecllc 57 yaşına gclen kızınayalnızca bir kez babasından söz etti; o da bir tclefon görüşmesi sırasında. Bunun dışında konu hep hasıraltı edildi. Yıllargeçtıkçe Nicole'un babasını bulma amısu gıderek depreşti ve bu ;an alıcı konuya hıç değinmemeleri annesiyle arasındaki ilişkinin gün be gün kötüye gitmesinecngelolmadı. Sürekli gülümseycn.gerginliğiherhalin Nicole Hecunv: "Annem uzunyıllar Ludwig'den sözedllmesinden hoşlanmadı."