Katalog

Finiş’i olmayan yarışlar Pınar Öğünç Belki şehre getireceklerdi. At arabasıyla hurda taşınabilen dış mahallelerde dolanacaklardı bütün gün. Arkaya, kentsel dönüşümün ufaladığı apartmanların beton ilizleri yüklenmiş giderken, kaldırımdan birinin dikkatini çekecekti belki. Genelde çocuklar görür böyle şeyleri. “Evet, bu atlarda bir tuhalık var” diyecekti anneleri. Bir tuhalık var ama ne? İzmit’in Kartepe dolayları bir güzel tabiatına serpiştirilmiş otelleriyle, pansiyonlarıyla, bungalovlarıyla meşhurmuş, bir de senelerin senesi İngiliz cins atların yetiştirildiği haralarıyla. İki hata evvel üç kişi, bu haralardan birine girdi, iki sakan İngiliz atını çaldı. Jeanne d’Arc ve Mona, haradan hipodroma geçen hayatlarında ilk kez dışarısını gördüler böylelikle. Biriki güne kalmadan jandarmanın yakaladığı şahıslar hırsızlığı reddeti, “Bu atlar hastaydı” dedi, “zaten biz de hurda arabasına koşacağız” diye ekledi. Baba ismi giriniz. Anne ismi giriniz. Atın adı. Türkiye Jokey Kulübü’nün böyle bir hizmeti var: At sorgulama. Çimde handikapı var mı ya da kumda? Babasının var mıydı? Böyle bir âlem bu. Herkesin ailesinde yok mudur kimi sakanların üç göbeğini, kendi dayı oğlundan, amca kızından daha iyi tanıyan, “Ah sağanak yağmurda hiç koşamaz” diye bazı atlar için hayılanan biri? Vardır. İşte böyle yarıştırılarak sahibine şimdiye kadar 100 bin lira kazandırmış olan Jeanne d’Arc, onu çalanlar yakalanmasaydı, bundan sonra bilmediği bir kulvarda koşmaya başlayacaktı. Aklına pist kamçıları geldiğinde, bayıltılana kadar yiyebileceğini bildiğinden, daha yemeden Tav şantepe’nin sokaklarında sebepsiz hızlanmaya başlayacaktı belki. Arkadaki davlumbaz boruları, demir yatak başları iplerinden çözülecekti. Yolun karşı “kulvarından” hurda arabasına koşulmuş hiç de sakan olmayan başka bir atla göz göze geleceklerdi. Böyle şeyler olabilirdi. Jeanne d’Arc, erkek kılığına girmiş hakiki Jeanne d’Arc gibi, derme çatma bir ahırda uyuzlu, frengili atların arasında başka bir hayatın ortasında bulacaktı kendini. Ama hiçbiri ne 100 bini, ne hurdayı bildiğinden, hangisinin insandan daha çok çektiğini kestiremeyeceklerdi. İnsan yakıştırması olan soydan, sınıtan, asaleten konuşmayacaklardı. Finişi olan yarışla olmayanı, iki hayatı karşılaştıramazlardı. Gelir adaletsizliğinden, eşitsizlikten bahsedemezlerdi, her şeyin müsebbibi insana birlikte küfredemezlerdi. Böyle şeyler olmazdı. Olursa reality şov çıkardı zaten. Az sonra... 100 bin TL ederindeki sakan bir İngiliz atının hurda arabasındaki hayatı... İnsanlar böyle şeyleri severdi. Bir hikâye kesin çıkardı. Sahibine şimdiye kadar 100 bin lira kazandırmış olan Jeanne D’arc, onu çalanlar yakalanmasaydı, bundan sonra bilmediği bir kulvarda koşmaya başlayacaktı. Dünyanın sonu özel yayınınız hazır mı? 15 MART 2015 23