Katalog

GALİBA, başlangıçta “Recep Bey”in aleyhine ve “Memur Kemal”in lehine oynamış olan ibre şimdi yavaş yavaş eski duruma dönmeye başlamıştır. Halkoylamasının iki yanında yer alan iki ana oyuncunun kamuoyu yoklamalarındaki bu yeni eğilim sonucu etkilemesi açısından önemli sayılmalı. Cumhuriyetçi kesim partizanca hesapları aşarak gidişin bu yönü üzerinde ciddiyetle durmak zorundadır. MHP oylarında hafif artışlar görülmesi ve aynı kesimin bireylerindeki iyimserliğin bir ölçüde sürüyor olması geleceğe güvenle bakmaya yetmez. Çünkü bu oylama cumhuriyetin yaklaşık yarım yüzyıllık geleceğini belirleyecektir. Halkoylamasının “evet”le bitmesi demek, AKP’nin 2011 genel seçimini kazanmasından öteye, anayasadaki bu son değişiklikler sayesinde sonra yapılacak bir yığın işle cumhuriyetin temel nitelikleri değiştirilerek daha da karanlık bir dönemin açılması demektir. Ö yle anlaşılıyor ki, AKP lideri CHP’nin yeni liderini kendi oyun tarzına çekmeyi becermiştir. Bu tarz, Kavuklu’nun ortaoyunundan çok iyi bilindiği gibi, basit kişisel suçlamaların ve kelime oyunlarının bolluğu dolayısıyla Karagöz’deki sosyolojik düzeyin de altında kalır. Türk halkının şimdiki düzeyi iktidar- anamuhalefet çekişmesinden daha nitelikli bir kampanya havası beklemekteydi herhalde. Anamuhalefetin halkoylaması taktiği, kampanyayı bir seçim kampanyasına benzetmekten farklı olabilirdi. Olayın gelecek genel seçim üzerindeki önemini belirtmekle birlikte, kampanyayı doğrudan doğruya halkoylamasının konusuyla ilgili bir temele oturtarak bir taşla iki kuş vurmak daha etkili olmaz mıydı acaba? Tekrar başa dönelim ve anımsayalım ki, bu anayasa değişikliği süreci yargının bağımsızlığıyla ilgili iki önemli değişiklik girişimiyle başlamıştı: Anayasa Mahkemesi ile Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu’nun yapılarını ve üyelerinin seçiliş tarzlarını AKP’nin işine gelecek biçimde değiştirme girişimleri. Sonradan yapılan ve halkoylaması paketini oluşturan başka değişiklikler, bu iki noktanın özde değişmeden kalması ve hatta daha da kötüleştirilmesi yüzünden sıfırlanmış olmaktadır. Kampanyayı yeterince dramatik, aldatıcılık açısından son derece suçlayıcı ve önemli olan bu iki nokta üzerinde yoğunlaştırmak, hem paketin ayrıntılarında kaybolmadan öbür “iyi” denen değişiklikleri hiçe indirgemek hem de AKP’nin tutumundaki dolanbazlığı açığa çıkarmak açısından çok daha etkili olabilirdi. Kampanya Recep-Kemal çekişmesinden bu yolla kurtarılıp geleceği yönlendirecek bir “cumhuriyetçi seferberlik” havasına büründürülmedikçe, ramazan eğlencelerine benzer atışmalarla vakit geçirmek Cumhuriyeti kurmuş bir partiye hiç yakışmıyor. Taktik değiştirmek için vakit geçmemiştir. CMYB C M Y B SAYFA CUMHURİYET 16 AĞUSTOS 2010 PAZARTESİ 2 OLAYLAR VE GÖRÜŞLER AÇI MÜMTAZ SOYSAL Bu Oylamanın Ciddiliği PENCERE Bir Şeyler mi Olacak?.. Nerden anlaşılıyor? Köşe yazılarından... Basınımızda köşe yazıları Rufailerin dünyasından göstergelerdir. Eskiden köşelerin sayısı azdı, köşe kapmacanın oyuncuları da sayılıydı. Medya tekelleşip gazeteler çoğalınca, patron köşeleri çoğalttı. Her gazetede bir ondan bir bundan, bir sağdan bir soldan, Amasya’nın bardağı biri olmazsa öteki türünden yüzlerce köşe yazarı -ben de dahil- her Allahın günü ahkâm kesiyoruz. Ancak son dönemde çoğu yazarımız sayıklar gibi yazmaya başladı... Neden?.. Köşe yazarı da insandır; devlet ve toplum yaşamında her şey zıvanadan çıkınca, bizimki de şirazeden çıkar; yazı bir tür sayıklamaya dönüşür; desteksiz, nişangâhsız yaylım ateşi başlar. Bu tür yazılar çoğalırsa bilin ki bir şeyler olacak... Aman olmasın!.. Eskiden Türkiye’de kerterizler belliydi, sağına sarmısak, soluna soğan koymaya gerek yoktu. Bugün devlet-mafya, iktidar-muhalefet, basın-borsa, gazete-banka, işadamı-politikacı, mafya babası-patron, suçlu-suçsuz, aşağılık- saygın, milletvekili-hırsız, gazeteci-komisyoncu, dinci-dindar birbirine karıştı. Başbakan ile Başbakan Yardımcısı, kirli pazarlık üzerine hükümeti kurmadılar mı?.. REFAHYOL iktidarı basının çanına ot tıkamak istiyor; ama, şu medyanın haline bak!.. Gazeteciliğin savunulacak bir yanı mı kaldı?.. Partiler “demokrasinin vazgeçilmezleri” değil mi?.. Partilerin partiliği mi kaldı?.. Her şey bozulunca köşe yazıları da sayıklamaya dönüşüyor. Çünkü her şeyi birden eleştiremezsin, karmaşa içinde tutunacak bir dal bulmak zorundasın... Nerde o dal?.. Hazret ters taraftan üstüne binmiş o dalı kesiyor. Nasrettin Hoca böyle birine ne demişti: -Düşeceksin!.. Evet, bir şeyler olacak... Aman, olmasın!.. Çünkü olmuş olan her şey, olacakların olumsuzluğunu kanıtlamaktan başka bir işe yaramadı. Bugün Türkiye’de çürüyen, kokuşan, pislenen, kirlenenler; bizim öteden beri karşısında olduğumuz bir ekonomik modelin iskeletine yıvışıp yapışmış olanlardır. Bunların alternatifi “dinci devlet” değildir; “şeriatçı iktidar”, “vahşi kapitalizm” gibi, çağımıza aykırı karanlık bir açmaz... İtalya, “devletimiz mafyalaştı” diye ortaçağ papalığının Hıristiyan devlet modelini mi yeğledi? (20 Kasım 1996 tarihli yazısı) Memur Sendikalarõ ve Referandum A nayasanõn de- ğiştirilmesi ön- görülen madde- leri arasõnda kamu gö- revlilerini çok yakõn- dan ilgilendiren 53. madde hükmü de vardõr. Sözde AB normlarõna uygunluk amacõ ile ya- põldõğõ savõ ile ortaya konan bu değişikliğin gerçeğini ve yapõlan de- ğişikliğin kamu görev- lilerine yeni bir sosyal hak getirmediği, aksine mevcut haklarõn da hü- kümet tarafõndan kõsõt- lanma olanağõnõ gün- deme getirdiği gerçeği hiç kimse tarafõndan ka- mu görevlilerine anla- tõlmadõ. Kamu görevli- lerinin referandumda sağlõklõ oy verebilmeleri için bu açõklanmanõn yapõlmasõ gereğine ina- nõyoruz. 2001 yõlõnda kabul edilen 4688 sayõlõ yasa ile bir kõsõm kamu gö- revlisine sendika kurma hakkõ eksik ve belki de yok hükmünde tanõn- mõştõr. Yasa kamu gö- revlilerine grev hakkõ olmadan sadece toplu [email protected] Yrd. Doç. Dr. Engin ÜNSAL Tek-Gõda İş Sendikasõ Genel Başkan Danõşmanõ Arkası 8. Sayfada