Catalog

Beton orduların gölgesinde büyürken… Çerçiyi bilir misiniz? Ya teneffüsü? Peki, O-Ne-O Gezegeni’nin yerini sorsam… Ama tulumbanın ne işe yaradığından haberiniz vardır! Bu arada günlüğünüzün anahtarı sakladığınız yerde, değil mi? Hepsi birbirinden ilginç büyüme öykülerinden hangisinin kapısını aralasak doğanın, hayatın, yaşamanın dışına savrulmalar da çıkıyor karşımıza. Gürsen Özen’in özenli diline Yusuf Tansu Özel’in sımsıcak desenleri eşlik ediyor. kalmışsa bir köşe başında sevinçle Y. BEKİR YURDAKUL buluşuyorsunuz yeniden. “Normal kitap yok mu” sorusuna aan, bugün “ben geldim” şifreli yol açan şiir kitapları kadar olmasa çalmıyor kapıyı. Bir iki tık, o ka- da çocuklarımız için öykü kitaplarının Kdar. Annesi gelmemiş olsa! Evi de da beklenenden çok az yayımlanabil- Kaan’ı da toplayan Leyla ablası açsa. diği gerçeğinin gölgesinde buluşunca Gelmiş işte. Kapı açıldığında o “kelebek O-Ne-O Gezegeni’yle daha başka gülüşlü annesi”ni karşısında buluyor. oldu sevincim. Tepeden tırnağa sevgi dolu bir tarayış ne ki ayaklarda donuyor o bakışlar. ÖYKÜDEN ÖYKÜYE GEZE GEZE… O ne o? Sol ayağında, ayakkabısının Neredeyse sözün sonuna vara- olması gereken yerde bir terlik hem de cağız, hadi biraz da öteki öykülerde pembe. Üstelik çorap da kapkara kalıp olup bitenlere bakalım. gibi duruyor giyili olduğu yerde. “Tulumba” öyküsünde Baran’la Ve hikâyemiz başlıyor! Annesi soru- tulumbadan su çekerken buldum yor. Kaan yana yakıla, güle kendimi. Bir de onun kadar merak katıla anlatıyor da anlatıyor. ettim ektiği limon çekirdeğinin fidana Yana yakıla anlatışında dönüşmesini. Yaşamın, doğanın dışı- bugün de geçerli bir yaşa- Okulları, mahalleleri, sokakları, oyun na savruluşlarımızı düşündüm bir de. sahaları; eğlenceleri, şakaları, ilgi alan- ma kültürünün fotoğrafı göz Ve Baran’ın, “Ben musluktan başka su akan bir ları, dersleri, yaramazlıkları; ev ortamları, kırparken güle katıla Gürsen şey görmedim ki!” çığlığını da yazıverdim aklımın Özen’in anlatısını ustalıkla yakın uzak tanışları, komşuları, mahalle günlüğüne. esnafı, öğretmenleri... varsıllaştırmakta kullandığı Yalnızca Baran mı suyun nereden geldiğine, yıl- Gürsen Özen, özenli dokunuşları ve şık gülmece el ediyor. lar süren okul çağlarına karşın yabancı kalan? Gezegen mi? Kaan’ın, sezdirmeleriyle hepsini yanı başımızda “Şifreli Mavi Bavul”da neler saklı bir bilseniz. duyumsayışımızı sağlıyor, kolaylaştırıyor. yaramazlıkla başarı salınca- Mert’in büyüme halleri, yolculuk heyecanları, peşi- ğında okulun, arkadaşlığın, Her öykünün kahraman ve karakterle- mizi bırakmayan yetişkinler (ya da yetişkinlik halle- öğrenmenin tadını çıkaran riyle daha yolun başında sanki tanış çıkı- ri), güvensiz ortamlarımız... yoruz, mekânla çabucak kucaklaşıyor, bir arkadaşlarıyla bir topun pe- Aile ilişkiler, sevgi bağları... şinde koşuyoruz şimdi. anda oralarda buluyoruz kendimizi. “Çerçi” öyküsüyle, bugün artık neredeyse İşte her şey o daracık za- kimsenin anımsamadığı o sokak sokak, köy köy TEMEL DUYGU SEVGİ man diliminde, teneffüste gezen satıcıları (çerçileri), onların da yerini alan Sahiciliğin egemen olduğu anlatılar zaman başlıyor. O şahane vuruşta “uzak” ve “soğuk” süpermarketlerin yanında can zaman geri dönüşlerle de renklenirken hep- topla bir uçunca “hemen es- alıcı başka bir gerçekle bakışıyoruz: sinde temel duygusu olarak sevgi öne çıkıyor. kimeyecek ya seneye de giyer” bir numara büyük Üreticinin köylerden gidişi, köylere hali vakti yerinde Tepeden bakmalardan, kibirden uzak, doğayla ayakkabısı, işte onu soruyor annesi. ne ki üretimle ilişkisi olmayan bir kesimin gelişi... bütünleşmiş bir yaşamı bütün öykülerinde önce- E, Kaan da anlatıyor ya ne güzel! “Papatya Olduk Biz”de, çocuklar ve çocuklukla- leyen Özen’in, metinlerin duldasında “saygı” diye Neyse öykünün sonunda O-Ne-O Gezegeni’nden rıyla büyüyenler, şakanın neşeli şapkasını giymek- fısıldayışları da duyuluyor. güvenle dönüp “havuçlu, pirinçli hem de zeytinyağlı teler. Bir şapka da size uzatıyorlar. Toplumsal farklılıklar, üretim ilişkileri, eğitim pırasa”nın başına geçiveriyorlar. “Anahtarlıktaki Ayıcık”ta tanışacağınız Arel’i de arka- süreçlerinde değişen koşullar, sınıf çelişkilerini de daşları Hikâyeci Derin, Ay Unuttum Buket, Rüzgârdan HEPSİ TANIDIK, BİZİM MAHALLEDEN… görmezden gelmiyor Özen. Hızlı Batu’yu da şimdiden merak edin bence. Kimi öykülerinde -aslına bakarsanız alttan alta Ah, nasıl da dalıp gittim böyle Kaan’ın öyküsü- “Güller ve Karıncalar”, “beton orduların çok katlı ne! Oysa yer yer coşkulu, arada sakin ama her tamamında- büyüme sorunları, o çağlarda yaşa- askerleriyle toprağı ve gökyüzünü işgali”nden açar- noktasında pırıl pırıl akan dere boyunda, Kaan’ınki nan sıkıntılar, dar boğazlar, kendine güven, kendi- ken sözü, emeğe saygı, hayatla baş etme izleğiyle ni gerçekleştirme çabaları da yer yer gülümseyip gibi sevgi dolu sekiz öykü daha var. de aklımızda kalıyor. Evet, bugünkü kitabımız bir öyküler güldestesi. arada kahkahalar eşliğinde yol alırken göz kırpıyor. “Dedemin Hııı-Parmağı”nda günlüğünü anahtarı- Elbette ötekilerden de söz edeceğim merakınızı Hele ki bir köşe başında, okul kapısında, sokak nı bulamayan Fırat’a yardım edersiniz, değil mi? uyandırıp bu şirin bahçelere girmeniz için kapıları aralarında ya da evlerden birinde dizeleriyle Beh- Son öykümüz, finali kadar adıyla da ilginç: “Mü- aralayacak kadar. çet Necatigil, İsmail Uyaroğlu, Nâzım Hikmet el MüGüÇoVa!” Sahi, Müjdeci Müjgan teyzenin bah- Mert, Baran, Derin, Kaan, Funda, Arel, Yasemin, sallamıyor mu? çesinde iş makinelerinin ne işi var? n Batu, Buket, Ada, Ömer ve arkadaşları... Ya da bir şarkı, türkü çalınıyor kulağınıza. Hepsi tanıdık, hepsi bizim mahallenin çocukları, Onları da yeniden ekliyorsunuz edebiyatın varsıl- O-Ne-O Gezegeni / Gürsen Özen / öykü boylarında dolaşırken ansızın fark ediyorsu- laştırdığı dünyanıza. Resimleyen: Yusuf Tansu Özel / Günışığı nuz ki içlerinden biri sizsiniz, hikâye de sizin sanki. Ola ki yoksa dağarcığınızda ya da unutulup Kitaplığı / 120 s. / 10+ / 2025. 14 18 Eylül 2025 Desen: YUSUF TANSU ÖZEL