Katalog

Farklı gibi görünse de… Anıl Basılı’nın, bir süre önce merakla okuduğum “Başarısızlar Kulübü”nün ardından yine benzer gerçeklere, bir türlü fark edemediğimiz/ sağır, kör kaldığımız olgulara parmak bastığı “Mükemmeller Kulübü”yle de bitip tükenmeyen yolculuklara çıktım. rincilerle / “mükemmel”lerle sürdürmeyi “aferin”lik nişle taşıyor günlerimize… Y. BEKİR YURDAKUL sayanlar. Sonra arka sıradakiler, önde koşanlar… Okullara kayıtların puan sıralamasına bağlandı- Yan yana görmesek de onları, çoğunlukla yalnız- ğı, arkadaşlığın yerine rekabetin hatta hasım ol- ükemmeller Kulübü… Kitabın kapağı- lar rıhtımında kalakalanlar… Ardından sokaklara, maların konduğu anlamsız sürece cephe açan nı kapadığımda da uzun uzun düşündüm. kendilerinden sevgi esirgenen, her eve dönüşte sı- Mükemmeller Kulübü’nün yalnızca yetkili etkilileri M Tıpkı okurken sıklıkla yaptığım gibi. Sonra nav sonuçlarıyla karşılanan çocukların arasına ka- değil hepimizi derinden düşündürmesini dileyerek güldüm kendi kendime: rıştım… Peşimde Anıl Basılı’nın kahramanlarının, çıkıyorum yarış sırasından… “Hadi bakalım” dedim, “Şöyle mükemmel bir ya- başta Ege / pardon “Şampiyon”, çığlığı: Sanırım “Sen kötüsün, beceriksizsin, ne zaman zı döktürmenin vaktidir!” Aslına bakarsanız hiç- “Hayatım boyunca sadece başarıya odaklandım. başardın ki” demek kadar “Sen zayıf değilsin, mü- bir yazının başına böyle bir hevesle oturmam. Bir Bence bu büyük bir başarısızlık.” kemmelsin, her zaman birinci olmalısın” demenin esin, çıkış noktası düşürür beni yola… Sonrası, “Her şeyi yarıştırdığımız gibi arkadaşlıklarımızı da de hayatı, gülümsemeyi, dayanışmayı ve arkadaş- -pek o kadar kolay olmasa da- dökülür gelir işte. yarıştırdığımızı düşünüyorum…” lığı ıskalamak olduğunu fark ettiğimiz gün değişe- “Mükemmel değiliz! Olmak zorunda da değiliz.” bilecek bir şeyler. İKİ UÇTA AYNI ŞARKI “İnsanların bocalama hakları yok mu?” Anıl Basılı’yı okuyunca eminim siz de hemen Anıl Basılı’nın, bir süre önce merakla okuduğum kendi mükemmeller kulübünüzü kurup çevrenize Başarısızlar Kulübü’nün ardından -farklı görün- MÜKEMMELİN PEŞİNDE EKSİK KALANLAR bambaşka bir gözle başlayacaksınız. se de- yine benzer gerçeklere, bir türlü fark ede- Yaşamını dedesiyle sürdürmek zorunda olan Çocuk arkadaşlarımdan Ada’ya sormuştum, mediğimiz/ sağır, kör kaldığımız olgulara parmak Şampiyon… Evet, onun adı Şampiyon! Her yarışta beş yaşındaydı o zamanlar, büyüyünce ne ola- bastığı Mükemmeller Kulübü’yle de bitip tüken- hep finali ilk gören olmak zorunda… cağını. Hiç unutamadım, “Hâlâ Ada olmak istiyo- meyen yolculuklara çıktım. Onlarca kitabın kapı- Neredeyse adını unutmuş. Okulda, evde, so- rum!” deyişini. Gönül bahçemde Ege’yle tanıştır- sını çaldım, yüzlerce karakter seslendi pencerem- kakta… yalnız ve hep Şampiyon! Oysa bir tanecik dım Ada’yı, çok iyi arkadaş oldular, oynuyorlar. den, sayamayacağım denli çok derslikte, derste olsun sevgi sözü duymak istiyor dedesinden. De- Her işte ve daima mükemmel olma takıntılarımız- buldum kendimi… Öyle çok çocuk gelip durdu ki deyse onun için hep mükemmelin peşinde. dan, aynı hırsla çocuklarımızı yorma yolculukların- karşımda onlara okul hallerimizi anlatayım derken Anıl Basılı, Ege ve arkadaşlarının Mükemmeller dan vazgeçmek, “Ada olmak / kalmak” için vakit hiç onlar dinletti bana kendilerini / dertlerini… Kulübü macerasının arka planında hepimizi geç değil. Merak etmeyin, ben de öyle yormadım İlkin kendimi, hiçbir elemeye tabi olmaksızın bütün çocuklar için yeniden düşünmeye; mutlu kendimi mükemmel bir yazı için. Anıl Basılı’nın kah- oluşmuş kendi lise sınıflarımdan birinin önünde olmanın, gülümsemenin, kendini iyi hissetmenin, ramanı Ege’ye kulak verdim, hepsi bu… n buldum… Sonra neredeyse bütün notları zayıf Se- gerçek arkadaşlığın aslında şu anlamsız yarışlar- her çıkageldi. Sınıfta varlığını fark edip en dipten Mükemmeller Kulübü / Anıl Basılı / Resimle- dan, hep “mükemmel” olma koşusundan çok ortalara çıkaran öğretmeni görevden ayrılınca en daha kolay olduğunu enfes bir kurguyla ve gözü- yen: Afra Elif / Timaş Yayınları / 128 s. / 13+ / 2023. çok ağlayan Seher. Ve sınıftaki koşuyu yalnızca bi- müze sokmadan, yarış(tır)madan, zarif bir sesle- Mavi bir yolculuk… Erol Büyükmeriç’in ustalıkla sahneye çağırdığı Cansever dizeleri çıkıyor hepimize karşıcı… Şiirin, anlatının akıcı dilinin yanı başına martılar doluşuyor. O masmavi çocuğun dünyasını Serap Deliorman’ın şiir-desenleri çoğaltıyor, gülümsetiyor. Masmavi Bir Çocuk’la yıllar öncesinde buluşturu- bir şairin şiirinin ardın- Y. BEKİR YURDAKUL yor. “İnsan yaşadığı yere benzer/ O yerin suyuna, daki gize çağırdığı yol- o yerin toprağına…” diyen şairle bir anda çocuk culuk bitmesin istiyo- airin hayatı şiire Ömer Edip oluveriyoruz. ruz. Yeniden düşüyo- dahil.” Böyle (mi?) ‘‘Ş Cami avlusunda maça duruyor, tramvaya asılıyor, ruz yola… Mahalle arala- demişti Cemal Sü- o akşamsefalarıyla çevrili kuyuya bakıp kalıyor, kü- rını, çarşı pazarı dolaşıyoruz… reya. Bir söyleşisinde Ma- tüphaneden “ciddi” kitaplar okuyup notlar alıyoruz. Kokular, tatlar, renkler çoğalı- rio Levi de “Yazarların bü- İstanbul sokaklarında çocukluğuyla karşılaşan tün yapıtları yaslanır onların yaşamlarına, yaşadık- yor. Bir de çiçek satıcısı çıkı- Edip Cansever’in peşine takılıyoruz sonra. Ara- verse şu sokak başından… larının izleri her yapıtında az çok, şöyle ya da böyle n da şaire takılıyor gözümüz, çoğun çocuk Ömer yer alır…” diyerek altını çizmişti bu gerçeğin. Cansever Bir Edip Masma- Edip’le yitip gidiyoruz onun çocuk dünyasında… SANKİ KENDİ ÇOCUKLUĞUMUZ vi Bir Çocuk / Erol Büyükme- Büyükmeriç’in ustalıkla sahneye çağırdığı Canse- Aslına bakarsanız asıl seslenen, yazarı / yazı- riç / Resimleyen: ver dizeleri çıkıyor karşımıza… Şiirin, anlatının akı- yı asıl besleyense “o bir daha ele geçmez ülke” ço- Serap Deliorman cı dilinin yanı başına martılar doluşuyor. O masmavi cukluğudur. Erol Büyükmeriç, kurguladığı masal- çocuğun dünyasını Serap Deliorman’ın şiir-desenle- / Everest Çocuk / sı yolculukla hepimizi “Cansever Bir Edip” kılıyor, ri çoğaltıyor, gülümsetiyor. İki usta sanatçının, usta 112 s. / 10+ / 2023. Desen: SERAP DELİORMAN 26 2 Kasım 2023