Catalog

Desen: MELİK TAN TAYYAR Yaşamı onlar anlatınca... Güçlükleri birer birer geride bırakmak, yaşama tutunmak, vazgeçmemek, yardımlaşmak, dostluk, vefa ve sevgi üzerine harika bir öyküdür Odo ve Tüm Yıldızlar! Doğaya tepeden bakmalarımızdan vazgeçmeye, ezberlerimizden kurtulmaya çağıran, doğanın bütün dillerine saygıyla, öğrenme isteğiyle yaklaşmamızı önceleyen bir yolculuğa bekliyor bizi Sıla Baki Alkan. bize Odo’yla arkadaş Y. BEKİR YURDAKUL olmamızı sağlarken. Bir yanda yıllar süren do’nun hikâyesini epeyce bir kalabalık eşliğinde araştırmalar, öğrenme okudum. Sulara; denizlere, göllere, ırmaklara ve merakı; öte yanda paşa Oo kocaman okyanuslara ait balıklar mı geldi ilkin? gönlümüz ne istiyorsa o. Değilse rüzgâra, büyük mavi gökyüzüne ait kuşlar Evlerimizde konuk et- mıydı çepeçevre kuşatan beni? Belki de yıldızlardı. tiğimiz can dostlarımızı; Ardından yitip gittim işte bir yere ait değişen koşullarımız, olamayışlarımızın ya da ait olduğumuz yere farklılaşan heveslerimize sırtlarımızı dönmelerimizin yelinde... yenik düşmelerimiz ya Sonra başa değin ayrılmadı yıldızlar benden, Odo ve da bambaşka neden- arkadaşlarının yıldızlara ait olduğunu da önce Odo’nun lerle bir gün hiç de ait annesinden öğrendim sonra da yıldızlar doğruladı beni. olmadıkları sokaklara 300 milyar yıldıza ev sahipliği yapan Samanyolu’nun terk edebiliyoruz. içinde bir yerdeyiz / bir zerreyiz eni konu. Kendimize Üstelik aklımıza onla- özgü bir dil, bir yaşam tutturmuşuz; ötesi umurumuzda rın da duyguları olduğu- olmamış, ötesine dönmüşüz sırtımızı. nu getirmeden... Dahası var: Başka dilleri de hepten unutmuşuz, Peki, merakla okuyacağınızı söylediğim önemsizleştirmişiz; kısacası sağır olmuşuz parçası hikâyesinden söz etmeyecek miyim? Olur mu? Sıra- olduğumuz doğanın nerdeyse bütün dillerine. yı oraya da getirdim işte. Değilse Sıla Baki Alkan’ın YILDIZLARA AİTTİR ONLAR metnin arkasına ustaca yerleştirdiklerine şu sınırlı Odo’dan söz etmeliyim ilkin. Can dostlarımızdan, yerim yazık ki yetmez. yakın bir dönemde sokakları da dar ettiğimiz ne ki KAYBOLMAK MI, TERK EDİLMEK Mİ? işimize gelince her işimize koştuğumuz, “yıldızlara Annesinin yıldızlardan gördüğü çok geçmeden ait” köpeklerden. gerçekleşir, Odo kendisini kısa süre sonra karton bir Sıla Baki Alkan, onların yıldızlara ait olduğunu söy- kutuda bulur. Artık Cihan’ın can arkadaşıdır Odo. lerken aslında bir gerçeğin de altını çiziyor. Adını da Benek koyarlar çünkü bütün çabasına Yalnızca gezegenimiz Dünya’nın değil bir bütün karşın adının Odo olduğunu anlatamaz Anne’ye, olarak doğanın, yıldızların da dilini biliyor onlar. Şaşıp Baba’ya ve Cihan’a. Mutludur, kısa sürede evde ya- kaldığımız kimi beceri ve başarılarının altında yatan şamanın bütün kurallarını öğrenmiştir. da sahip oldukları bu “diller” aslına bakarsanız. Bir süre sonra Baba alır Odo’yu, deniz kıyısına götürür. Daha gözleri açıldı açılacakken annesi Odo’yu ve Deniz ve kum, çılgına döner Odo; inanılmaz bir koşu kardeşlerini etrafında toplayıp birlikte geçirecekleri tutturur sahilde, oyundan oyuna geçer kendince ne var günlerin sonuna gelmek üzere olduklarını, insanların ki havanın kararmaya yüz tuttuğunu fark edince kıyıda, gelip onları götüreceklerini, bunu da yıldızlarda gör- serbest kaldığı yerde, Baba’yı bulamaz. düğünü söylüyor. Artık yakıcı kum, ıslak yaprak mevsimleri boyunca Ve bütün hikâyeyi artık yıldızlar ve onların doğaya / hiç bilmediği “dışarı”da yaşayacaktır. Sokakta kalmış can dostların yaşamına etkisi bağlamında izliyoruz. ya da terk edilmiş köpeklerle arkadaş olur. Küçük Paşa Odo’nun ve arkadaşlarının yaşamına tanık olduğu- insanlar gibi, söylenen her şeyi anlar bir güzel. So- da onlardan biridir. Ama Odo, terk edilmiş değil kaybol- muz hikâyelerini merakla izlerken daha yolun başında kaklarda yaşamayı başarmasında yıldızların dilini muş bir köpektir. O sahilden ayrılırsa Baba ya da Cihan doğadaki her canlının, varlığın, bizim ezbere “can- okuyabilmesi yol gösterir ona. onu aramak için geldiklerinde bulamazlar kaybolduğu sızlar” diye tanımladığımız ne varsa hepsinin bir dili Bir gün yakın dost olduğu martı Sven Balıkgıdıklayan, olduğunu fark ediyoruz. yerde. Bir gün mutlaka gelecek ve onu bulacaklardır. Cihanları nasıl bulabileceğini fısıldar söz arasında Odo’ya. Ve şu bitip tükenmeyen kibrimiz, “bizim gibi ko- İNSAN DİLİNDEKİ EN KÖTÜ SÖZCÜK! Çok geçmeden yola düşecektir Odo, “ev”ini bul- nuşmuyorsa dili yoktur” tavrımız çöpe gidiyor. Dahası Derken yolu Balıkadam’la kesişir; teknesine biner, mak için; bulacaktır da ama onu büyük bir sürpriz köpeklerin alfabesindeki harflerin hiç de az olmadığı- balığa çıkar onunla. Martılardan, sokak köpeklerin- beklemektedir. Bütün bunları da yıldızlar söyleyecek- nı Odo’nun anlatımıyla bir köşeye yazıyoruz. den arkadaşları olur. Belediye görevlileri arkadaşla- tir ona çünkü köpekler yıldızlara aittir. BUGÜN KUCAKLA, YARIN TERK ET! rından bazılarını yakalayıp barınak dedikleri hapis- Yaşamı onların anlatımından Alkan’ın lezzetli aracı- Sıla Baki Alkan, anlatısının omurgasına yerleştirdiği haneye götürür. İnsan dilindeki en kötü sözcüğün lığı ve Melike Tan Tayyar’ın anlatıya düşler katan de- “barınak” olduğunu da öğrenir. yakın-uzak yıldızlar, yıldız kümelerinin konumları, senleri eşliğinde okuyunca bizim nereye ait olduğu- Veteriner Tomris’in çok büyük desteğini görür. Bu özellikleri, nitelikleri üzerine bildiklerimizden yola çı- muzu düşündüm. Bakalım, siz ne düşüneceksiniz? n karak kullanılmayan ya da bilince dönüşmeyen bilgi arada zehirli salam verip zehirlemeye kalkışanlar da Odo ve Tüm Yıldızlar / Sıla Baki Alkan / üzerine de tartışmayı seçiyor / düşünelim istiyor. olur. İyilerle kötülerin, başarıyla başarısızlığın, hasta- Yalnızca bu alanda değil, yaşamın bütün alanla- lıkla sağlığın iç içeliğine tanık olur Odo. Resimleyen: Melike Tan Tayyar / Kronik Kitap rında ezber tavırların karşısında bir yolculuk sunuyor Ve insanların dilini de “öğrenir”; konuşamasa da / 128 s. / 10+ / 2025. 14 11 Eylül 2025