Katalog

onları protesto etmek için yürüyüıı.” Rock müziğin “gönlü genç dinozoru” Bowie, bugüne dek özgürlükçü, demokrat ödün vermez kişiliğiyle ve dikkat hep. İngiltere’nin yaşadığı çekti kritik ortamda da tavrını son derece net biçimde koyuyor ortaya. “Karım siyahtır” diyor, “üvey kızım da öyle. En iyi dostumda bir Yahudidir. Eğer onlardan herhangi birinin saçının bir tek teline bedenimin son kıpırdanışına dokunulursa, dek savaşmamı dünya üzerindeki hiçbir güç engelleyemez.” Ama Bowie, barışçı ve sağduyulu yönünü yitirmiş değil. “Hepimiz, yüreğimizle kardeşiz. Çocuklarımızın kalmış düşünce çağdışı zarar kırıntılarıyla görmelerini istemiyoruz.” Soul ve rock’ın yıllardır eneıjisini yitirmeyen “büyükannesi” Tina Turner da hemen tavır alanlardan biri. tüm bunlar olurken (seçimleri BNP’nin kazanmasını kastedlyor) ben Avustralya’da turnedeydlm. Ama ayrıntılı biçimde öğ,endim olan biteni. Her şey ürkütücü. Faşizm, damgaianması gereken bir şey”. Modern rockla ilgilenenler, Radioheıd’i tanıyorlar mutlaka. Bir yıl önce yaptığı “Pablo Honey” albümüyle aniden gündeme gelen ve özellikle bugün de “Creep” adlı parçasıyla balad seven herkesi fetheden Radlohead, faşist partinin yükselişinden duyduğu kaygıları hemen dile getiren topluluklardan biri: “BNP’ni seçim kazanmasına ilk tepkimtz ve umutsuzluk..oldu.Korktuk, korku çünkü bu gaddarca ideoloji bu yüzyılda insanlara hilü geçerliymiş gibi gelebiliyordu. Uııutsuzluğa düştük çünkü h faşizın er zaman ekonomik ve toplumsal istikrarsızlığın ortasında yeşerir. (Bu cümlenin altmı çizmek gerekiyor galiba!) demokrasiyi kabul ediyorsak, Eğer her görüşün bundan yararlanabileceğini de kabul etmek durumundayız. Ama demokrasi toplumu derinlemesine bilgilendirilebiliyorsa geçerlidir. Bu insanlar (faşistleri kastediyor) cahillik ve en büyük silah olarak kullanırlar.” korkuyu Son albümü “Post Historic Monsters”la yeniden zirveye oynayan rock modern topluluğu Carter USM, d konuyaaha ironik yaklaşıyor: “Yıllarca ırkçı bir hükümetimiz oldu bizim. şimdi Dolayısıyla BNP’nin seçim kazanması hiç de sürpriz değil.” “Sleepwalking” albürnüyle gündemde olan Kingmaker topluluğundan Loz Hardy’nin yaklaşımıysa şöyle: “BNP’nln varlığı beni hiç Temsil ettikleriher şeye sonuna dek ilgilendirmiyor. karşı olmakla birlikte, onlarında var olmayahakları olduğunu düşünüyorum. Rahatsızedenşey ise, onlara buncakişiCUMHURİYET R.d.oiwad fagist partinin yüks.II,Ind.n büyük kaygı duyuyor. Bu Insanların cahılliğisilah olarak kull.ndıklannı bllrtlyoı’lar. nin oy vermesi. Diğer siyasi partilerin acizliğini üşününce, bu da sürpriz değil.” d Faşizmin yükselişine en şiddetli ve en etkili tepkiyse, iki pop şarkıcısından B geliyor. unlardan biri, yaz aylarından bu yana “Emergency On Planet Earth” adlı parçasıyla ortalığı karıştıran Jamiroquai topluluğunun solisti Jay. Diğeriyse, ırkçılığa ve faşizme tepkinin biri simgelerinden haline gelen ve son aylarda pop listelerinde ilk l0’un gediklisi olanApache Indian. İki genç şarkıcı, yan yana fotoğraf çektirerek faşizmin tırmanışına karşı sonuna dek savaşım vereceklerini söylüyorlar. Apache Indian, doğrudan BNP’nin seçim zaferini hedef alan “Movin On” adlı parçasıyla öne onunla omuz omuza olduğunu çıkarken, açıklayanJay, müziğiyle ve günlük faşizmin saldırılarına karşı pratiğiyle ve duracağınımücadele edeceğini söylüyor. NME, İngiltere gibi bir ülkede uyum ve birliktelik ruhunun en büyük düşmanı olarak faşiznıi görüyor. Bu seferki kaygı ve öfkesi ise çok başka. yıl önce Thatcher’a karşı pop Altı şarkıcılarının birliği Red Wedge’i NME’nin tek kaygısı desteklerken, muhafazak ekonomik ve sosyal politikalarıydı. şimdi pop ve rock Oysa bir dünyasını şemsiye altında cepheye çağırırken, daha ciddi ve yaşamsal bir çok SAYI 355 kaygı duyuyor: Faşistler (ki onlar “Demir Lady” döneminden bu yana insan içine çıktılar) gözlerini bile serpilip kırpmadan kan dökebililirler. Şiddetin somutluğu. en liberal insanı bile radikal çizgiye yönlendirebiliyor. Pop ve rock toplulukları, İngiltere’de bu fena gerçeğin halde farkındalar. Şimdi tek düşündükleri, BNP ve onun resmisivil destekçilerinin herhangi bir yaşa;1] ‘4;0] Apaoh. lndlan müziğiyI. f.şlzm. karşı. yamamaları için kitleleri uyandırmak. GalatasarayManchester Unlted maçı sonrası gazeteleri okudunuz mu? dikkat ettiyseniz eğer, sağ Fotoğraflara ellerininişaret ve küçük parmaklarını kaldırıp “bozkurt” selümı veren “tehlikesiz” de gözünüzden kitle kaçmamıştır herhalde. 90 metreye 45 metrelik bir yeşil alanda verilen mücadelenin sonrasında “Milliyetçi Gençlik” gösterisi yapma olanağıbulan ve buna bizzat polisi ve sarı kırmızı kuşkollu hanım Başbakanı gönül rahatlığıyla göz yumLılan kitle, kısa bir süre sonra “Eyvah” dedirımeyecek mi insanlara dersiniz? Belki de dedirtmez. Baksanıza büyük gazetelerimizin maç sonrası başlıklarına. Sanki ülkede hiçbir kayda değer haber yok. Sanki Güneydoğu’da resmi ağızlardan doğrulanan savaş sürmüyor. Sekiz sütuna Cim Bom manşetleri. Peki ya bizim pop ve rockçılara bir müzik dergisi gidip “Antifaşist Cepye”ye çağırsa ya da bırakın onu, fikir sorsa ne olur dersiniz? Kaç kişi “Valla, şey, ben politikayla ilgilenmiyorum, yani kasetimle ilgili bir röportaj yapsak?” yanıtını verir ? Kaç kişi “Haa?” der’?Kaç kişi faşist tehlikenin farkındadır acaba? 7 DERsİ 14 KASIM 1993