Katalog

Ve diğerleri Mehmet Kurtuluş (oyuncu), Kaya Yanar (şovmen), Cem Özdemir (milletvekili), Renan Demirkan (yazar, oyuncu), Ilhan Mansız (futbolcu), Tayfun Bademsoy (oyuncu), Tülin Şahin (manken), Emine Sevgi Özdamar (oyuncu ve yazar), Zuli Aladağ (yönetmen), Dilek Kolat (milletvekili), Hamit Altıntop (futbolcu), Rafet El Roman (müzisyen), Feridun Zaimoğlu (yazar), Volkan Aslan (futbolcu), Fikriye Selen (boksör), Kool Savaş (müzisyen), Evrim Baba (milletvekili), Nazan Eckes (spiker), Ekin Deligöz (milletvekili), Cartel (müzik grubu), Serhat Akın (futbolcu), Asuman Krause (manken), Taşkafalar (müzik grubu), Yıldıray Baştürk (futbolcu), Kubat (müzisyen/Hollanda) Hem orada hem de burada yabancılar. Kendilerince bir senteze ulaşmaya çalışıyorlar. Yaptıkları i§ alkışlandıkça rahatlıyor, iki kimlikli olmanın çelişkisini değil, zenginliğini yaşıyorlar. İdil Üner (oyuncu, yönetmen, müzisyen) ziği parçalanndan oluşan melankolık şarkılarını yorumladı. Oyunculuğa başlamam çocuk yaşlarımda içimde keşfettiğim tiyatrosevgisiyleortayaçıktı.Kadınolarak bu anlamda bir zorluk çekmedim, hatta avantajlı olduğunu düşünüyorum. Başkabirkıiltürdengeliyor olmamızın etkısıni bir zenginlik gibi göruyorum Oyuncu olarak değişik bir tipe sahip olmamız, farklı hikayeler anlatmamızla dikkat çekiyor olabıliriz ama sadece yabancılarla ilgili rollerde oynamayı kendi adıma kabul etmemeye çalışıyorum. Duvara Karşı'nın önemli bir festivalde ödül alması ve ses getirmesi, filmi her iki tarafın da sahiplenmesini sağladı. Bu sayede aidiyet ve sahiplenilme konusunda pek çok şey dile geldi. Kendimi hem Almanya'ya, hem de Türkiye'ye ait hissediyorum. Her iki kültürün de olumlu yanlarını seçmeye çalışıyorum. Bunu çok da bılinçliyaptığım söylehemez, üzerinde düşünmeden, doğal olarak yaşadığım bir hal. Osman'ın Oteli'ndeki Âşıklar'ı Istanbul'da bir kafede otururken yarım sa atteyazdım.Kendıliğindengelişti.sonra arkasmdan koştum ve ortaya bir film çıktı. Herkes devamının gelip gelmeyeceğini soruyor, devamı gelecek ama sann ım yine böyle kendiliğinden olacak. Fatih, ben, Yüksel ve daha bir çok sanatçı buradakı ıkinci kuşağız. Uçıincu kuşaktan önceyadaonlarlabirlikfebiz de fark edilmeye, öne çıkmaya başladık. Burada doğup büyüyen Türk kökenli insanlarız. Nasıl burada Türk kökenli ışçi, avukat gibi farklı meslekten insanlar varsa, biz de sanatçıyız ve bu konuda yeterliyiz. Mutlaka bunun sosyolojik bir açıklaması, kültürelbirbağlamıvardır. Ben bunu iki kültürü bağlama, birbirlerine aktarma isteği olarak göruyorum. Birol Ünel (oyuncu) «A i Parke döşemeciliğinden oyunculuğa *" 1961 Mersin doğumlu. 7 yaşında ailesiy! lebirlikte Almanya'ya göç etti. Bremen yakınlarında küçük bir kasabada tek Türk ailesınin beş çocuğundan biri olarak yaşadı. Parke döşemeciliği yaparken tanıştığı seyyar bir tiyatro topluluğu aracılığıyla oyunculuğa meraksaldı. Hannover Güzel Sanatlar Akademisi'nde oyunculuk eğitimi aldı Ilk kez 1983 'te bir f ilmde rol aldı. Bugune kadar 60'ın üzerinde film, TVdizisi ve oyunda oynadı. Berlin Tacheles Tiyatrosu kurucularından ve Volksbühneile örecht'ıntıyatrosuBerlinerEnsemble'de oynadı. 'Duvara Karşı' filmindeki performansıyla hem Türkıye'de, hem de Avrupa'da beğeni topladı. Şu sıralar genç bir Amerikalı yönetmenin 'Bu Bir Aşk Hikâyesi Değil' adlı fılmine hazırlanıyor. Halen Türk vatandaşı ama kendisini ne Alman, ne de Türk gibi hissediyor. Sanatçının bireysel olarak değerlendirilmesi gerektiğini düşünüyor. ,. ^ *• Sanatçıyız, yeterliyiz 1971 Almanya Berlin doğumlu. Müzisyen, oyuncu ve yönetmen. Piyanove şan dersleriyle başladığı müzisyenlik eğitimini 1996'da Berlin Güzel Sanatlar Akademisi'ndeki oyunculuk eğitimiyle sürdürdü. Çeşitli televizyon dizilerinde ve Berlin Tiyatrom grubunda oyunculuk yaptı. 1995 'te Fatih Akın 'la Alman televizyon u için çekilen bir dizide bir araya geldi. Akın'ın 'Kısa ve Acısız' ve 'Temmuz'da' filmlerinde rol aldı. 'Osman'ın Oteli'ndekiAşıklar'filminiyönetti. Duvara Karşı filminin geleneksel Türk mü Yüksel Yavuz (yönetmen) Modern köleler değiliz 1964'te, Elazığ'ın Karakoçan ilçesinde doğdu. 1978'deTunceli Endüstri Meslek Lisesi'nibitirmeden ailesiyle Almanya'ya gitti. Hamburg'da ekonomi ve sosyoloji eğitimi aldı, Hamburg Güzel Sanatlar Koleji'nde reklamcılık okudu.tlk yaptığı film, anne ve babasını, onların yaşam hallerini anlatan "Misafir tşçi Babam" adlı belgeseldi. Film, Münih ve Nürnberg film festivallerinde en iyi belgesel film ödülü aldı. 'Kayıkçı' ve 'Beyaz Mantolu Adam' diğer kısa filmleri. Ilk uzun metrajlı filmi iki kültür arasında yaşamanın getirdiği sorunları irdeleyen 'Nisan Çocukları' ve ikinci filmi 'Küçük Ozgürlük'le pek çok festivaldeödül aldı. Filmleri çeşitli Avrupa ülkelerindegösterimegirdi, festivallerekatıldı. Almanya'daki yabancı sanatçıların 'kültür pazarındaki' payları yok denecek kadar az. Bir sinema yönetmeni olarak şunu söyleyebilirım: Alman filmlerinin burada sinema seyirci payı yılda yüzde 1215 arası değişiyor. Yabancı kökenli yönetmenlerin filmlerinı daha çok Alman seyircisi izliyor. Türkiyeliler, Türkiye'den gelen star filmlerini yeğliyorlar. Burada kendi starımızı yaratamadık daha. Türkıye kökenli oyuncu tipik Türkiyeliyi oynamalı ya da kendileri gibi Alman olmalı. Farklı bir oyunculuk sergileme şansları pek de yok diyebilirim. Ben ikinci kuşaktan birgöçmenim. Fatih (Akın) deöylesayılır. Tanıdığım diğer yönetmenler de ikinci kuşaktan sayılırlar. Üçüncü kuşağın yapacağı sinema bizimkine nazaran biraz farklı olacak herhalde. Birinci kuşak göçmen işçiler çoğu zaman Alman toplumundan hak ettikleri insan muamelesini göremediler, modern köleler olarak çalıştırıldılar. Çoğulcu toplumda azınlık ve sadece işgücü olarak görülmek istemedik, başka ruhlara ve yeteneklere sahip olduğumuzu gösterdik. Bu ülkede 60'h yıllardan beri farklı kültürel yapılara sahip insanların yaşadığım ve Almanya'nın bir göçmen toplumu olduğunu vurguladık. Kimlik sorunumu sanata başladıktan sonra çözebildim diyebilirim. Buradaki hayatımdan pek hoşnut değil dim, Türkiye'ye dönmeyi de düşünmüyordum. Film öncesi hayatım bir kimlik arayışıyla geçti. Bu Kürt ve 16 yaşımda Almanya'ya gelmiş olmamdankaynaklanıyorolabilir. Hayatımın bir kısmını Türkiye'de geçirdim. Bu durum bana yaptığım sanatta farklı bir güç verdi. Almanya'da yaşadığım halde kendimi pek de buraya ait hissetmiyorum, ama buranın bana sunduğu nimetlerden de beslenmiyor değilim. Kimliğini halen çözememiş bir ülke olarak Türkiye'nin benim için bir aidiyet mekanı olacağmı sanmıyorum, ama Türkiye'yi çok sevdiğimi söyleyebilirim, hatta son yülarda sık sık Türkiye'de olmayaçabagösteriyorum. Yaptığımız filmlerle Alman sinemasına yeni bir renk, bir boyut kazandırdığımıza inanıyorum. Alman sinemasının alışageldiği yüzlerle çalışmadık, yeni yetenekler, hatta yeni bir sinema diü kazandır dığımızı düşünüyorum. Sinema seyircisi, kırk yıldır aralarında yaşayan goçmenlerı tanımadıklarını, bu ülkede farklı yaşamlann, biyografilerin olduğunu fark ettiler. Ümit Karan (futbolcu) Mesleğim için buradayım 1976 Berlin doğumlu. Futbola Almanya'da HerthaBerlin'in altyapısında 6 yaşında başladı. Bir süre Berlin Turkiyemspor'da top koşturdu. 20yaşında I urkıye'yegeldi. OnceGençlerbirliği'nde oynadı. 2001'den bu yana da Galatasaray'da forma giyiyor. 6 kez milli oldu Futbola Almanya'da hobi olarak başladım Oradaki birçok Türk gencinın hayatında futbolun önemli bir yeri var. Insanın hobisini mesleğe dönüştürmesı ise en bııyuk zevk Yabancı birı olarak Almanya'da bir yerleregelmekzordu. Altyapıdanyetişsenizbile yabancı olduğunuzu süreklı hıssettiriyorlardı. Şimdi koşullar değiştı.Türkiye'den oraya gitmek artık çok daha kolay. Hem orada hem de burada uyum sorunu yaşadım. Her ne kadar aileden öğrendiklerimle, geleneklerle büyüsem de iki farklı kültürü bir arada yaşamanın zorluklarıyla boğuşuyorum. Almanya'da da, Türkiye'de deyabancıhissediyorum kendimi. Yurtdışında yetişen bir kuşak olarak bazı konularda daha rahatız, olaylara daha geniş bakabiliyoruz ama insanlar düşünce tarzlarımız farklı olduğu için bunu yanlış anlıyor. Türkiye'ye ünlü olmak, daha rahat yaşamak için gelmedim. Mesleğimi yapmak için buradayım. iyi bir teklif gelirse ben de yurtdışında oynayabilirim. i,