Katalog

ş‘Kaairr,aaşğalair,ykinöelede’ BENOIT MENSAH GNAMEY / ŞİİRLER / ÇEVİREN: ERAY CANBERK ŞAİR, AL ELİNE KALEMİNİ Ritim vurmak ve dansa çağırmak için sukabağını nasıl alırsa eline griot (*), şair, dostum benim, al eline kalemini. Çocuğunu uyutmak için nasıl ninni söylerse ana ya da hastayı sakinleştiren hekim nasılsa, güzelim şair, dostum benim, al eline kalemini. Al eline kalemini, kardeşim benim, sevinçlerini ve üzüntülerini anlatmak için bana. sana yalvarırım, al eline kalemini, ne pahasına olursa olsun diriltmek için bana Behanzin’in ve o yiğit Amazonlarının mutlu yoldaşı kadınları. Kara şair, köle şair, ağla yine de gidip de hiç dönmeyeceklere. (*) Şair, müzikçi ve büyücü, ç.n. ISTIRABA ÖVGÜ Yatağındaki hastayı inleten sensin, ıstırap. Sevgili çocuğunu yitiren anayı ağlatan da sen. Durmadan didinen yoksulu ezen de sensin, ıstırap. Kıyıda bekleyen nişanlı kızı yiyip bitiren de sen. Çocuk bekleyen genç kadını Kurtaran sendin yine de, ıstırap. Sonunda medarı maişet teknesini sendin alabora eden. O unutulmaz cennetinden kovulan Âdem’in ve Havva’nın ıstırabı. Sömürge boyunduruğundan kurtulmak için boşuna çabalayan sömürge halklarının ıstırabı da sen. TOZSUNUZ Evsiz barksız yoksul adam, kapı kapı dilenen; nice hazineler sahibi varsıl adam, pırıl pırıl otomobillerde gezen; unutmayın ki tozsunuz. Mutsuz ve aç yoksul adam, midesi boş, yüzü sapsarı; endişesiz ve mutlu varsıl adam, bir eli yağda bir eli balda; unutmayın ki tozsunuz. Beyaz adam, sarı adam, kara adam, kızıl adam, varsıl adam, yoksul adam; unutmayın ki tozsunuz. NİNNİ Togolo, benim sevgili yavrum, sakın ağlama bu gece, sakın. Duydu mu sesini kötü ruhlar, senden kapıp götürüverirler onu. Güzel yaprak düştü yere ve keçi de onu yedi. Başka yaprak bulmak için çıkmalı ağaca keçi. Uyu Togolo, sevgili yavrum, babanın kollarında. Annen uzaklara gitti, dönmez akşam olmadan da. Güzel yaprak düştü yere ve keçi de onu yedi. Başka yaprak bulmak için çıkmalı ağaca keçi. AĞLA RUHUM Ne gece gelir beni sallar siyah kollarında, ne akşam melteminin soluğu bir öpüşün sıcaklığını taşır bana. Ağla ruhum, savurgandım çünkü ben. Ağla, ey ruhum, yıkıp geçti bentlerini acım. Sevmiştim hemcinsimi; her şeyimi vermiştim ona, ama sevgim boşunaymış ve yüzüstü bıraktı o beni yolda. Ağla ruhum, çünkü ihanete uğradım ben. Ağla, ey ruhum, çünkü kırıktır gönlüm. ANAM Abanoz gibi kapkara kadın, dişleriyle derisi birbirine zıt; kıvırcık saçlı ve saçları örgülü kadın; yüzü alabildiğine güleç kadın; üstüme eğilen ve bir ninni söyleyen kadın; beni emziren kadın; hastalandığımda kederlenen kadın; geleceğim için kaygılanan kadın; çok çile çektirdiğim kadın; bağışlayan kadın; benim için en güzel kadın. Sen, benim anam.n KItap 192 Haziran 2016