Katalog

SEYFETTİN ARAÇ’TAN ‘SEVGİLİ YALNIZLIK’ Tanrıyla davalık Likos ve sevgili yalnızlığı! Seyfettin Araç’ın monodiyalog romanı Sevgili Yalnızlık’ta (Doğan Solibri / 403 s.), Tidu ve Likos, durmadan ve boşluğa düşmeden konuşuyor... Bu kitap aşkın, sadakatin, Tanrı’nın, insanlığın tüm hallerinin sorgulandığı bir sorgu odası gibi. Fevkalade hayalperest ama deli gibi âşık iki karakterin sorgulayıcı diyaloğundan hareketle bir tür “Gel bakalım hayat, seninle bir hesaplaşalım” metni... belki de diğer kullarından daha düşük hayat ama adandığı ulvi ruhu ve görev bildiği hikâyesi gibi görünen ama özünde 4 öğrenci- İPEK ÖZBEY klasmanda yaratan Tanrı, o berbat ve aşkı sorgulama ritüelleri söz konusu. nin gözünden birbirine paralel hayatları, Her yazarın olduğu gibi her romanın da iğrenç zamanı seyretti, sonrasında aileleri, babaları, dönemin askeri cuntası, acılarımı seyretti, tek başıma verdiğim kendine özgü bir dili oluyor ve ben bu köylerde yaşayan insanların içinden aranlık bir yanı hep romanda sorgulamaları kitabın omurgası savaşı seyretti, sonsuz kere kaybedişle- çıkılmaz durumlarını anlatan gerçek bir var insanoğlunun. olsun diye ana karakterlerin savunma veya rimi, her defasında girdiğim savaşlar- hayat hikâyesiyle kendisini okura daha Kimseye söyleyeme- saldırı silahına çevirdim.” dan yenik çıkışlarımı seyretti...” fazla açmayı planlıyor... ‘‘K diği giz’leri, sır’ları Ne zaman mı? Parmakları bilgisayarının var. Şarkı sözü ezber eder gibi bir YAZARIN HUYU: ‘GEL BAKALIM HAYAT, üstünde, noktaya basmaya az kalmış. iyilik güzellik sözleri pelesenk olmuş OLMAYANI OLDURMAK! BİR HESAPLAŞALIM!’ Ezcümle insan ruhunun derinliklerinde bir sahte dillerine ve bu çok klişe. Kalbi Yazarın, monodiyalog tarzını tercih Yazara bu cümleyi kurduran Likos’un arkeolog gibi kazı yapan, İnce Memed’i kirli, ruhu pasaklı insanoğlunun; etmesinin altında kendisine özgü “olmayanı acıları mıydı, yoksa kendi hayatının okuduğunda hayatı değişen, uzun yıllar aile güldürdüğü kadar öldürdüğü, kaybetti- oldurmak” huyu var. “Huy” diyorum çünkü izdüşümü var mıydı bu satırlarda, sor- işlerinde çalışsa da hayalini edebiyat üzerine ği kadar terk ettiği var kuytularda ve dum. İşte yanıtı: “Bir roman karakte- belli ki bu zor yolda inat etmiş. Bu türe beşin- kuran, etrafındaki insan kaynağını belli ki iyi meydanlarda, biliyorsun...” ci romanında yeniden dönüş yapacak. Şimdi ri yaratmanın en güzel yanı belki de bu gözlemlemiş, kitabı boyunca yavanlığa Yazar ve şair Seyfettin Araç’ın mono- sorunun cevabında gizli. Bir karakter yeni romanının heyecanını yaşıyor. düşmemiş Seyfettin Araç’la tanışın, ilk roma- diyalog romanı Sevgili Yalnızlık’ta yaratıyorsunuz ve onun sonsuz mutlu- 80’li yılların Mardin’inde bir yatılı okul nını okuyun derim... n (Doğan Solibri), karakteri Tidu’nun lukları ya da derin acılarına da sınır- dilinden bu sözler dökülüveriyor... lar çiziyorsunuz. Likos’un elbette acıla- Likos için çok şey söyleyebilirim. rı var. Bitmeyen, tükenmeyen, sonu gel- Herkesleşmekten kaçınan bir “ıssız meyen bu acıların bir de yazar olarak adam” mı demeliyim, yoksa bir “tutu- kafamda kurguladığım sınırı aşmamam namayan” mı bilmiyorum ama kesin- gerektiği gibi bir tarafı var. likle “sıra dışı”! Tidu ise gönüllü bir İşte o çizgiyi aşınca yarattığınız kurban... Çekmecede, sandıkta bir tut- karakter sizi esir alıyor. Siz “onu sak, bir gün gazete kâğıdına sarılı, bir yarattım, onu yazıyorum” derken bir gün Likos’un sözleriyle ilkçağ samimi- bakmışsınız ki o sizi esir almış oluyor. yetinde, başka gün kahrolası kainatın Kendi hayatından izdüşümler barındır- bilenen bilinmeyen tüm sokaklarında, madan yazan profesyonel yazarlardan adeta Likos için kök salmış bir “ruh”... değilim daha, amatör ruhum bunu Likos’un sadakatle bir derdi olduğu engelliyor sanırım...” kesin, daha doğrusu sadakatsizlikle... Seyfettin Araç, 2017’de yurtdışında Yaraların kaynağı şu soruların ya- gittiği bir iş toplantısında sıkılır, buna- nıtlarında belki: “Güven duygusu zede- lır, kaçmak için çareler arar... Zihinsel lenmiş bir insana sadakatsizlikle darbe olarak bir kaçış yolu bulur, bir tiyatro vurmak, insan öldürmekle eşdeğer mi- oyunu yazma fikri doğar... O gün başlar dir?”, “Hiçbir şey yokken terk etmek Sevgili Yalnızlık’ın serüveni... bir kıyım mı?”... “Hayattaki en hakiki Karakterler, zaman, mekân, diyalog- mürşit sevmektir ama aldatmaktan ka- lar derken tiyatro oyunu olarak yola çınan sevmelerdir diye de bitirmek isti- çıkan metin, monolog roman olmak için yorum nedense... Evet, cevabını alayım; diretir ve öyle de var eder kendini... beni gerçekten aldattın mı?” Yazar, yaratmaya çalıştığı ütopik Bu kitap aşkın, sadakatin, Tanrı’nın, zamanın ve gerçeküstü karakterleri yalnızlığın, insanlığın tüm hallerinin okuyucuların tanımaları gerektiğini sorgulandığı bir sorgu odası gibi. Likos anladığı an kafasında romanı tamamla- başını Tidu’ya yaslamış, tüm öfkesini dığını söylüyor. onun üzerinden kusuyor. Tidu bazen bu Ve ortaya birbirine zıt, biri olağanüs- öfkeli hali kaldıramasa da giderek ona tü gerçekçi diğeri fevkalade hayalperest benziyor. Ve en önemlisi korkularından ama deli gibi âşık iki karakterin sorgulayı- kaçtıkça Likos’a saplanıyor... cı diyaloğu çıkıyor. Bir tür “Gel bakalım Likos acılarından sebeple Tanrı’yla hayat, seninle bir hesaplaşalım” metni... davalık... Bu dava sonuçlanıncaya Peki bunca sorgulamanın tehlikeli bir kadar da onunla ilgili konuşmak istemi- yanı var mı? Araç yanıt veriyor: yor. “İddianameden”miş gibi altını, “Sorgulamanın en güzel yanı aslın- üstünü çizdiğim bir cümleyi paylaşa- da en tehlikeli yanı da oluyor. O yüzden “İnsan içindeki zehri en iyi kendi bilirmiş...” lım: “Beni de diğer kullarını korur gibi sorgulamalar bir yazara veyahut bir korumak zorunda olan Tanrı, hiçbir insana sürpriz sonuçlar vaat edebiliyor. şey yapmayıp sadece seyretti, beni Sevgili Yalnızlık’ta sorgulama üze- diğer kullarından daha düşük gören, rine kurulu bir hayat var, adanmış bir 16 Eylül 2021 19