Katalog

Kadın ozandan ikinci albüm 1988'de patlama yapan kadın şarkıcılardan Toni Childs yüksellşini sürdiirüyor.Bestelerinin söz ve müziklerine imza atan Childs ikinci albümii House of Hope'dan çok ümitli. undan üç yıl önce ilk albümii "Union" ile ortaya çıktığında, çoğu müzik dergisi tarafından övgülere boğulan Toni Childs, ticari açıdan da beklenenin çok üstünde bir başarı elde etmişti. Daha çok yetmişli yılların çizgilerinden izler taşıyan sesi ve tekniği, söz vc müzikleri çoğunlukla kendıne ait olan melodik yönü güçlü parçalarıyla Childs, "Union" yayımlanır yayımlanmaz tüm dikkatleri üzerinde toplamayı bilmişti. Müziğinde bir araya getirdiği unsurlar ise çok değişik kaynaklardan geliyordu denebilir. Bir yanıyla klasik rock, diğer yanıyla da lngiliz "underground" müziklerini oluşturduğu bileşimde kullanıyordu ve zaman zaman buna soul ya da reggae gibi siyah kökenli müzik türlerinden parçaciklar taşıyordu. Albümden yapılan ilk kırkbeşlik "Don't Walk Away", uzun süre dünya listelerinin üst sıralarında dolaşırken, klipi de müzik programlannda sık sık ekrana geldi. Childs'ı bir anlamda "keşfeden" A and M plak şirketikuşkusuzsonuçtançokhoşnuttuve ikinci albüm için çalışmaların startı, daha "Union"ın parladığı günlerde verildi. Geçtiğimiz yaz ortalarında piyasaya çıkan "House Of Hope"la ilgili olarak gerek Childs gerekse plak şirketiyetkilileri hayli umutlu ve iddialı. B Toni Childs'ın parladığı 1988 yılı, aynı zamanda müzik dünyasında kadın şarkıcıların patlama yaptığı bir dönemdi. Julia Fordham. Tanita Tikaram, Tracy Chapman, Saıtı Brown ve Suzanne Vega gibi, "icracı" olrnaktan öte kendi parçafarının söz ve müziklerine de imza atan sanatçılar, müzik dünyasında bir "kadın rüzgan"nın esmesini sağlamışlardı. Toni Childs'ın yaşadığı parlamada belki biraz da bu eşzamanlılığın payı var. Tıpkı diğerleri gibi o ca daha ilk albümünde sesi, besteleri ve şarkılarındaki duygu yükü yoğun sözlerlp insanları şaşırtarak kadın şarkıcılar kervanına katıldı. Belki escn rüzgarlar uygun olmasaydı, Childs bu denli hızlı bir yükseliş yaşamayacaktı ama, kıışkusuz "Union" 1988'in en dikkate değer albümlerinden biri olarak görülecekti yine. Henüz on beş yaşındayken evden ayrılıp Los Angeles'ın gece kulüplerinde küçük işler bularak şansını denemeye başlayan Childs, pek de aradığını bulamayınca Londra'ya taşınma gereğini duymuş seksenlerin ortalarında. Los Angeles'ta elde edebildiği kayda değer tek başarıysa, Moversadlı birgrupoluşturup, bu ekiple bir de kırkbeşlik yayımlaması. Ne var ki o kırkbeşlik de pek ses getirmeyince umutlarını Londra'ya taşımak durumunda kalmış. Bir kayıt stüdyosunda sekreterlik yaparken bir yandan da yeni İngiliz popunun renkleriyle tanışan Childs'ın yaşamındaki dönüm noktası, prodüktör David Ricketts ile tanışması. Onun şarkı yazma yeteneğinden ve gerçekten farklı,özgün sesinden etkilenen Ricketts'in desteğiyle "Union" hazırlanmış böylece. Sonuç beklenen iyi olunca, ikinci albümün çalışmalarında "dizginler" hemen hemen tümüyle Childs'ın eline bırakılmış. Üç yıl aradan sonra yayımladığı "House Of Hope"da Toni Childs biraz daha kendindenemin, biraz daha rahat. Ama bir önceki albüme göre müzik çizgisi acısından gözle jgörülür bir fark yok (ki böylesi daha ıyi). Şarkıların tümüne besteci ve söz yazarı olarak imza atan Childs, ayrıca prodüktörlüğü de büyük ölçüde üstlenmiş. "House Of Hope"da toplam on parça var. Yapılan ilk kırkbeşlik T v e Got To Go Now", fazlasıyla ilk albümün havasını çağrıştıran yapısından ötürü Childs hayranlarının beğenisini kazandı ve listelerdeki yükselişini sürdürüyor. Biraz vals havası taşıyan "Dead Are Dancing" ve albümle aynı adı taşıyan "House Of Hope", muhtemelen diğer kırkbeşlikler olacak. Ancak en dikkat çeken parçaların başında, David Ricketts ve David Rhodes'un katkılarını içeren"Daddy'sSong"geliyor. Childs'a bu albümde eşlik eden isimler de hayli etkileyici. Jim Keltner, Andy Summers, David Hidalgo ve Luis Conte bunlardan yalnızca birkaçı. Sonuçta ortaya, oldukça başarılı bir albüm çıkmış. Duygulu sesi ve kulaga hemen yerleşen bcstelerıyle Toni Childs, "Union"ı sevenlerin yine beğenisini kazanacak. < Toni Chllda Iklncl albUmü Hout* of Hopa'da h»r zamankl müzik çlzglslnl sürdürüyor. (Polydor/Yonca) John Travolta ve Ollvla NewtonJohn'ın "The Grease Megamix"i,geçtiğimiz ilkbaharda bir kez daha anıları tazeledi ve Avrupa'da epey ilgi gördü. Bu kasette, "Grease" in dışında "Rocky" ve "Saturday Ntght Fever" gibi yakın geçmişin popüler filmlerinin müzikleri deyeralıyor. Survivor'ın "Eye Of The Tlger"ı ve Bee Gees'ın "How Deep Is Your Love"ının da yer aldığı derleme, ılginizi çekebilir. The Grease Megamix Fiim Chet Atkins'le ikı ayrı çalışma gerçekleştiren Marfc Knopfler, Dire Straits çizgisine kaldığı yerden devam ediyor. "Calling Elvis" ve "When H Comes To You" gibi klasik Dire Straits çizgisindeki parçalar başta olmak üzere albüm, topluluğun hayranlarının hoşunagidecek Blackness (A and M/Topkapı) Kırk kişiden oluşan bir Gospel korosu ve daha ilk dinleyişte insanı etkileyen nefis bir vokal duzenleme Sounds Of Blackness, siyahların tüm müzik kaynaklarından ve geleneğinden yararlanarak hazırladığı bu ilginç çalışmasıyla Tüm dünyada geniş yankılar uyandırmış durumda. Gerçekten farklı ve ilginç bir şeyler dinlemek istiyorsanız, bu kaseti kaçırmayın. (A and M/Topkapı) Hard rock çevrelerinde son ayların en çok ses getiren topluluklarından biri, Dare Bu albümden yapılan ilk kırkbeşlik "Wings Of Rre" da hem rock listelerinde yükseliyor, hem de klipı müzik programlarında sık sık ekrana geliyor. Hard rock ve metal sevenlere önerilecek, düzeyli bir çalışma. The Evolution Of Gospel sounds ot On Every Street Dire straits (Vertigo/Yonca) 1985'tekı "Brothers İn Arms"dan bu yana yeni albüm çalışması yapmayan Dire Straits, nıhayet ısrarla beklenen "On Every Street" ı yayımladı. Aradan geçen altı yıl ıçınde değişik sanatçılara produktörlük yapan, bu arada Notting Hlllblllles adlı topluluğu ve BloodFromStone Dare C U M H U R İ Y E T DERGİ 27 E K İ M 1 9 9 1 S A Y I 294 11