Katalog

19 HAZİRAN 2014 PERŞEMBE CUMHURİYET kultur@cumhuriyet.com.tr SAYFA KÜLTÜR 17 Her mahalleye açık hava sineması İstanbul Haber Servisi CHP’li Maltepe Belediye başkanlığı ilçedeki 18 mahalleye gezici açık sinema hizmeti verecek. Belediye Başkanı Ali Kılıç, “Vatandaşlarımızın bir sinema kültürü olmalı, klasikleri bilmeliler, bu konuda konuşabilmeliler. Biz belediye olarak bu noktada vatandaşımızın ayağına bu hizmeti götüreceğiz” dedi. Yalı Mahallesi sakinleriyle kahvaltıda buluşan Başkan Ali Kılıç, salı günü düzenledikleri “Halk Buluşmaları”nın önemine vurgu yaptı. Kılıç şöyle devam etti: “Maltepe’de kültürsanat noktasında çok büyük açıklarımız var. Türkan Saylan Kültür Merkezi bu konuda tek merkez olamaz. Biz Maltepe’nin merkezinde en az iki sinema salonu olmasını istiyoruz, bunun yanında tiyatro salonları da olmalı. Hatta açık hava sineması özendirilmeli. Vatandaşlarımızın bir sinema kültürü olmalı, klasikleri bilmeliler, bu konuda konuşabilmeliler. Biz belediye olarak bu noktada 18 mahallemize gezici bir açık hava sineması hizmeti getirmeyi düşünüyoruz.” İmar, Marmaray, Maltepe Sahili Dolgu Projesi, metroya ring seferler, geri dönüşüm, konularında fikir alışverişinde bulunan Kılıç, “Üst geçit ve hızlı tren hattı sorunlarıyla ilgili, İstanbul Büyükşehir Belediyesi ile yakın işbirliği içerisindeyiz. İstanbul’da trafik sorunu çözülebilir. Eski Münih Belediye Başkanı bize danışman olarak gelecek, onun deneyimlerinden de faydalanacağız. Eğer akslar KaradenizMarmara arası yatay olarak konumlandırılır, imar planları buna göre yapılırsa, hem İstanbul’un hem Maltepe’nin trafik sorunu büyük ölçüde çözüme kavuşur” diye konuştu. MA LTEPE BE L E D İ Y E B A Ş K A N I A Lİ K I LI Ç: ‘Kıyımlar olmasa, biz de çizmesek...’ u Kürşat Zaman, “Avrupalı ve Amerikalı sanatçılar daha mizahi, eğlenceli karikatürler çizerken, bizler içinde bulunduğumuz coğrafyanın, kan ve savaşlarını çizmek zorunda kalıyoruz” diyor. ASLI ULUŞAHİN 31. Uluslararası Aydın Doğan Karikatür Yarışması’nın birincisi Kürşat Zaman: Korkunun Yerini Hüzün Alınca... CHP ve MHP’nin ortak Cumhurbaşkanı adayı Ekmeleddin İhsanoğlu’nun adını biliyordum, o kadar. Uzun yıllar başında olduğu örgüt nedeniyle... Adı açıklanınca önce içimi sonsuz bir hüzün kapladı. Neden mi? Nereden başlasam ki? Ülkemin tek seçenek olarak artık hep ama hep daha sağa, daha muhafazakâr, daha dinci, daha milliyetçi bir yana yönelmesinden... Evrensel çağdaş değerler yerine daha çok Arap dünyasıyla, Ortadoğu’yla bütünleşme eğiliminden... Muhalefet etmenin, ortaya bir politika, bir vizyon koymaktan çok karşısındakine cevap yetiştirmeye dönüşmesinden... Aydınlanma düşüncesinin rafa kaldırılmış olmasından... Düşmanımın düşmanı benim dostumdur takıntısından... Ya bendensin ya da düşmansın diye kutuplaşmaktan... Çok hızlı değişen gündemde gerilimin, şiddetin sürekli kışkırtılmasından... Sonra herkes gibi ben de İhsanoğlu’nu daha yakından tanımaya çalıştım. Daha da çalışacağım elbet. Yazılanları okudum. Dünkü gazetemizde Utku Çakırözer’e yaptığı değerlendirmeleri okudum. (Utku’nunki bir gazetecilik başarısıydı.) Zor da olsa kendimi teselli etmeye çalıştım... İçimdeki hüznü ne denli gerilettim henüz bilemiyorum... Şimdilik öğrenme safhasındayım... HHH Hüzünle baş etme yollarını ararken Nuri Bilge Ceylan’ın “Kış Uykusu” filmini gördüm. Muhteşemdi. Çok yazıldı çok söylendi. Senaryo, diyaloglar, görüntü, kurgu, oyunculuk, müzik... Baştan sona bir ustalık, baştan sona eşsiz bir özen, sonsuz bir denge ve uyum işi... Emre Kongar filmden aldığı edebiyat tadını vurguluyordu, ben de filmden aldığım tiyatro tadını vurgulamalıyım... Film üzerine okuduğum yazılarda diyaloglar söz konusu olduğunda Çehov adı da sık geçiyordu. Zaten jenerikte de “Çehov öykülerinden esinlenme” diye belirtilmişti... Bence tıpkı Çehov oyunlarında olduğu gibi, diyaloglardan çok, susuşlarda, sessizliklerde vardı o Çehov etkisi... Karakterlerin söylemediklerinde vardı o insanın içine işleyen hüzün, o müthiş teatral atmosfer ve de ülkemin ruh hali... Filmden ayrılırken hüznüm dağılmamıştı. Ama mutluydum. Benim ülkemde böyle bir film yapıldığı için, böyle sanatçılar var olduğu için... “Kış Uykusu”nun senaryosunun kitaplaşmasını beklerken, filme emeği geçenleri kutluyorum. Cumhurbaşkanlığı’na gelince... Aklımda ‘Vanya Dayı’ oyununda Astrof’un söyledikleri var. (Ki Astrof, oyun kişileri arasında en çok Çehov’a benzeyendir.) Şöyle der: “Bizden yüz, iki yüzyıl sonra yaşayacak ve yaşamımızı böyle aptalca, böylesine tatsız bir biçimde tükettiğimiz için bizi küçümseyecek olanlar, belki de mutlu olmanın bir yolunu bulacaklardır.” Efsanevi pul satıldı 19. yüzyıldan kalma ‘İngiliz Guyanası’ pulu 9.5 milyon dolara satıldı Kültür Servisi “İngiliz Guyanası” adlı dünyada tek olduğu belirtilen 1856 tarihli bir sentlik İngiliz Guyanası pulu 9.5 milyon dolara (yaklaşık 20 milyon Türk Lirası) alıcı buldu. New York’ta Sotheby’s Müzayede Evi’nin düzenlediği açık artırmadan önce 10 ila 20 milyon dolara satılması beklenen pulun alıcısını adı açıklanmadı. Böylelikle pul, dördüncü kez rekor fiyata satılmış oldu. Sotheby’s Müzayede Evi’nin yöneticilerinden David Redden, “Dünyada pul koleksiyonculuğu açısından gerçekten müthiş bir an” olduğu yorumunu yaptı. İngiliz Guyanası’nda yaşayan İskoç bir çocuk tarafından 1873 yılında aile evraklarının arasında bulunan “İngiliz Guyanası” adlı pul, 1987’den beri ilk kez görücüye çıktı. Antalya’da yaşayan Kürşat Zaman, 31. Aydın Doğan Uluslararası Karikatür Yarışması’nda, havalimanında bavul bekler gibi tabut bekleyen insanları çizdiği çalışmasıyla birinciliğe değer bulundu. Zaman, bu karikatürü Ortadoğu’da, Afrika’da, yanı başımızda yaşanan insan kıyımlarının ardından çizmeye karar vermiş: “Ölümler o kadar çok ve toplu halde oldu ki, neredeyse cesetler düzenli olarak taşınıp ailelere teslim edildi! Bu dramatik hal beni çok etkilediğinden, bu konuda bir şeyler yapmak istedim. Keşke bu kıyımlar yaşanmasa ve bizler de çizmek durumunda kalmasak.” Kürşat Zaman’ın yarışmadaki başarısı da ilk değil. Daha önce aynı yarışmada dört kez dereceye girmiş. Öncesinde ödül alan eserlerinde terör, doğanın tahrip edilmesi, savaşbarış ve kaçak göçmenler konularını işleyen Zaman, neden bu konulara eğildiğini şöyle açıklıyor: “Toplum olarak yaşadıklarımızı kâğıda döktüm. Avrupalı ve Amerikalı sanatçılar daha mizahi, güldüren, eğlenceli karikatürler çizip gönderirken, bizler içinde bulunduğumuz coğrafyanın, kan ve savaşlarını çizmek zorunda kalıyoruz ister istemez.” Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde iç mimarlık eğitimi alan karikatürist, bugüne kadar iki kez kişisel resim sergisi açmış. Karikatür alanında ise 60 ödülün sahibi. 2002 yılından bu yana hayatında resmin yerini karikatürün aldığını belirtiyor. “Karikatürün hiciv ve iğneleyici tarafı, yaşadığımız olaylara daha fazla müdahil oluşunun” bu sanat dalına bağlanmasını sağladığını söylüyor. 11 yıldan bu yana bir kuyumdekorasyon firmasında tasarımcı olarak çalışan Zaman, hayatını ikiye bölmüş: Hafta içi iş, hafta sonu karikatür. Kendisinden söz ederken yarışmaya gönderdiği özgeçmişinde de olduğu gibi eklemeden geçemediği bilgi ise “resim çizmeyi çok seven” 6 yaşındaki Feza Ceren’in babası olması. ‘Mavi Oda’da gizlenen adam Picasso’nun 1901 yılında yaptığı tablonun arka planında, bir erkeğin portresinin olduğu anlaşıldı Kültür Servisi Pablo Picasso’nun “Mavi” dönemine ait, 1901 yılında, 19 yaşındayken Paris’te yaptığı ilk şaheserlerinden “Mavi Oda” isimli tablosunun altında, başka bir erkeğin portresinin olduğu anlaşıldı. 1927 yılından bu yana Phillips Koleksiyonu’nda yer alan tabloda, kızılötesi ışınlarla araştırma yapan uzmanlar, tablonun arka fonunda eli çenesine dayalı bir erkeğin portre resminin olduğunu fark etti. Şimdi sanat tarihçileri resimdeki adamın kimliğini ve resmin renklerini araştırıyor. Uzmanlar, bu kişinin, tablonun yapıldığı yıllarda Paris’te yaşamış ve Picasso’nun sergilerini açmış, ünlü bir sanat simsarı olan Ambrose Villard’a ait olabileceğini düşünüyor. Konuya ilişkin açıklama yapan Phillips Koleksiyonu’nun küratörü Susan Behrends Frank ise Picasso’nun o dönem çok pahalı olan tuvallerden almak yerine, öncesinde yaptığı bir resmin üzerini kapatarak yenisini resmetmiş olabileceğini belirtiyor. İSTANBUL MÜZİK FESTİVALİ’NDE BUGÜN Pepe Romero 70. yaşını kutluyor Kültür Servisi 42. İstanbul Müzik Festivali’nde bugün saat 21.00’de Boğaziçi Üniversitesi Albert Long Hall’de gitarist Pepe Romero konseri gerçekleştirilecek. Konser sonrası saat 20.00’de Süha Çelikkıran moderatörlüğünde bu yıl 70. yaşını kutlayan Pepe Romero ile söyleşi yapılacak. Tekniği ve renkli müzikal yorumlarıyla birçok besteciye ilham veren Romero’nun ailesi hakkında “Romerolar, Gitarın Kraliyet Ailesi” ve “Romerolar, Gitar Hanedanı” başlıklı belgeseller de bulunuyor. KAMİL KÜLTÜR MASARACI l ÇİZİK ELEŞTİRMEN, YAZAR, ÇEVİRMEN... Güzin Dino anıldı • Havuz, çocuk havuzubahçesi • Açıkkapalı restaurant, bar • Odalarda: Klima, TV, fön, balkon • Sabah, öğle, akşam açık büfe, ikramlar • Alkolsüz içeceklerimiz LİMİTSİZDİR. • Plaj servisi, AİLE OTELİNİZ, WiFi 12 ADALAR, KELEBEKLER VADİSİ, DALYAN, GÖCEK, JEEP ile SAKLIKENT TURLARINA KATILMA İMKANI T (7 gece 8 gün konaklamalarda geçerlidir) Tel: 0252.616 76 11 12 • www.starotel.com.tr *60 TL AM PANSİYO N PLUS PARİS (Cumhuriyet) Edebiyat eleştirmeni, yazar ve çevirmen Güzin Dino (19102013), ölümünün birinci yılında Paris’te anıldı. 16 Haziran akşamı, ChampsElysées Caddesi üzerinde bulunan, Türkiye Büyükelçiliği Kültür ve Tanıtma Müşavirliği salonunda gerçekleştirilen anma toplantısına, Güzin Dino’nun yakınları ve dostları katıldı. Nedim Gürsel’in de aralarında bulunduğu konuşmacılar, yaşamları gibi adları da birbirinden ayrılamayan Güzin ve Abidin Dino’nun (19131993), başta resim ve edebiyat olmak üzere, Türk sanat ve kültürünün Fransa’daki tanıtımıyla ilgili çalışmalarının önemini vurguladılar ve anılarını anlattılar. Coşkun Aral’ın değişik dönemlerde çekilmiş görüntülerden derlediği belgesel izlendikten sonra, Güzin Dino’yla 2011’de yapılmış uzun bir söyleşinin bazı bölümleri canlı müzik dinletisi eşliğinde seslendirildi.