Katalog

Pazar 8 Ocak 2017 2 haber EDİTÖR: HAKAN AKARSU TASARIM: İLKNUR FİLİZ Rap müzikle ders Eğitimde yeni modeller arayışında olan ve öğrenmeyi eğlenceli hale getiren yeni nesil sınıf öğretmeni Ahmet Naç, sınıfta sıra dışı yöntemlerle ders işliyor. Naç, derslerinde rap müziği kulanıyor, okul bahçesinde resim atölyele ri gerçekleştiriyor, öğrencileri 1. sınıfta basetbol ve tenisle tanıştırıyor. Ders işlemede geliştirdiği yeni modellerle dikat çeken Ahmet Naç, Sabancı Vakfı’nca “Fark Yaratan” seçildi. Toplumsal sorun lara çözüm üreten “sıra dışı kişilerin olağanüstü öykülerini” anlattığı Fark Yaratanlar programı, ça lışmaların izleyenlere ilham vermesini, bu sayede toplumsal gelişmeye aktif katı lımı artırmayı amaçlıyor. Öğretmenlik mesleğine Siirt’in bir köyünde başlayan Ahmet Naç, 5 yıl orada çalıştık tan sonra İstanbul Esenler’deki Mehmet Akif Ersoy İlkokulu’na FAigtaelany tayin oldu. Manchester Salford Üniversitesi’nin eğitim süreçleri ile ilgili 3 yıl süren bilimsel araştırmasını incelemesi, ide alist öğretmene ilham verdi. 5 yıldır görev yaptığı okulun yönetiminden izin alarak daha iyi bir eği tim modeli oluşturmak fikriyle yola koyuldu. Ahmet Naç işe sınıfın fiziki koşullarını değiştir mekle başladı. Öğrencileri kilitli sınıf kitaplıkla rından kurtarmak gerektiğini düşünen Ahmet öğ retmen, sınıfına kütüphane kurdu ve müzik ens trümanları sağladı. Çocukların daha uygun ortam larda resim yapabilmeleri için boyalar ve şövaleler getirdi. Ağaç şeklinde bir pano kurdu ve onu ye şertme işini öğrencilerinin yaratıcılığına bıraktı. Diğer öğretmenler de bu uygulamadan ilham alarak okuldaki 8 sınıfı daha bu değişimin bir par çası haline getirdi. Ahmet öğretmen sınıftaki deği şim için velileri de uygulamaya katılmaya teşvik etti. Maddi imkânı olanlar maddi yardımda bulu nurken, maddi imkânı olmayanlar ise okula gelip sınıfların yeniden tasarlanması için çalıştı. Ahmet Naç ve veliler, sınıfları eğitimle bütünleşen tema lara büründürdü. Sınıf öğretmeni Ahmet Naç’ın fark yaratan hikâyesi sosyal medyada yayımlanmaya başlandı Bahçede atölye Ahmet öğretmen, sınıfta ders anlatırken de alışılagelmiş yöntemlerin dışına çıkıyor. Rap müzikle ders işliyor, okul bahçesinde resim atölyeleri gerçekleştiriyor. Öğrencileri 1. sınıfta basketbol ve tenis ile tanıştırıyor. Sınıfı dört duvarın dışına taşıyarak öğrenmeyi keyifli bir hale getiriyor. Öğrencilerine öğretmek değil, öğrenmeyi sevdirmek bakış açısıyla eğitim veriyor. Onları düzeltmeyi hedeflemek yerine, kendi potansiyellerini ortaya çıkartmaları için fırsat veren bir model izliyor. Bu yaklaşımıyla öğrencilerin aile ve öğretmenlerine bağımlı olmadan yetişmesini amaçlıyor. Derslerde standart bir yol izlemek yerine, başka bir eğitim modelinin izini süren ve eline boya fırçasını alıp sınıfını baştan yaratan Ahmet Naç’ın fark yaratan hikâyesi, www.farkyaratanlar.org ve www.sabancivakfi.org internet sitelerinin yanı sıra Facebook, Twitter ve YouTube’da yayımlanıyor. 51 yılda bir arpa boyu? 51 yıl: Dile kolay; yarım yüzyıldan da 1 yıl fazla... Birleşmiş Milletler bursuyla gittiğim ABD’den, Master’ımı yaptıktan sonra Türkiye’ye dönüp öğretim görevine başlayalı 51 yıl olmuş! HHH Hacettepe’de, “üniversite eğitiminde devrim” iddiasıyla tıp ve mühendislik öğrencilerine de ilk yıllarında “zorunlu seçmeli olarak” aldırdığımız 6 kredilik sosyal bilim derslerinin birini “Sosyal Çalışmaya Giriş” adı altında ben veriyordum... Hekim ve mühendis olacak olan gençlere, toplumlar ve toplumların işleyişleri hakkında genel bilgiler aktarmaya çalışıyordum... Demokrasiyi, laikliği, hukuk devletini anlatıyordum: “Demokrasi, azınlıkta kalanların da çoğunluk haline gelebilme hak ve olanağının bulunduğu bir rejimdir” diyerek eşit ve adil seçim koşulunu belirtiyordum. “Olanak” sözcüğünü özellikle vurgulayarak, temel hak ve özgürlüklerin önemini anlatıyordum. En çok üzerinde durduğum konulardan biri de, öğrencilerin küçümsediği politikacıların önemiydi: “Politikacıyı küçümsemeyin; bir milletvekilinin bir oturumda verdiği tek bir oy, on profesörün 10 yıl boyunca yaptığı eğitimden daha etkili olabilir toplumda” diyordum. 1960’lar ülkemiz için umut dolu yıllardı... Ne yazık ki gençlerimizin heyecanlarından ve deneyimsizliklerinden yararlanan, siyasal idealizmlerini emperyalizmin oyunlarına alet eden sağ politikacıların ve askerlerin elinde heba olup gittiler. Ülkenin bütün demokratik birikimi 12 Mart 1971 ve 12 Eylül 1980 darbeleriyle birlikte, sağ iktidarlar tarafından, siyasal dinbazlık ve aşırı milliyetçilik ile bastırıldı, yok edildi; Türkiye 2017 yılına böyle geldi. HHH Yarım yüzyıl önce: Bana ömrümün, sandığımdan çok daha uzun olacağını ve 21. yüzyılı göreceğimi... Bu yüzyılda, Türkiye’de seçilmiş bir sivil siyasal iktidarın gazetecileri, yazarları ve medya yöneticilerini büyük sayılarla hapse atacağını... Benim Cumhuriyet’te yazı yazacağımı ve bu gazeteden, çaycı dahil 12 kişinin yargılanmadan hapsedileceğini söyleselerdi... Herhalde inanmazdım! Çay ocağı işletmecisi Şenol Buran bırakıldı... Ama Önder Çelik, Hakan Kara, Musa Kart, Turhan Günay, Güray Öz, Kadri Gürsel, Murat Sabuncu, Akın Atalay, Mustafa Kemal Güngör, Bülent Utku, Ahmet Şık ve onlar gibi daha pek çok insan hâlâ hapiste çürüyor... Ne zaman yargı önüne çıkarılacaklar? Şöyle bir baktım: Murat Sabuncu ve Ahmet Şık, ben 1966’da demokrasi ve politikacı dersleri verirken daha doğmamışlar... Kadri Gürsel 5 yaşındaymış... Yazık bu insanlara... Yazık bu ülkeye! Burası sanki evimTürkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı 22 Yaşında 1995 yılında kurulan ve bugüne kadar 2 buçuk milyona yakın çocuğun eğitimine destek vererek onların gelişimine katkı sağlayan Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı (TEGV) 23 Ocak’ta 22. yaşını kutlayacak. TEGV, 22 yıldır uyguladığı eğitim modeli sayesinde, ilköğretim çağındaki çocukların geleceğe donanımlı hazırlanmaları için yaşam becerilerini geliştirecek ve temel eğitimlerine destek verecek çağdaş eğitim olanakları sunuyor. Yüz binlerce çocuğu teknoloji, bilim, sanatla tanıştıran TEGV, çocukların yeteneklerini keşfetmelerine yardımcı oluyor. Çocuklardan: n TEGV’de olmak beni mutlu ediyor. Ama her zaman burada kalamıyoruz. Bu yüzden çok üzgünüm! (Ayşenur Pehlivan – Bursa) n TeK Ev (TEGV) benim için eğlenceli geliyor. Burada bilmediğim şeyleri öğreniyorum (Aleyna Acar – Bursa) n TEGV’den gitme vaktim gelince üzülüyorum. TEGV’de sürekli etkinlik yaptığımız için sevgi, mutluluk, umut hissediyorum. (Rabia Alay Eskişehir) n Bana güzel bir dünya gibi geldi, çünkü sınıfımızda etkinlikler yaparak vakit geçiririz. Gelecekte anasınıfı öğretmeni olmak isterim. Çünkü çocukları çok severim. (Şevval Yılmaz – Eskişehir) n Eğitim Gönüllüleri Vakfı bana kavga etmemeyi, sevinmeyi, özgürlüğü, sevinci, eğlenceyi anlatıyor. Ben büyüyünce doktor olmak, okuyarak geleceğimi kurmak istiyorum. Ve her zaman çalışmak mutlu olmak istiyorum. (Mustafa Yalçın – Eskişehir) n TEGV bana eğlence ifade ediyor. Sosyal faaliyetler oluyor. Özgür oluyo Yüz binlerce çocuğu teknoloji, bilim, sanatla tanıştıran TEGV, çocukların yeteneklerini keşfetmelerine yardımcı oluyor. ruz. Mutlu oluyorum. (Nur Zehra Aytüre – Eskişehir) n Benim için Eğitim Gönüllüleri sınır tanımayan mutluluğu ve kardeşliği ifade (temsil) ediyor. (Merve Ceylan – Giresun) n Benim için Eğitim Gönüllüleri dostluğu ve barışı ifade ediyor. (Şevval Duru – Giresun) n Eğitim Gönüllüleri benim için eğitimi anımsatıyor ve eğlenceyi öğretiyor. (Perihan Sıla Erener – Giresun) n TEGV’deki herkes bize sevgiyle, mutlulukla, güvenle yaklaşıyor. Bizler de onlara aynı duygularla yaklaşıyoruz, onlara güven duyuyoruz. (Ceren Öz – İstanbul) n Herkesin okuma hakkı var, eğlenme hakkı var, oyun oynama hakkı var. TEGV’e siz de gelebilirsiniz... (Damla Nur İleri – Samsun) Neler yapıyorlar? TEGV parkları ve etkinlik noktalarında uygulanan eğitim programları şunlar: n Okuyorum oynuyorum yaratıcı yazma n Drama Atölyesi n Düşler Atölyesi n Feneğlenerek öğren n Matematikeğlenerek öğren n Birlikte öğrenelim n Bilişim eğitimi C MY B