Katalog

olan, istenılen yere daha çabuk ulaşabümek olmalıdır." sözünden yola çıkan Ballard, ölümcül rota uzerınde enkaz araştıırnalarma başladı. Haziran ayında, Sicüya 'nın batı burnunun 80 mil kuzeybatıstnda ve yaklaşık 2500 feet derınlıkte araştırmalar yapan nükleer bır denizaltı sayesınde bırçok gemi enkazı keşfetti. Bu araç aslında, Arktık buzulları altındakı Sovyet denizaltılarının yerını tespıt etmek üzere tasarlanan, donanmaya ait bir denizaltıydı. Ballard "Nr 1 denizalusı, neredeyse her gun başka bır enkaza rastlıyordu Burüarın yerlermı aynı anda haritaya ışlemeye yetışemedıgımız için, durmalarını rıca etmek zorunda kaldık." dıyor. Denizaltının buldugu, sekız gemıden oluşan sualtı hurdalıguıdakı gemilerden beş tanesi M.Ö birinci ve M.S birkaç yuzyıl arasında degişen Roma dönemlerine ait gemilerden oluşuyordu. Kargolanna gore ayırt edılen bu gemilerden bir başkası, ortaçaga ait Islami bir tekneydı ve camilerde kullanılan rürde kandiller taşıyordu. Geriye kalan iki tekne ise on dokuzuncu yüzyüdan kalmaydı. Bir Roma gemisi ise dev granıt blokları taşımaktaydı. Denizaltında antik mezar ABD Connectıcut, Mistik Araştırmalar Enstitüsü Başkanı, aynı zamanda da eskı bir oşinograf olan Bob Ballard, sualtı arkeolojısı açısından oldukça onemli bır keşıf yaptı. Arkeologlar bugüne kadar; antik çağ denizcüerinin, çoğunlukla kayı şerıdını takip ederek seyrettıklerını kabul edıyor; açık denizde seyretmekten korktuklarmı duşünüyorlardı. Onlara göre denızcıler, Kartaca şehrinden (bugunkü Tunus) Roma'ya gitmek istediklerinde önce Sicüya veya Sardinya'ya, oradan da kıyı şeridını takip ederek şehre ulaşıyorlardı. Tiren denızını tam ortadan kesen en kısa, aynı zamanda da en tehlikeli olan "uçüncü" rota ise antik çag denizcileri tarafmdan en az tercih edileni olmalıydı. Dolayısıyla bu rota uzerinde batık bir gemi cnkazı bulabilmek oldukça düşük bir ihtımaldi. "Tam bir kapitalist olan deraz tüccarları içın onemli Ballard, Jason isimli denizaltı robotu sayesinde, toprak amforalar, bakır ve bronz fincanlar buldu.. Daha önce Blsmark ve Titanic gıbi iki ünlü geminin de enkazlanrun izlerını bulan Ballard, şımdıye kadar üzerınde çok az sayıda inceleme yapılmış olan derin deniz tabanlarının, tum dunya müzelerinin toplamından çok daha fazla tarihi bilgı içerdigini iddıa edıyor. Karasakal'ın teknesi bulundu 1717 yılında, Karasakal olarak da bilinen Edward Teach bir Fransız ticaret gemisinı murettebatıyla birlikte cle geçir di. Gemmın ısmini "Kraliçe Anne'in tntıkamı" olarak değıştirerek, gemmın top adedını kırka çıkarttı Böylece gemi, Ispanya Üenızlerınde dolaşan en azüı korsan teknesi haline geldi. Karasakal, 7 ay süresince tamı tamına 18 gemiyi; bunlardan yalnızca 89 tanesini Charleston'ı abluka altında tuttugıı sırada yagmaladı. Gemi, Haziran 1918'de, abluka sona erdikten birkaç gun sonra North Carolina, Beaufort Koyunda karaya oturdu. Karasakal ise ganımetleriyle birlikte ortadan kayboldu kaçışmdan beş ay sonra lngiliz Donanması tarafmdan yakalanan Karasakal; öldürüldükten sonra kafası gemının cıvadrasma asıla565/14 Dahflar sırasında Karasakal ın tüfeğl ve 11 kilo ağırlığmda Uzerinde f 709 yazılı bronz bir çan bulundu. rak cezalandırıldı Yıllardır aranan bu ün lu korsan gemisinin enkazı, merkezı Florida'da bulunan bir sualtı araştırma ve keşif şirketı tarafından bulundu. Keşıf, Beaufort Koyunun denız tabanındakı çelik ve demırden kaynaklanan manyetik anomalilere bakılarak yapıl±. Bu verilerden yola çıkan sualtı arkeologu Richard Lawrence ve ekibi, 1997 yılında bölgede bir dizı dalış gerçekleştırdı. Dalışlar sonucunda enkazm Karasakal'ın gemısıne ait oldugunu gosteren bırçok eşya buldu: Üzermde 1709 tarihi yazılı bronz bir çan ve yalnızca "Kraliçe A T.nne'in Intikamı" bu yıudüCfünde bir gemide kullanüabüecek türde, yaklaşık 11 küo agırlıgındaki top mermileri, Turgut Gürer