Katalog

Pazar 4 Aralık 2016 10 4 duvarı olan ve olmayan bir hapishanede Sanki sözleşmişler gibi 7 emektup, 5 (hayır 6’ymış) Twitter üstünden özel mesaj, 2 de mapusane mektubu art arda geldi. Hepsinin ortak mesajının özeti: “Sen ‘Savaşa girdik, farkında mısınız’ diye yazdın, seninki ertesi gün tam çark etti. Artık şunun tadını çıkaran bir tırmıklamanın tam zamanı.” Haklılar. Bir gün önce söylediklerini ertesi gün bu kadar pişkince yalayıp yutma görülmemiştir. Belleğimi yokladım. Iıh, bu kadarını hatırlamıyorum. Yani yazması bile tadından yenmez bir Tırmık adeta farz oldu. Ama yazmayacağım. Bir kere abdest tazeleyip “Egemen bir ülkenin başkanının hükümranlığına son vermek”ten vazgeçtiğini itiraf etmesi “iyi”dir. Ne yani, Suriye’ye resmen savaş açıp Suriye’den Türkiye’ye tabut mu taşınsaydı? Ne yani barut fıçısından farksız Ortadoğu bataklığında Türkiye’nin zaten iyice belada olan başı bir de kana mı bulansaydı? Yine abdest tazeleyip parlamentosunun başkanına “Terbiyesize bak” diye seslenen, diplomasinin en basit kurallarını ayağının altına alıp “Sen kimsin ya?.. Sana ne be?.. Senin her tarafın AB olsa ne yazar” diye posta koyan bir aymazlıktan “Türkiye bir Avrupa ülkesidir... Bazı Avrupa ülkeleriyle yaşadığımız sıkıntılar güncel siyasi çatışmalardır” diye çevir kazı yanmasın cümleleri kurulması “iyi”dir. Çünkü tersi Avrupa’dan değil, demokrasiden, laiklikten, düşünce, basın ve örgütlenme özgürlüğünden kopma anlamına gelir. Ama yine de bunlar üstüne bir Tırmık yazmayacağım.... HHH 10 arkadaşım, 10 kapı yoldaşım gazetecilik, sadece gazetecilik ve sahici gazetecilik yapmanın suç sayıldığı bir ülkede, hem FETÖ davası sanığı, hem FETÖ davası tanığı bir savcının bir türlü yazmadığı iddianameyi dört duvar arasında volta atıp beklerken şu pazar gününde başka bir yazıya elim de gitmiyor, içim de gitmiyor... 10 HDP milletvekili, HDP’li ya da DBP’li onlarca belediye başkanı dört duvar arasına konmuşken... Bilge arkadaşım Ahmet Türk salt eza cefa olsun diye Mardin’den Silivri’ye getirilip hapsedilmişken... Gözlerinin içi hilesiz gülen Selahattin Demirtaş arkadaşım daha da uzakta, Edirne kırsalına kurulmuş cezaevi hücresine konmuşken... Necmiye Alpay, Aslı Erdoğan arkadaşlarım inatla, ısrarla dört duvar arasında tutulurken... 12 Eylül’ün Diyarbakır Cezaevi cehenneminden başının gölgesini önüne düşürmeden çıkan, Diyarbakır’ın seçilmiş ve şimdi tutuklu Belediye Başkanı Gültan Kışanak için 320 yıl hapis cezası istenirken... Çelebi Kürt siyasetçi İdris Baluken ömür boyu hapisle yargılanacakken... Kanlı darbe girişimine herhangi bir katkıları olmadığı gibi, darbelere açıkça karşı çıkmışlıklarını cümle âlemin bildiği, mesleklerini yapmak yani yazı yazmaktan öte herhangi bir eylemlerine tanık olunmamış Şahin Alpay, Nazlı Ilıcak, Murat Aksoy yargıç karşısına bile çıkarılmadan dört duvar arasına konmuş ve orada tutulurken... Ahmet Altan ve Mehmet Altan arkadaşlarımın neyle suçlandıklarını soran yabancı gazeteci ve siyasetçilere verecek tek kelimelik bir cevap yokken... Adalet Bakanı’nın sayılarını bilemediği, benim bildiğim 142 genç kadın ve erkek meslektaşım sudan gerekçelere bile ihtiyaç duyulmayan bir hoyratlıkla hapishanelere tıkılmışken... Ve... Ve tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakılmış ben ve benden çok daha değerli binlerce ve binlerce demokrat, akademisyen, öğretmen, yargıç, hekim, savcı “4 duvarı olmayan bir hapishanede” yaşamak zorunda bırakılmışken... Niye yazması bile keyif veren tırmıklar yazacakmışım ki? “Hepinize iyi pazarlar” demenin bile okurlara saygısızlık sayılacağı günler yaşıyoruz. Umudu yitirmeyelim ve teslim olmayalım yeter!.. Halk ‘başıma ne gelir’ endişesinde CHP heyeti Muş’un Varto ilçesinde incelemelerde bulundu. CHP İstanbul Milletvekili Didem Engin, “Sokaktaki vatandaş bile derdini ifade edemiyor. Şikâyet etsem başıma ne gelir endişesi taşıyor. İfade özgürlüğü yok, basın özgürlüğü yok” dedi. İl başkanı İsmail Adanur, ilçe başkanı Gönül Ballı ile sorunları görüşen milletvekillerinden Didem Engin ülkenin karamsar bir süreç içerisinde bulunduğunu vurguladı. 15 Temmuz darbe girişimi sonrasında bütün kararların kanun hükmünde kararnamelerle alınıyor olmasını eleştiren Engin, iktidarın yargı denetiminden kaçmak için OHAL fırsatını değerlendirdiğini bildirdi. haber EDİTÖR: SERKAN OZAN Türkiye insanı öğütüp hakkını böyle veriyor HİLAL KÖSE / SEYHAN AVŞAR Sarp Kuray, 68 kuşağının simge isimlerinden. 12 Eylül darbesinden önce yurtdışına çıktı. ‘Ülkemin hapishanelerini yeğlerim’ diyerek Türkiye’ye döndü. 4 ay tutuklu kaldıktan sonra serbest bırakıldı. 1993 yılından bu yana açık olan dosyası, bir süre sonra, apar topar karara bağlandı, Kuray, 16 Haziran Örgütü’nü kurup yönettiği gerekçesiyle müebbet hapis cezası aldı. 7 yıl 8 ay hapis yattı. Kuray hakkında son kararı veren yargıç ve savcıların çoğu şimdi FETÖ’den tutuklu. Kuray ise içerde bir ömür geçiren siyasi tutuklular varken, kendi mahpusluğunun mevzubahis olmasını istemiyor. “Cezaevleri konuşulacaksa o arkadaşlarımızdan başlayarak konuşulmalı. Tiyatro gibi davalarla, insanlara inanılmaz cezalar verilmiş” diyor. Kuray ile özgürlüğünün altıncı gününde buluştuk. 68 kuşağının öncü isimlerinden Sarp Kuray, “Denizler’i asıp, Mahirler’i katlettiler. Bizi perişan ettiler. Bizim kuşakta bir acı bıraktılar. O acıyla başladı her şey. Bu süreçlerin ciddi şekilde tahlil edilmesi lazım” dedi Vedat ARIK Tuncay Kurtbaş Dayanışma ruhunu Mehmet Çifti Sarp Kuray Nurettin Erenler törpülemeyeceğiz n Cezaevini anlatır mısınız? Nasıl geçti günleriniz? Cezaevinde 30 senedir kalan insanlar var. Türkiye’deki hiçbir değişimi yaşamamışlar. Anneleri, babaları ölmüş. Örgütler o eski durumundan başka bir hale gelmiş. İyice yalnızlaşmışlar. 30 senedir yatanların yanında, sekiz senenin hesabını yapamam. Son koğuş arkadaşlarım Mehmet Çiftçi 30 yıldır, Tuncay Kurtbaş 28 yıldır, Nurettin Erenler 25 yıldır içerde. Cezaevleri konuşulacaksa bu arkadaşlarımızdan başlayarak konuşulmalıdır. Cezaevinde beni en çok üzen olay Sur’a, Cizre’ye Nusaybin’e top atışlarının yapılmasıydı. Cezaevi bize o günlerde cehennem gibi oldu. Kobani düştü düşecek dedikleri gece çok üzüldüm. O gün sabahtan öğlene kadar ağladım. Eşimin annesi Rabiş annenin ölümü de beni çok etkiledi. O bana her telefonda, ‘Seni bekliyorum’ derdi. 3 bin mektup aldım. Yüzlerce kitap okudum. Spor yaptım. CHP’li vekiller hiç yalnız bırakmadı. Onlara da teşekkür etmek isterim. n Cezaevine ilk ne zaman girdiniz? Siyasal İslamcı Mehmet Şevket Eygi, ‘harp okullarına komünistler yerleşmiş’ diye yazıyordu. 460 kişi tasfiyeye karşı çıktık. İkinci bildirimiz, devrimci öğrenciler içindi. Bir ayağı devlette, bir ayağı dışarda bir çete, takır takır öğrenci vuruyor. Dedik ki, ‘Öğrenci öldürmekten vazgeçin. Sokağa ineriz.’ Ben, bu bildiriyle ordudan atıldım. Güllübahçe Cezaevi’ne aldılar. 22 yaşındaydım. n DevGenç mücadeleniz başladı... DevGenç’in kurucularındanım. Kürt ve Türk arkadaşlarla beraberdik. Sonra bölünmeler oldu. Gruplar birbirini dinlemez oldu. Çin, Sovyet, Latin Amerika ülkeleri derken, Türkiye’ye bir şablon dayatmaya çalıştılar. O devrimler bir değerdir tabii... Ama toprağımızın konuları başka. Bu topraklarda halkın yıllardır süren bir başkaldırışı var. Dışardaki birikimlerle kendimizi var etmeye çalıştığımız için yabancılaşma oldu... Arkadaşlarımızı avcının bir kuşu indirdiği gibi öldürüyorlardı. O zaman meşru müdaafa için silahlanmaya başladık... n Bugünden bakınca, geçmişi nasıl yorumluyorsunuz? Biz, Türkiye Cumhuriyeti’ni de daha ileri bir boyuta taşımaya çalıştık. Ne derece başarılı olduk? Bu ayrı bir problem. Ama biz Cumhuriyeti tutarız. 1919 ve 1922 arası Anadolu ordusunu tutarız. O dönemde yaşasak, ordunun içerisinde olurduk. Subay mı oldurduk, nefer mi olurduk bilmiyorum. Bizim sorunumuz Cumhuriyeti, demokratik Cumhuriyet yapma sorunudur. Deniz’ler, Anıtkabir’e yürüdüler. Deniz’in o deftere yazdıkları hepimizi bağlar. Bütün çabamızı, tanımadığımız, mazlum yığınlar adına harcadık. İşçiler ve köylülerle mücadeleyi genişletmişken öldürmeler başladı. Fedakâr bir kuşaktık. Dolmabahçe’de Amerikan erlerini denize dökerken, bunlar ‘hoşgeldin namazı’ kılıyorlardı. Orada namaz kılan adam TBMM’de başkanlık yapıyor. Filistin’le dayanıştığımız zaman onlar bizi vatan haini olarak görüyorlardı. Onların aldatmacalarına bilen insanlarız. Bize yutturamazlar. Hepimizin gönlü bir anda Cumhuriyet’le birleşti n Özgür ilk haftanızda gazetemize desteğe geldiniz. Cumhuriyet’e yönelik operasyonu nasıl değerlendiriyorsunuz? Cumhuriyet bizim evimizin gazetesi. Benim babam 1934 Mülkiye mezunu. Bu ülkede kaymakamlık, vali muavinliği ve valilik yapmış bir insan. Cumhuriyet kuşağı. Zaten onların gazetesi Cumhuriyet. Biz öyle bir havada yetiştik. Cumhuriyet’e bir saldırı yapılacağı belliydi. Bunlar hiçbir saldırıyı boşuna yapmazlar. Sizin devrimci, demokrat birikiminizi iyi biliyorlar. Bu yüzden Cumhuriyet’e gelmeyi denediler. Ama Cumhuriyet’e sahip çıkış çok güçlüydü. Desteğin sürmesi lazım. Cumhuriyet gazetesi etrafında binlerce insan kenetlendi. Hepimizin gönlü bir anda Cumhuriyet’le birleşti. Birbirimizin kıymetini anlayıp, daha devrimci bir şekilde birbirimize sokulma ya başladık. Biz birbirimizle dayanışmazsak kimle dayanışacağız. Cumhuriyet’le uğraşacaklarına şu dolarla uğraşsınlar. Çünkü başları belaya girecek. Kriz, finansal sektör krizi değil, yapısal bir kriz haline dönüştü. Durum, bu adamların bu işi yönetemedikleri konusunda bir direniş kapısı açmıştır. İyi değerlendirmek lazım. Eski kafayla, değil kolektif kafayla bir sahiplenme lazım. Herkes konuşuyor aslında. Kolektif direniş ve arkadaşlık şimdi geri geliyor. Buna o kadar büyük bir ihtiyaç duyuyor ki herkes... Cumhuriyet gazetesinin önünde de bunun provasını yaşadık. Ben hiç umutsuz değilim ama bu kadar da büyük felaket görmedik. Bu bela çok ciddi. Çünkü Türkiye’nin ciddi olarak birikimleriyle, toplumun genetiğiyle oynuyorlar. Büyük bir tehlike. n OHAL uygulamaları konusunda neler söylersiniz? Gecenin en karanlık olduğu noktada, aydınlık en yakındır. Türkiye böyle şeyler çok atlattı. Tarihe baktığımızda, hep ışık doğmuştur. Türkiye’nin mücadele birikimi buna müsaittir. Bazı kendine misyon biçen yerlerin de iki seksen olması da güzel bir şey. Biz 1971’de ordunun artık tarihte tanıdığımız ordu olmaktan çıktığını söylüyorduk. Hayat bizi doğru çıkarmıştır. Mesele, mazlum kesimleri, kimseye vekalet vermeden mücadelede örgütlemek. Kürtlerle birlikte yapacağız. Onlar olmazsa olmaz. Her zamanki dayanışma ruhunu törpülemeyeceğiz. Gezi Direnişi’ni bağıra çağıra izledik n Gezi Direnişi sırasında cezaevindeydiniz... Neler hissettiniz? Cem TV verdi izledik. Ne heyecan, ne heyecan. Bildiğiniz gibi değil. Bağırıyoruz, çağırıyoruz. Hapishane yıkılıyor. Hele benim sesim boru gibi. Her yeri ayağa kaldırıyorum. İnternet çocuğu dediğimiz o çocukların kendilerini ortaya koymaları, devrimcilerin onlarla ilişkileri... Hep takip ettik. 68 ruhu dönecek n 68 kuşağının bir üyesi olarak şimdiki Türkiye’yi nasıl görüyorsunuz? 68 kuşağının ruhu bence geri dönecek. Bütün birikimlerimize, bize karşı yapılan aksiyonun karşılığı çıkacak. Biz bu dalganın altında kalmayız. Kimse bileğimizi bükemez. Gelirler, hava alırlar. Biz, ölürüz yine bükülmeyiz. Ama özeleştiri yapmasını biliriz. Türkiye’nin birikimlerini iyi değerlendiremiyorlar. Başkan olmak istisyorsa olsun. Böyle bir Türkiye’de başkan olsanız kaç yazar, olmasanız kaç yazar? Ülkenin her yeri ayağa kalkmış. Ordunun merkezine kadar girilmiş. Genelkurmay Başkanı’nız yerlere yatırılmış. İnsanları işten atıp, tutukluyorlar. Bu kafayla Türkiye’nin toparlanmasına imkân yok. Bu politikalar tutmaz. n Türkiye’ye dönme kararını nasıl verdiniz? 12 sene oralarda dolaştım. Bir ecnebi pasaport almadım. Bu toprakları özledim. Bu ülkede cebinde İngiliz pasaportu olan bakanlar, Amerikan pasaportu olan başbakanlar oldu. Bizim yurtseverliğimizin iyi bilinmiş olması lazım. Deniz’i asıp, Mahir’i katlettiler. Bizi ise perişan ettiler. Bizim kuşakta bir acı bıraktılar. O acıyla başladı her şey. Bu süreçlerin çok ciddi bir şekilde tahlil edilmesi lazım. 68 kuşağının dibinin kazınması için yiğit insanları katlettiler. ‘Avrupa’nın renkli başkentlerinden ülkemin hapishaneleri daha iyidir’ dedim. Tek başıma hapis yattım. Mahkeme heyetim de ‘FETÖ’cüymüş.’ n Nedir asıl mesele? Bedel ödetmek mi? ‘Sarp Kuray’ı hapiste yatırdım’ demek mi? Şimdi bu gericilik Cumhuriyet’e dayandı. 10 kişi tutuklu. Hepsi entellektüel insanlar. Ben bildim bileli Hikmet Çetin Sevgi, dayanışma, merhamet kaybolmuş n Sarp Kuray, şimdi ne yapacak? 72 yaşındayım. Kendime göre mütevazı bir hayatım var. Eski sistem bir örgütlenmenin içerisinde olmayacağım. Sevgi, dayanışma ruhu, merhamet kaybolmuş. Onarılma yolları nasıl olur? Buna kafa yormak lazım. Bir hizmet yapacaksak bu çizgide olmalı. Örgütler meselesi geçmişte kalmıştır. Onları kapattık. Barıştan yanayım. Çözüm süreci içerde beni de heyecanlandırmıştı. Kürtlerle birlikte eşitlik, özgürlük temelinde birlikte yaşamak istiyorum. kaya cemaatle mücadele eden bir adamdır. Fethullah Gülen’le ilgili gerçekleri ilk Hikmet Çetinkaya’nın kitaplarından okuduk. Aydın Engin’e yapılan suçlama... Ayıptır ya... Ben İlhan Selçuk, Oktay Kurtböke’yle beraber Maltepe Zırhlı Birlikler Hapishanesi’nde aynı koğuşta yattım. İlhan Selçuk, o dönemde bize abilik yapmıştır. İlhan abi, Maltepe Cezaevin’deki firarda çıkmamızı istemedi. ‘Kıyarlar’ dedi. O zaman çıkmamıştım ama rüyalarımda hep o delikten firar ettiğimi görürüm. Türkiye, maalesef insanı bir değirmende öğütüp hakkını böyle veriyor. n Türkiye’ye dönüşünüz üzerine çok fazla spekülasyon yapıldı. Kırıldınız mı? Hayatınızı bu işe yatırmışsınız ve abuk subuk konuşuluyor. Silahlı saldırıya uğradım. Mafya denildi. Niçin? İtibarımı yok etmek için. Kırılmaz mısınız? Kalleşlere karşı çıkmak, namuslu olmak büyük meziyet aslında. İstersen servet versinler sana tutunabileceğiniz servet bu. O sırada yanımda eşim Nur (Sürer) vardı. Ama yılmam, inançlı bir adamım. Kalleşliği sevmem. Hata edebilirim, kalleşlik etmem. Mücadele tarihim tek servetim. Bir tercihti, asla pişman değilim. C MY B